Jak wspierać dzieci, aby wyrosły na pewnych siebie dorosłych? Samoocena zbudowana we wczesnych latach, rzutuje nie tylko na nasz charakter, zachowanie i jakość życia, ale na wszystko co w tym życiu robimy. Warto więc wspierać dzieci od najmłodszych lat. Niestety czasami robimy im krzywdę, nie zdając sobie z tego sprawy. Jak zatem dobrze doceniać dziecko? Tłumaczy psycholożka Dominika Słowikowska.
Dominika Słowikowska jest psycholożką, coachem i certyfikowaną edukatorką Pozytywnej Dyscypliny. Prowadzi także bloga „Pomogę Ci Mamo”, na którym dzieli się swoją wiedzą na temat odpowiedniego wychowania dzieci oraz wspiera w tym kierunku rodziców. Ostatnio na swoim profilu na Instagramie poruszyła kwestię doceniania dziecka. „Dzieci potrzebują doceniania. Każdy z nas potrzebuje. Wszyscy chcemy, aby doceniano nasz wysiłek, naszą pracę” – zaznacza psycholożka. W czym jednak jest problem? Kiedy dziecko przynosi ci laurkę to, co mówisz? Większość mam i ojców zapewne odpowie: „Ślicznie, jestem z ciebie dumna”. Jednak, czy jest to dobry sposób? Słowikowska twierdzi, że niekoniecznie i tłumaczy:
Jak doceniać dziecko?
W jaki sposób doceniać dziecko?
Chwaląc? Nie.❌
Zachęcając? Owszem.✅Jaka jest różnica?
👉POCHWAŁA koncentruje się na osobie, jest warunkowa (dziecko jest fajne i dobre tylko wtedy, kiedy ktoś tak powie), pochwała nas GŁASZCZE.👉ZACHĘTA koncentruje się na zadaniu, na włożonym wysiłku, jest bezwarunkowa i BUDUJE KOMPETENCJE ŻYCIOWE.
Psycholożka zaznacza, że pochwała od czasu do czasu nie zaszkodzi, jednak w sytuacji kiedy będziemy kierować do dziecka same pochlebstwa, nie zbudujemy w nim poczucia pewności siebie i kompetencji w odniesieniu do samego siebie. Dlaczego? Jak wyjaśnia we wcześniejszym poście, takie komunikaty budują motywację zewnętrzną, ucząc dziecko, że jego samoocena jest zależna od zdania drugiej osoby. Stąd w dorosłym życiu nie potrafimy często postawić na swoim, ponieważ za bardzo zastanawiamy się, co pomyślą o nas inni.
Co zrobić, aby dziecko nie przychodziło do nas po potwierdzenie swoich kompetencji, tylko nauczyło się samemu się doceniać? Słowikowska radzi:
Kiedy następnym razem Twoje dziecko przyjdzie, żeby pokazać Ci co zrobiło powiedz:
✅„Zbudowałeś ogromną wieżę z klocków! Musiałeś się mocno postarać, żeby dosięgnąć tak wysoko.”
✅„Widzę, że się bardzo postarałaś, żeby poukładać w ten sposób książeczki na półce. Doceniam Twoją pomoc.”💁♀️Używaj też komunikatów typu „Włożyłeś w to dużo wysiłku” / „Dałaś z siebie wszystko”
Wyświetl ten post na Instagramie.
Jak sprawiać, aby dziecko miało lepszą samoocenę?
Psycholożka zachęca także do pytania dziecka o jego własne zdanie na temat swojego dzieła. Jak pisze, ważne, aby przekierować odpowiedzialność za „podobanie się” lub „niepodobanie” na dziecko. Dbajmy, aby nasz potomek poczuł sprawczość i nauczył się budować w ten sposób siebie wewnętrznie. Jak to zrobić?
☝️Możesz też zachęcić do szerszej rozmowy na temat wykonanej pracy: „Widzę, że użyłaś wielu kolorów do pomalowania tej księżniczki. Hmmm i chyba widzę, że zielony to Twój ulubiony kolor, bo jest go tutaj najwięcej. To prawda?”
🤔 Niezwykle pomocne są również pytania zadawane dziecku w stylu:
„A Ty jak myślisz?”
„Jak Ty się z tym czujesz?”
„Tobie się podoba?”
„Możesz być z siebie dumny”
„Niech komunikaty, które kierujemy do naszych dzieci będą niosły ze sobą jakąś wartość. Wartość, która jest podstawą budowania poczucia własnej wartości – nawołuje Słowikowska i dodaje – Pochwały tego poczucia nie zbudują. Docenianie i zachęta owszem”.
Zobacz także
Katarzyna Miller: brak edukacji seksualnej skazuje dzieci na wulgaryzm i pornografię
„Pozwalajmy dziecku na spontaniczność, ciekawość świata i zadawanie pytań”. Psycholog Agnieszka Zapart tłumaczy, jak mówić do dziecka, by wychować pewnego siebie człowieka
O co pytasz swoje dziecko, kiedy odbierasz je z przedszkola? Psycholog wyjaśnia, których pytań lepiej unikać
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
Kim Cattrall: Bezsenność? To jakby trzytonowy goryl siedział mi na piersi
Minął 13. miesiąc, od kiedy Julia nie opuściła domu. „Nie chcę ryzykować życiem”
Zawał szkodzi sercu i… psychice. „To potężna bomba, która spada na człowieka i nie kończy się na szpitalu” – mówi dr n. med. Michał Chudzik
