Rtęć

Rtęć jest metalem ciężkim, który w normalnych warunkach występuje w stanie ciekłym. Trujące są opary rtęci, które wchłaniane są przez drogi oddechowe. Warto podkreślić, że sama rtęć jest substancją, która nie wchłania się z przewodu pokarmowego. 

Działanie toksycznych związków rtęci to wiązanie się jonów rtęci z białkami i blokowanie ważnych dla życia enzymów. Mechanizm ten nie dotyczy wszystkich tkanek i narządów.

Zatrucie rtęcią – przyczyny

Zatrucia rtęcią najczęściej dotyczą dzieci poniżej 3 roku życia, dlatego, że dziecko poznając świat robi to za pomocą zmysłu smaku, więc skutkiem tego może być połknięcie kuleczki rtęci, która pojawiła się między innymi z uszkodzonego termometru rtęciowego. Kolejną przyczyną mogą być duże ilości oparów rtęci pochodzące z plomb amalgamatowych.

Do innych, nie wymienionych wcześniej źródeł rtęci należą:

  • owoce morza;
  • ryby;
  • zanieczyszczenia pochodzące z fabryk;
  • niektóre rodzaje farb;
  • przedmioty, które służą do mierzenia ciśnienia krwi;
  • żarówki fluorescencyjne.

Zatrucie rtęcią – objawy

Jeśli zatrucie rtęcią będzie doustne, to w krótkim czasie pojawiają się takie objawy, jak:

  • ślinotok;
  • pieczenie w jamie ustnej i przełyku;
  • gwałtowne wymioty z domieszką krwi;
  • ból brzucha;
  • obfite i krwawe biegunki;
  • problemy z nerkami;
  • wrzodziejące i martwicze zmiany w jamie ustnej;
  • bóle głowy;
  • drżenie mięśniowe;
  • wzmożona pobudliwość;
  • problemy z połykaniem;
  • niewyraźna mowa;
  • kłopoty z koordynacją ruchową;
  • zmiany zwyrodnieniowe mięśnia sercowego;
  • drgawki;
  • śpiączka;
  • odwodnienie;
  • wstrząs;
  • niewydolność krążenia;
  • obrzęk głośni.

Niektóre z tych objawów mogą prowadzić do śmierci w pierwszych 24 godzinach od zatrucia.

Zatrucie rtęcią – pierwsza pomoc

Jeśli dojdzie do doustnego zażycia soli rtęciowej, jak najszybciej należy wypić mleko z białkami jaj kurzych oraz sprowokować wymioty. Trzeba również zabezpieczyć podstawowe czynności życiowe. Konieczne jest również natychmiastowe udanie się do szpitala.

Z kolei, kiedy dojdzie do zatrucia organicznymi związkami rtęci stosuje się wymuszanie wymiotów, sól glauberską lub węgiel leczniczy oraz hospitalizację.