Medycyna to nauka empiryczna (jej podstawą jest doświadczenie), która skupia się na człowieku. W centrum jej zainteresowania leży przede wszystkim budowa i funkcjonowanie organizmu, choroby, które mogą go dotykać, i sposoby ich leczenia. Jest to dziedzina, która wciąż się rozwija, jednakże ma jeszcze wiele tajemnic.
Medycyna to dziedzina znana od starożytności. Ludzie zawsze interesowali się ciałem i jego funkcjonowaniem, a także chorobami, a przede wszystkim próbami ich leczenia. Początkowo wiedza medyczna była niezwykle uboga. Charakteryzował ją empiryzm, czyli uczono się poprzez doświadczenie. Medycyną zajmowali się wówczas głównie szamani i duchowni, w związku z tym przypisywało się jej w pewnym sensie znaczenie nadprzyrodzone. Dopiero z czasem medycyna jako nauka zaczęła przechodzić do strefy świeckiej. Przez bardzo długi czas medyków dzieliło się na lekarzy (zajmowali się całym organizmem człowieka) i chirurgów (operowali wszystkie okolice ciała). Dopiero później zaczęły się wyodrębniać specjalizacje lekarskie znane nam współcześnie.
Medycyna zaczęła się rozwijać już w Mezopotamii, w starożytnym Egipcie, a także starożytnym Rzymie i Grecji. Początkowo miała ona charakter sakralny i częściowo zakrawała o magię. Zajmowali się nią kapłani albo szamani, nie było szpitali, a miejscem leczenia zwykle były świątynie. Najbardziej rozwinęła swoje skrzydła medycyna w Grecji. Stało się tak za sprawą wybitnego uczonego uważanego po dzień dzisiejszy za ojca medycyny – Hipokratesa z Kos. Poza poświęceniu życia medycynie i leczeniu ludzi do jego największych osiągnięć należało spisanie dzieł „Corpus Hippocrateum” i „O dawnej medycynie”. Były one pierwszymi pisemnymi rozprawami medycznymi. Nauki medyczne zaczęły się stopniowo rozwijać i przechodzić w ręce świeckie. Powoli kształtował się zawód lekarza. Coraz więcej wiedziano o ludzkim ciele, chorobach i ich patogenezie, pojawiać się zaczęły pierwsze lekarstwa. Powstawały też szpitale, jako miejsca budowane typowo w celu opieki nad chorymi. Stosowane były pierwsze lekarstwa, głównie na bazie ziół. To odzwierciedla tak zwaną medycynę nowożytną, której ojcem nazywany jest Paracelsus.
Studia na kierunku lekarskim należą do jednych z najtrudniejszych. Trwają dłużej niż inne, bo aż 6 lat. W czasie nauki adepci poznają najpierw przedmioty ogólne, które pozwalają zrozumieć budowę organizmu i jego funkcjonowanie – anatomię, histologię, fizjologię, biochemię. Dopiero od 3. roku studiów rozpoczynają się zajęcia w szpitalu, gdzie w pierwszej kolejności nauka polega na zbieraniu właściwego wywiadu z chorym i badania podstawowych czynności życiowych. Dopiero później w blokach specjalizacyjnych studenci poznają poszczególne jednostki chorobowe i ich specyfikę. Progi punktowe na medycynie są bardzo wysokie, w związku z tym na studia dostać się mogą osoby jedynie z bardzo dobrymi wynikami matury. Specjalizacji w medycynie jest niezwykle dużo, wciąż tworzone są nowe podspecjalizacje, które mają kształcić fachowców w wąskich dziedzinach. Wśród najpopularniejszych specjalizacji znajdują się m.in.:
Poniżej omówimy zaś kilka nietypowych specjalizacji, o których nie każdy słyszał.
To jedna z najnowszych specjalizacji lekarskich. W obrębie jej zainteresowań leży głównie utrzymanie wysokiej jakości życia osób cieszących się dobrym zdrowiem. Cel ten osiągany jest przez działania zapobiegające starzeniu się skóry oraz zabiegi rekonstrukcyjne mające przywrócić jej prawidłową elastyczność i wygląd. Obecnie medycyna estetyczna oferuje wiele leków i zabiegów mniej i bardziej inwazyjnych, które mają poprawiać jakość życia ludzi.
Jest to dział medycyny, który zajmuje się opieką i zachowaniem jak najlepszej jakości życia przez osoby znajdujące się w stanie terminalnym. Są to pacjenci ze schorzeniami, co do których medycyna wyczerpała już swoje możliwości lecznicze. Ważne jest, aby chorzy ci do śmierci mieli zapewnioną opiekę i egzystencję w jak największym stopniu godną i pozbawioną bólu.
Lekarze medycyny sportowej zajmują się zawodowymi sportowcami, ale również osobami, w których życiu aktywność fizyczna jest bardzo ważna. Przedmiotem tego działu medycyny jest nauka o wszystkich procesach zachodzących w organizmie osoby pod wpływem wysiłku fizycznego.
W medycynie pracy lekarz zajmuje się orzekaniem, czy dana osoba może pełnić obowiązki zawodowe. Badania mają wykazać, czy praca zawodowa jest bezpieczna dla danej osoby i czy jego stan nie zagraża tym, z którymi styka się w życiu zawodowym. W ramach medycyny pracy przeprowadzane są badania wstępne (przed rozpoczęciem danej pracy), a także badania okresowe osób już pracujących.
Nie jest ona może typową specjalizacją medyczną, a jedynie gałęzią pokrewną, jednakże obecnie również podkreślane jest jej znaczenie w procesach leczniczych. Jest to swego rodzaju powrót do korzeni medycyny, czyli do środków naturalnych. Zwykle nie mają one udowodnionego medycznie działania i raczej nie są zalecane przez środowisko medyczne. Jednymi z metod leczniczych medycyny naturalnej jest ziołolecznictwo, akupunktura, bioenergoterapia, homeopatia.
