się ten artykuł?
Irydologia to kontrowersyjna metoda diagnostyczna, która w XXI wieku wciąż nie została uznana przez środowisko lekarskie. Jej zwolennicy twierdzą jednak, że można zauważyć wiele problemów zdrowotnych obserwując tęczówkę oka danej osoby. Jakie problemy ich zdaniem wykrywa irydologia?
Czym jest irydologia?
Irydologia (irydodiagnostyka) to jedna z metod diagnostycznych zakorzeniona w medycynie alternatywnej. Już tysiące lat temu wykorzystywano ją na Dalekim Wschodzie oraz w Starożytnej Grecji. Zdaniem jej zwolenników pozwala zidentyfikować różne schorzenia i dolegliwości na podstawie obrazu tęczówki (podobnie jak linie papilarne, każda z nich jest wszak wyjątkowa). Metoda ta ma wskazywać na przebyte choroby, skłonności do niektórych przypadłości, a co za tym idzie – przyszłe problemy ze zdrowiem. Niektórzy twierdzą, że pozwala spoglądać na organizm w sposób holistyczny.
Jakie problemy ma wykrywać irydologia?
Entuzjaści irydologii twierdzą, że na jej podstawie można wykryć i ocenić np.:
- stres (oraz to, gdzie się on kumuluje),
- niedobory witamin,
- funkcjonowanie tkanek oraz innych struktur wewnętrznych,
- jakość trawienia,
- siłę organizmu.
Zdaniem zwolenników, z narzędzi dostarczanych przez irydologię oka można korzystać także w monitorowaniu ogólnego stanu zdrowia. Jak twierdzą, pozwalają one rozpoznawać choroby, które nie dają wyrazistych symptomów i rozwijają się przez długi czas. Ponad to irydologia umożliwia ocenę poziomu zanieczyszczenia organizmu czynnikami pochodzącymi z otoczenia. Jedno z założeń irydologii mówi, że mając informacje o swoich skłonnościach, można uniknąć wielu problemów zdrowotnych o ile wcześniej wdroży się odpowiednią kurację.
Oko, wraz z tęczówką, jest bezpośrednim przedłużeniem mózgu. Tkanka oka jest jedyną tkanką mózgową, którą można zobaczyć bez interwencji chirurgicznej. To bardzo ważne. Gdy lekarz za pomocą oftalmoskopu spogląda przez źrenicę na siatkówkę, tak naprawdę
przygląda się części mózgu.
Irydologia – mapa oka
Zwolennicy irydologii uważają, że tęczówka jest swoistą mapą oka, a konkretne jej obszary (pola projekcji) przypisuje się konkretnym elementom ludzkiego ciała (organom, układom). Jeżeli obserwuje się na oku jakiekolwiek zmiany (np. plamki, krypty, zatoczki, zaciemnienia), może to być związane z problemami zdrowotnymi. Warto dodać, że lewe oko odpowiada lewej stronie ciała, a prawe – prawej. Ich analiza nieco się od siebie różni. Przykładowo, w przypadku badania lewego oka bierze się pod uwagę serce oraz jelito grube, natomiast jeśli chodzi o oko prawe – jelito cienkie oraz wątrobę.
Czytanie z oczu – jak wygląda irydodiagnostyka w praktyce?
Aby móc skutecznie przeprowadzić badanie irydologiczne, wykorzystuje się charakterystyczne urządzenia (irydoskop lub lampę szczelinową), które oświetlają oko i pozwalają wielokrotnie powiększyć jego obraz. Często dodatkowo wykonuje się fotografię, którą analizuje się na ekranie komputera przy pomocy map irydologicznych. Jak czytać z oczu w ramach irydodiagnostyki? Przykładowo, w tej metodzie wyróżnia się cztery rodzaje tęczówek na podstawie ich struktury:
- Tęczówka z niewielkimi plamkami – często mają ją osoby ze skłonnością do chorowania, jak również te, które borykają się z miażdżycą czy kłopotami z drogami oddechowymi,
- Tęczówka cienka – jej granice są niewyraźne, ich „właściciele” często cierpią na długotrwałe choroby, doskwierają im nierzadko schorzenia uwarunkowane genetycznie,
- Tęczówka czysta – nie ma na niej żadnych odbarwień czy plam, cieszą się nią osoby o dużej odporności. Choroby pojawiają się u nich rzadko, a jeśli już są, to ich przebieg jest łagodny. Takie osoby dożywają późnej starości.
- Tęczówka z wieloma plamami i odbarwieniami – najczęściej mają ją osoby chorujące przewlekle.
Według irydiagnostyki już sam kolor oczu wskazuje na predyspozycje do różnych chorób. Co więcej, można sporo powiedzieć na temat zdrowia na podstawie budowy tęczówki – poniżej opisujemy jej podstawowe rodzaje:
- typ hormonalny – występuje u osób z tendencją do problemów endokrynologicznych,
- typ wegetatywno-spastyczny – newralgicznym obszarem jest tutaj napięty układ nerwowy, w takich okolicznościach może w organizmie dochodzić do różnego rodzaju spięć i ścisków,
- typ immunopatologiczny – w tym przypadku problemem jest słabszy układ odpornościowy,
- typ reumatyczny – źródło kłopotów stanowi tutaj tkanka kolagenowa, którą dobrze jest wzmocnić,
- typ limfatyczny – pojawia się u osób, które borykają się z zaburzeniami w obrębie układu limfatycznego. Ponadto błony śluzowe (np. układu duchowego) są podatne na działanie różnych czynników zewnętrznych,
- typ hematogenny – osoby z taką tęczówką zmagają się z problemami dotyczącymi układu sercowo-naczyniowego oraz wątroby.
Co mówią przeciwnicy irydodiagnostyki?
Przeciwnicy irydologii oka mówią, że faktycznie niektóre schorzenia dają o sobie znać np. w formie czerwonawych plamek na tęczówce. Twierdzą jednak, że tego typu zmiany pojawiają się nie tam, gdzie ich obecność przewidują osoby zajmujące się irydodiagnostyką. Co więcej, jedno z badań wykazało, że irydolodzy, korzystając z omawianej metody, nie są w stanie odróżnić pacjentów z niewydolnością nerek od tych, którzy się z nią nie borykają. Jeżeli więc zdecydujesz się na irydodiagnostykę, pamiętaj, że w każdym wypadku wymaga ona potwierdzenia w postaci konwencjonalnych badań.
Bibliografia:
- Jensen B., Bodeen D., Co Twoje oczy mówią o zdrowiu. Irydologia w praktyce, Studio Astropsychologii, 2011.
- Karpov S., Chmielewska Wiera, Irydologia w praktyce, Złote Myśli, 2007.
- Sharan T., Iridology. A Complete Guide, Createspace Independent Publishing Platform, 2013.
