Co to jest i jak wygląda bliznowiec? Leczenie przerośniętej blizny

Bliznowiec jest wyniosłą i zgrubiałą zmianą, pojawiającą się najczęściej w miejscu dawnej rany, urazu lub po trądziku. Nie jest groźny dla zdrowia i stanowi przede wszystkim problem estetyczny, który u wielu osób powoduje kompleksy, zwłaszcza gdy pojawi się na twarzy. Leczenie bliznowca jest trudne i długotrwałe.

W miejscu naruszenia powłok skórnych – poprzez skaleczenie, oparzenie, ukąszenie lub po operacji, w procesie gojenia powstaje blizna. Tworzy ją tkanka łączna włóknista. W prawidłowych warunkach jej wzrost zatrzymuje się, a barwa jest nieco jaśniejsza od koloru skóry. U niektórych osób nowa tkanka ma tendencję do nadmiernego rozrastania się, w wyniku czego pojawia się bliznowiec. Przyczyny tego stanu nie zostały do końca poznane.

Co to jest bliznowiec?

Bliznowiec, określany fachowo jako keloid, to przerośnięta, zgrubiała i wyniesiona ponad linię ciała blizna. Zmiana powstaje z tkanki łącznej włóknistej, która w prawidłowych warunkach spaja przerwaną ciągłość skóry po uszkodzeniu lub rozcięciu. Proces ten może przebiegać nieprawidłowo: tkanka rozrasta się i odkłada, a w jej miejscu pojawia się bliznowiec. Jego przyczyna nie została do końca poznana, przypuszcza się, że mają na niego wpływ predyspozycje genetyczne oraz ciemna karnacja.

Wyróżnia się dwa rodzaje przerośniętej blizny:

• bliznowce samoistne – pojawiają się w miejscu, w którym nie było widocznego urazu skóry,
• bliznowce wtórne – powstają w okolicy skóry, która została wcześniej uszkodzona w wyniku zabiegu chirurgicznego, usunięcia pieprzyka, oparzenia, ukłucia (np. szczepienia), skaleczenia, piercingu, trądziku, ukąszenia owada lub podrażnienia po goleniu.

Jak wygląda bliznowiec? Objawy

Bliznowiec powstaje w miejscu blizny i jest od niej znacznie większy, wypukły, odznacza się od powierzchni skóry (przypomina kopułę). Proces jego tworzenia się trwa nawet kilka miesięcy. Może być twardy i guzowaty. Ma gładką i błyszczącą strukturę. Najczęściej przybiera barwę ciemnoróżową, czerwoną lub fioletową. Wygląda nieestetycznie i jest wyraźnie widoczny. Rozwija się zwykle na ramionach, plecach, klatce piersiowej, małżowinach usznych lub twarzy.

Pierwsze objawy bliznowca to zwykle uwypuklenie starej blizny i zmiana jej koloru. Poza tym przerośniętej tkance może towarzyszyć świąd, tkliwość oraz ból. Może także stale powiększać swoje rozmiary.

Bliznowiec po cesarskim cięciu

Po uszkodzeniu skóry i zagojeniu się rany po cesarskim cięciu może dojść do pojawienia się bliznowca, nawet kilka miesięcy po zabiegu. Mechanizm jego powstawania jest podobny, jak w przypadku innych przerośniętych blizn – tkanka włóknista nadmiernie się rozrasta. Nie oznacza on źle zszytej rany pooperacyjnej ani nie stanowi żadnego zagrożenia dla zdrowia kobiety, jest jedynie problemem natury estetycznej.

Aby zminimalizować ryzyko powstania bliznowca po cesarskim cięciu, należy zadbać o prawidłową pielęgnację rany i skóry wokół niej. Powstającej blizny nie można drapać ani podrażniać bielizną lub ubraniem. Naskórek wokół niej warto nawilżać za pomocą balsamów oraz maści natłuszczających lub przeznaczonych do blizn. Podobną profilaktykę można stosować, aby nie pojawił się bliznowiec po operacji innej części ciała.

Jak leczyć bliznowca?

Leczenie bliznowca jest trudnym i długotrwałym procesem. Zwykle wymaga stosowania kilku metod jednocześnie. Jego celem jest zmniejszenie lub całkowite wyeliminowanie powstałej zmiany. W pierwszej kolejności zaleca się maści na blizny, olejki nawilżające lub żele silikonowe. Te rodzaje terapii przynoszą oczekiwane efekty najczęściej w przypadku małych oraz niezbyt wypukłych i ciemnych zmian. Są natomiast bardzo skuteczne w profilaktyce bliznowców u osób ze skłonnościami do ich pojawiania się.

Do innych metod leczenia przerośniętej blizny zalicza się:

• opatrunki uciskowe nasączone sterydami,
• miejscowe wstrzyknięcie sterydów,
• usuwanie tkanek bliznowca za pomocą niskiej temperatury,
• laseroterapię,
• noszenie odzieży uciskającej bliznowiec (presoterapia),
• iniekcje z interferonu gamma, który hamuje syntezę kolagenu.

Chirurgiczne usuwanie bliznowca jest metodą dosyć ryzykowną, ponieważ zwykle odrasta on po kilku miesiącach i jest większy, a także obejmuje większą część skóry.

Jak pozbyć się bliznowca – domowe sposoby

Domowe leczenie bliznowca może być skutecznym wsparciem terapii farmakologicznych. Należy pamiętać, że wymagają one przede wszystkim systematycznego i bardzo często długotrwałego stosowania. Na przerośnięte blizny można stosować:

• sok z cytryny – zawiera w sobie dużą dawkę witaminy C oraz przeciwutleniacze, które wpływają korzystnie na kondycję skóry; należy raz dziennie smarować bliznę świeżo wyciśniętym sokiem,
• czosnek – zapobiega rozrostowi blizny, jednak nie powoduje jej zniknięcia; należy zmielić ząbek czosnku i pozostawić go na zmienionej skórze przez około 15 minut,
• olej kokosowy – posiada właściwości zmiękczające i nawilżające naskórek; należy codziennie przez około 5 minut masować bliznowiec olejem.