się ten artykuł?
Niestrawność, zwana też dyspepsją, to dyskomfort w jamie brzusznej. Najczęstsze objawy niestrawności to: ból brzucha, odbijanie, nudności, uczucie pełności czy wzdęcia. Jednym z rodzajów niestrawności jest niestrawność fermentacyjna, która powoduje też nadmiar gazów fermentacyjnych. Co warto wiedzieć o dyspepsji?
Niestrawność – czym jest i jakie są jej rodzaje?
Niestrawność, inaczej nazywana dyspepsją, jest zespołem przewlekłych dolegliwości ze strony układu trawienia. Przyczyną jej pojawienia się mogą być też inne choroby.
Wyróżniamy kilka rodzajów niestrawności:
- niestrawność organiczną,
- niestrawność czynnościową.
Niektórzy jako kolejny rodzaj wymieniają też niestrawność fermentacyjną.
Lekka i niegroźna niestrawność występuje zazwyczaj po przejedzeniu się.
Może być także objawem poważniejszych schorzeń, np.:
- przewlekłego nieżytu żołądka,
- stanu zapalnego dróg żółciowych lub trzustki,
- upośledzenia czynności wątroby,
- wrzodów żołądka i dwunastnicy,
- nadwrażliwości jelit,
- nowotworów przewodu pokarmowego.
Może mieć też podłoże psychiczne – stanowi wtedy reakcję na silny stres.
Niestrawność organiczna
Niestrawność (dyspepsja) organiczna pojawia się jako wynik choroby refluksowej przełyku bądź wrzodów trawiennych żołądka i dwunastnicy. Powstaje też jako skutek stosowania niektórych antybiotyków i leków.
Niestrawność czynnościowa
Niestrawność (dyspepsja) czynnościowa nie jest spowodowana konkretną chorobą. Specjaliści wskazują, że może pojawić się ona u osób ze słabą reakcją przewodu pokarmowego na bodźce zewnętrzne bądź z nieprawidłową kurczliwością niektórych fragmentów przewodu pokarmowego.
Niestrawność czynnościowa pojawia się także u osób z Helicobacter pylori, nadwrażliwością trzewną oraz u osób uzależnionych od alkoholu, nikotyny czy przyjmujących niektóre leki.
Objawy niestrawności
Najczęstsze objawy niestrawności to:
Zdarzają się także zaburzenia w wypróżnianiu, nadmiar gazów fermentacyjnych w przewodzie pokarmowym i wymioty.
Diagnostyka niestrawności
Diagnostyka zbyt częstego występowania niestrawności opiera się przede wszystkim na gastroskopii, USG, badaniu kału oraz sprawdzeniu czynności motorycznej przełyku (manometria).
Leczenie niestrawności
W leczeniu dolegliwości wykorzystuje się środki hamujące wydzielanie kwasu solnego oraz preparaty poprawiające działanie przewodu pokarmowego. Jeżeli została stwierdzona infekcja wywołana przez Helicobacter pylori, stosuje się także terapię antybiotykową. W przypadku psychologicznego podłoża występowania niestrawności zaleca się psychoterapię.
Zarówno w leczeniu, jak i w zapobieganiu, najważniejszą rolę odgrywa odpowiednio dobrana dieta. Osoby cierpiące na niestrawność powinny unikać tłustych pokarmów, napojów gazowanych i zbyt obfitych lub przyjmowanych późnym wieczorem posiłków. Niewskazane jest palenie papierosów oraz picie alkoholu i kawy.
Zaleca się lekkostrawną dietę, która zawiera potrawy z niską zawartością tłuszczu, najlepiej gotowane na parze. Należy pić duże ilości wody. Pomocne bywają także herbaty ziołowe, zwłaszcza z rumianku, mięty pieprzowej i dziurawca.
Zobacz także
„Nic nie zmieszczę, no może jeszcze kawałek serniczka”. Dlaczego mówi się, że na deser mamy drugi żołądek?
„Czuję, że zaraz pęknę”. Co zrobić, gdy się przejadłaś? Mamy rady na 5, 15, 30 minut po… ostatnim kęsie
