Izotiocyjaniany

Zapotrzebowanie dobowe: nieustalone; dla osób zdrowych korzystne jest spożywanie warzyw kapustnych kilka razy w tygodniu, zwłaszcza na surowo.

Rola: związki pozyskiwane w organizmie z glukozynolanów, m.in. sulforafan i synigryna, wspomagają detoksyfikację ze substancji silnie rakotwórczych, neutralizują wolne rodniki i hamują rozwój komórek nowotworowych; działanie przeciwzapalne i antybakteryjne, m.in. w stosunku do Helicobacter pylori odpowiedzialnej za rozwój wrzodów żołądka.
Zastosowanie: profilaktyka nowotworów, m.in. piersi, płuc, przełyku, żołądka, wątroby, jelit; ochrona wzroku, m.in. zapobieganie degeneracji żółtej plamki oka i rozwojowi zaćmy.

Objawy niedoboru: nie występują, ale wskazaniem do spożywania tych związków może być zwiększone ryzyko rozwoju nowotworów, m.in. u kobiet.

Skutki nadmiaru: u niektórych osób spożywanie nadmiaru glukozynolanów może zaburzać przemiany jodu niezbędnego do produkcji hormonów tarczycy i doprowadzić do rozrostu tego gruczołu – zwłaszcza przy niedoborach selenu w diecie. Zaburzenia pracy tarczycy są przeciwwskazaniem do codziennego sięgania po warzywa kapustne, szczególnie niepoddane obróbce termicznej.

Źródła: rośliny kapustne (krzyżowe) i ich młode, np. trzydniowe kiełki, m.in. brokuł, kalafior, brukselka, jarmuż, kapusta, rzodkiewka, kalarepa, rzepa, rzeżucha; ziarna gorczycy. Ogrzewanie tych produktów bez przykrycia, a zwłaszcza rozgotowywanie w wodzie prowadzi do drastycznego spadku glukozynolanów w warzywach, a także rozkładu enzymu przekształcającego je w izotiocyjaniany. Jest on jednak obecny w prawidłowej mikroflorze jelita, która wspomaga przyswajanie korzystnych związków.