się ten artykuł?
Przy grzybicy skóry często stosuje się leczenie domowymi sposobami lub maściami dostępnymi bez recepty w aptece. Warto jednak każdą zmianę grzybicową skonsultować z lekarzem dermatologiem. Skieruje on pacjenta na badania posiewowe, które dadzą odpowiedź na pytanie, jaki rodzaj grzyba spowodował schorzenie. Wówczas przepisane leki będą bardziej skuteczne, a leczenie potrwa krócej.
Grzybica skóry może dotyczyć niemal każdej części ciała, zarówno tej suchej, jak i pokrytej błoną śluzową. Grzybica skóry głowy wywoływana jest przez dwa rodzaje grzybów chorobotwórczych – drożdżaki i dermatofity. Warto zaznaczyć, że patogeny te różnią się mechanizmem działania na człowieka. Dermatofity mogą naturalnie bytować na różnych obiektach (zwierzętach, ziemi i różnych przedmiotach) i przenoszone są na człowieka w wyniku braku higieny. Drożdżaki z kolei występują w organizmie człowieka, ale uaktywniają się tylko wówczas, gdy dochodzi do obniżenia odporności. Dlatego też grzybica na skórze może pojawić się w czasie przeziębienia, infekcji wirusowej lub przedłużającej się antybiotykoterapii.
Rodzaje grzybic skóry
Jedną z odmian grzybicy jest grzybica skóry gładkiej, czyli drobnozarodnikowa. Przy tym rodzaju grzybicy skóry objawy obejmują drobną łuszczycę, stan zapalny, niewielkie wykwity w formie pierścieni oraz zapalenie i rogowacenie mieszków włosowych. Obserwuje się ją przede wszystkim na barkach, szyi, karku oraz klatce piersiowej. Grzybica drobnozarodnikowa powodowana jest przez grzyby z rodziny Miscosporum pochodzenia zwierzęcego i może być przenoszona przez koty i psy. Grzybica skóry twarzy, która długo pozostaje nieleczona, może przekształcić się w chorobę przewlekłą. Wykwity przenoszą się wówczas z twarzy na inne części ciała. W najbardziej zaawansowanych chorobowo sytuacjach mogą pojawić się białe plamy na skórze, szczególnie w pachwinach, na pośladkach i kończynach dolnych.
Jak wygląda grzybica skóry?
Aby wiedzieć, jak wygląda grzybica skóry bez białawego nalotu na stopach czy dłoniach, należy odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Po pierwsze, warto przyjrzeć się dokładnie skórze i stwierdzić, czy nie jest ona zaczerwieniona i sucha. Przy grzybicy skóry stóp między palcami mogą znajdować się drobne pęcherzyki (głównie między czwartym a piątym palcem). W przypadku grzybicy skóry dłoni dochodzi często do nadmiernego łuszczenia się naskórka, a nawet silnego rogowacenia, co może sprawiać, że skóra schodzi z dłoni całymi płatami.
Zobacz także
Grzybica skóry ‒ leczenie
W przypadku grzybicy skóry leczenie może trwać od kilku do kilkunastu tygodni. Wszystko zależy od rodzaju grzyba atakującego skórę oraz stopnia zaawansowania choroby. Jednokrotne zakażenie często powoduje nawroty, co może skutkować nadkażeniami oraz rozwojem innych chorób ogólnoustrojowych. Skuteczne leczenie opiera się na przyjmowaniu leków z substancjami grzybobójczymi, zwykle w postaci maści, żelu, aerozolu, kremu lub płynu do smarowania. Lekarz powinien skierować pacjenta na badania posiewowe, dzięki którym będzie mógł przepisać lek dedykowany do danego rodzaju grzyba. Przy łagodnych stadiach grzybicy skóry gładkiej, leczenie trwa krótko – od tygodnia do dwóch. Bardziej zaawansowane lub przewlekłe stadia zakażeń grzybiczych wymagają długotrwałego leczenia – nawet do kilku miesięcy. Aby zastosować leczenie domowymi sposobami, należy najpierw skonsultować się z lekarzem. Do sprawdzonych i skutecznych metod należy np. moczenie skóry w ciepłej wodzie z dodatkiem olejków eterycznych, aloesu lub naparu z rozmarynu.
Grzybice skórne u dzieci
Grzybica skóry u dzieci nie należy do rzadkości. Maluchy zarażają się nią na przykład na basenie, na sali gimnastycznej lub przez korzystanie ze wspólnych ręczników lub akcesoriów do włosów. Ryzyko zarażenia się grzybem wzrasta przy kontakcie z zakażonym zwierzęciem. Nie bez znaczenia jest także długie leczenie farmakologiczne glikokortykosteroidami lub lekami immunosupresyjnymi, a także współwystępowanie cukrzycy. Okazuje się, że grzybica wieku dziecięcego dotyka częściej chłopców niż dziewczynki. Grzybica skóry owłosionej u dzieci objawia się miejscowym przerzedzeniem włosów i łysieniem. W obrazie klinicznym widać, że miejsca te są zaczerwienione i pokryte rumieniem. Włosy są znacznie osłabione przez zarodniki i grzybnie. Kiedy grzybica owłosionej skóry głowy przenosi się na kark lub twarz, często przebiega z ropnym obrzękiem, co wydłuża okres leczenia. U niemowląt grzyby z rodzaju Candida mogą wywoływać pieluszkowe zapalenie skóry, co spowodowane jest kontaktem z wydzielinami i specyficznymi warunkami panującymi w miejscu noszenia pieluszek (ciepło oraz wilgoć). Aby zapobiec pieluszkowemu zapaleniu powodowanemu przez grzyby, warto regularnie przecierać pupę niemowlaka chusteczką nasączoną delikatnym środkiem pielęgnującym, a także zasypywać ją pudrem, który wchłonie wilgoć.
