Plamy opadowe to jeden z pierwszych widocznych objawów śmierci człowieka. Miejsce ich pojawienia się wynika z ułożenia ciała. Sprawdź jak powstają i po jakim czasie występują?
Czym są plamy opadowe i jak powstają?
Po zatrzymaniu krążenia i zerowym ciśnieniu krwi wynikających ze zgonu siłą grawitacji krew opada i w zależności od ułożenia ciała na jego spodzie tworzy się sinoczerwone zabarwienie skóry. Plamy opadowe mogą powstawać już w czasie stanu agonalnego, kiedy układ krążenia coraz bardziej przestaje być wydolny. W tym stanie nazywane są różami cmentarnymi na znak zbliżającej się śmierci. Zwykle pojawiają się wówczas za uszami. Zdarza się, że, że plamy opadowe nie powstają w ogóle, szczególnie jeśli do śmierci doszło za sprawą wykrwawienia.
Po jakim czasie od śmierci występują plamy opadowe?
Jak wspomnieliśmy, mogą wystąpić już w czasie agonii, ale w pełni wykształcają się w 2 do 4 godzin od nastąpienia zgonu. Tuż po śmierci następuje krzepnięcie krwi jednak po kilku godzinach krew zaczyna się upłynniać.
Po zmianie pozycji ciała plamy pojawią się w najniższym punkcie położenia. Ten proces nazywany jest wędrówką plam. Po kilkunastu godzinach możliwość przemieszczania się plam zanika i zostają one utrwalone w miejscu wystąpienia.
Jak wyglądają plamy opadowe?
Ważnym wyznacznikiem plam opadowych jest ich barwa. Najczęściej występującymi plamami są te w odcieniach fioletowosinoczerwonych. Plamy zabarwione różem lub mocną czerwienią mogą być oznaką zatrucia czadem lub cyjankiem. Przy zatruciach związkami silnie utleniającymi (np. azotany, azotyny) plamy mogą przyjmować kolor czekoladowobrunatny.
Inne oznaki śmierci
Oprócz plam opadowych jest kilka innych wskaźników, które potwierdzają nastąpienie zgonu. Są to przede wszystkim: brak ruchu klatki piersiowej świadczący o oddychaniu, blada skóra, sztywność mięśni, ochłodzenie skóry, wysychanie śluzówek.
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Profesjonalna ofiara karmi się zainteresowaniem emocjonalnym i zaangażowaniem innych” – mówi Dominika Cwynar
Po operacji każdy poszedł za głosem swojego nowego serca, do innego domu. Jak kiedyś leczono: historia przeszczepów
„Kroplówkom odmładzającym mówię NIE” – przestrzega endokrynolożka i diabetolożka dr Luiza Napiórkowska
