Często smutne dziecko? Sprawdź, czy nie ma objawów depresji

Zgodnie ze statystykami, 10 procent dzieci i młodzieży w wieku 5 – 16 lat ma klinicznie rozpoznany problem ze zdrowiem psychicznym, jednak 70 procent tych młodych osób nie otrzymuje odpowiedniej interwencji na wczesnym etapie. Uzależnienie od mediów społecznościowych, problemy z akceptacją siebie, natłok nauki i obowiązków, przyczyniają się do złego stanu zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży.

Smutne dziecko nie musi mieć od razu depresji, ale może – i lepiej mu się przyjrzeć. Jakie mogą być objawy depresji?

Masz wrażenie, że twoje dziecko bardzo długo śpi, a mimo to, jest otępiałe i zmęczone? Senność jest jednym z objawów, które mogą sygnalizować problemy ze zdrowiem psychicznym. Jeśli młoda osoba śpi dłużej niż 11 godzin na dobę, ma trudności ze wstaniem, regularnie zdarzają mu się drzemki w ciągu dnia i jest otępiałe, może być to znak ostrzegawczy, że coś go trapi.

Jeśli jednak masz pewność, że wszystko jest w porządku – sprawdź, jak poprawić jakość snu dziecka.

Wahania nastroju często zdarzają się osobom, które cierpią na zaburzenia natury psychicznej. Zmiany z radości na smutek, euforii na przygnębienie, a także wybuchy złości i nieprzewidywalne zachowanie, mogą być objawami, które wskazywałyby na problem. Dodatkowo, jeśli dziecko jest wyjątkowo spięte, nadmiernie zmartwione, wrażliwe na jakimś punkcie, należy zastanowić się, skąd wynika problem.

Wielu nastolatków nadmiernie krytykuje swój wygląd fizyczny, zdolności umysłowe lub inne aspekty swojego życia. Koncentruje się na wadach i porównuje z rówieśnikami. Mogą być to niegroźne i przejściowe zachowania, wynikające z okresu dorastania i dojrzewania, ale nie powinno się ich bagatelizować.

Brak apetytu lub nadmierne spożywanie jedzenia wiąże się ze spadkiem lub wzrostem wagi, dlatego jest to symptom, który widać “gołym okiem”. Niektóre dzieci unikają jedzenia, nie odczuwają głodu, potrzeby spożywania. Nie ma jednak uniwersalnej zasady, ponieważ u dużej części młodych osób mogą wystąpić kompulsywne objadanie się, spożywanie ponad miarę, jako forma “ucieczki” od problemu. Zaobserwowanie wszelkich restrykcyjnych zmian żywieniowych dziecka powinno zainteresować rodziców.

Jeśli twoje dziecko wróciło do domu pod wpływem alkoholu, nie musi to oznaczać, że jest uzależnione, nie musi też wskazywać na zaburzenia psychiczne. Sprawy nie należy bagatelizować, ale obserwować skalę problemu. Sytuacje często się powtarzające mogą być zwiastunem problemu, z którym dziecko się boryka albo formą radzenia sobie z sytuacją.