się ten artykuł?
Wrzody na ciele to nieestetyczne zmiany na powierzchni skóry, które tworzą się najczęściej u osób z obniżoną odpornością. Profilaktyka i leczenie obejmuje odpowiednią pielęgnację skóry oraz farmakologię.
Wrzody na ciele mogą tworzyć się w dowolnym miejscu na skórze, jednak najczęściej umiejscawiają się na stopach oraz podudziach. W wyglądzie przypominają małe otwarte ranki, które mają tendencję do krwawienia. Zaniedbanie oraz lekceważenie tego typu zmiany może doprowadzić do powstania czyraka.
Przyczyny i objawy powstawania wrzodów na ciele
Przy tworzeniu zmian takich jak wrzody na ciele przyczyny mogą być liczne – zalicza się do nich m.in. urazy termiczne, chemiczne oraz fizyczne. Skąd się biorą wrzody na ciele, jeśli wykluczy się poparzenia chemiczne i fizyczne? Udowodniono, że zmiany skórne w postaci wrzodów mogą być skutkiem zakażenia gronkowcem. W wyniku tych powierzchownych zmian uruchomiony zostaje długi proces zapalno-martwiczy. Bakterie gronkowca atakujące powłokę skórną tworzą ropne wykwity o czerwonym obrzęku. Drobnoustroje wdzierają się do gruczołów łojowych i mieszków włosowych najczęściej wtedy, gdy układ immunologiczny jest osłabiony. W większości przypadków jest to proces odwracalny i łagodny, gdyż nagromadzone gazy i ropień same wydostają się na zewnątrz. Rzadko zdarzają się komplikacje. Na ogół wrzody pojawiają się na owłosionej skórze lub tam, gdzie najczęściej gromadzi się łój i brud – w okolicy pach, pośladków i twarzy.
Leczenie wrzodów na cele
Co jest dobre na wrzody na ciele? Zazwyczaj dermatolog przepisuje maści z antybiotykiem, które aplikuje się miejscowo. W przypadku czyraków o większych rozmiarach lekarz może dokonać nacięcia i usunąć zalegającą ropną wydzielinę. Zawsze po takim zabiegu zakładany jest opatrunek odkażający (np. okład z rivanolu). Czasami zakażenie bakteryjne rozprzestrzenia się na kolejne fragmenty skóry, co powoduje powstanie licznych skupisk krostek nazwanych czyrakiem gromadnym. Aby do tego nie dopuścić, zaleca się doustne przyjmowanie antybiotyków (nie krócej niż tydzień). W przeciwnym razie występowanie czyraka gromadnego może doprowadzić do sepsy, zapalenia szpiku kostnego lub wsierdzia. Tak jak większość infekcji wirusowych i bakteryjnych, wrzody na skórze mogą nawracać.
Mimo, że teoretycznie można samemu wycisnąć ze skóry ropień, nie jest to praktyka zalecana przez lekarzy. Tym bardziej nie wolno ich nacinać w warunkach domowych. Narażamy się wówczas nie tylko na ryzyko przeniesienia bakterii, ale i zapalenia żył oraz zatoki jamistej. Ta ostatnia jest wyjątkowo niebezpieczna dla zdrowia, ponieważ może doprowadzić do wad wzroku, np. podwójnego widzenia.
Zobacz także
Domowe sposoby na łagodzenie objawów wrzodów
Doskonałą pożywką dla wzrostu bakterii jest gromadzący się w fałdach skórnych pot i brud, dlatego osoba, która uskarża się na wrzody powinna przede wszystkim dbać o codzienną pielęgnację za pomocą mydła antybakteryjnego. Aby wspomóc proces regeneracji skóry, można stosować ciepłe kompresy, które przykłada się do twarzy na około 30 minut. Istnieją również naturalne metody oparte na ziołolecznictwie. Okład z naparu szałwii lub czarnej herbaty powinien lekko osuszyć i ściągnąć skórę. Antybakteryjne właściwości posiada również cebula i czosnek. Kiedy czyrak sam pęknie, najlepiej przemyć powierzchnię skóry płynem odkażającym lub szałwią. Dociskanie czyraka na siłę nie jest bezpieczne, ponieważ może prowadzić do powstania blizn lub przebarwień na skórze.
Wrzody na ciele a inne choroby
Powstawanie wrzodów na skórze często towarzyszy występowaniu pewnych chorób, na przykład cukrzycy, AIDS, alkoholizmu, otyłości, poważnych chorób wątroby, nerek czy raka. Większość zdrowych ludzi jest nosicielami gronkowca, jednak odpowiednia, fizjologiczna bariera ochronna zapobiega pojawieniu się objawów zakażenia. Czyraki mogą również powstawać przy innych chorobach skórnych, takich jak atopowe zapalenie skóry, egzema czy świerzb. W przypadku cukrzycy duża ilość cukru we krwi powoduje zmiany miażdżycowe w środku naczyń włosowatych, które w normalnych warunkach odżywiają i regenerują skórę. Kiedy dojdzie do ich zablokowania, skóra staje się sucha i dlatego bardzo łatwo ulega zranieniom i urazom.
Osoby cierpiące na niewydolność nerek mają we krwi obniżoną liczbę białych krwinek odpowiedzialnych za odporność. Chory może doświadczać silnego świądu, co prowokuje go do drapania, a tym samym uszkadzania powierzchni naskórka. Przy obniżonej odporności zakażenie bakteryjne rozwija się szybciej i łatwiej.
