Przejdź do treści

Czym jest aleksytymia i jakie są jej przyczyny?

Aleksytymia – jak się objawia i jak powstaje tzw. analfabetyzm emocjonalny? Pexels.com
Podoba Ci
się ten artykuł?
Podoba Ci
się ten artykuł?

Aleksytymia to niezwykle trudna do zrozumienia dolegliwość, polegająca na braku zdolności do rozumienia własnych emocji, a także uczuć innych ludzi, przez co utrudnione jest nawiązywanie jakichkolwiek relacji i kontaktów towarzyskich. Sprawdź, jakie są przyczyny, objawy i możliwości leczenia aleksytymii.  

Przyczyny aleksytymii

Aleksytymia wciąż jest tajemniczym schorzeniem, którego przyczyny nie zostały do końca poznane. Zjawisko to dla wielu osób jest w ogóle niezrozumiałe, ponieważ brak możliwości rozumienia emocji własnych i innych ludzi może budzić prawdziwy niepokój. Ludzie dotknięci aleksytymią są postrzegani w społeczeństwie jako jednostki bez uczuć, z którymi bardzo trudno nawiązuje się kontakty towarzyskie, a wchodzenie w związki miłosne i relacje przyjacielskie jest praktycznie nierealne. Naukowcy podejrzewają wiele różnych czynników, które mogą być przyczynami aleksytymii, a do najważniejszych można zakwalifikować: 

  • brak miłości w dzieciństwie; 
  • brak wyjaśnienia przez rodziców, czym są emocje i jak je odczuwać, rozumieć oraz analizować; 
  • urazy w trakcie porodu; 
  • niedorozwój mózgu; 
  • przeżycia traumatyczne w dzieciństwie; 
  • agresywna i nieprzyjazna atmosfera w domu rodzinnym.  

Nie ma pewności co do tego, czy aleksytymia jest schorzeniem wrodzonym, czy też nabywanym z czasem, w związku z  wychowaniem w nieodpowiednim środowisku, w którym atmosfera jest agresywna, gdzie brakuje miłości i nauki rozumienia emocji.  

Aleksytymia – objawy 

Aleksytymia może wiązać się z występowaniem wielu symptomów, do których należą między innymi: 

  • brak rozwinięcia emocjonalnego, przez co człowiek nie jest w stanie odczuwać i rozumieć własnych emocji; 
  • niezrozumienie emocji i uczuć innych ludzi; 
  • brak zdolności do modulacji swojego głosu w warunkach adekwatnych do otoczenia i emocji innych ludzi; 
  • nieumiejętność snucia marzeń oraz planów; 
  • obojętność na różne sprawy takie jak zagrożenie, stres, radość i inne; 
  • problemy z odróżnieniem potrzeb fizjologicznych od psychologicznych.  

Co ważne, aleksytymik postrzega wszelkie doznania jako te typowo fizyczne. Przykładowo, dreszcze są u niego kojarzone tylko z marznięciem, a nie na przykład z lękiem lub podnieceniem. Odczuwanie wyłącznie doznań somatycznych jest niezwykle niezrozumiałe dla otoczenia aleksytymika. 

Najczęściej aleksytymia w znacznym stopniu utrudnia funkcjonowanie w społeczeństwie. Nie chodzi tylko o kwestie relacji miłosnych i rodzinnych, ale także sprawy zawodowe oraz osobiste. Problemem może być na przykład nieunikanie zagrożenia i stresów, a także niemożność odczuwania radości razem z innymi, przeżywanie sukcesów. Niestety, zgodnie ze statystykami nawet co 10. kobieta i co 5. mężczyzna, nie rozumieją uczuć innych ludzi i własnych emocji.  

Inne badania wykazały, że problem ten dotyczy 10% kobiet i 17% mężczyzn. Panowie zresztą częściej postrzegani są jako ci, którzy nie potrafią wyrażać uczuć lub rozumieć ich. Według stereotypów nie zakochują się naprawdę i niechętnie tworzą związki romantyczne. To zjawisko można więc częściowo tłumaczyć właśnie aleksytymią.  

Czasami w mediach problem ten określany jest emocjonalnym analfabetyzmem i oznacza brak odpowiednich kompetencji emocjonalnych. Zdarza się, że aleksytymia nie jest chroniczna, tylko przejściowa. W tym przypadku chodzi o sytuację, w której jednostka na jakiś czas traci zdolność rozumienia i odczuwania emocji ze względu na trudne doświadczenia życiowe, takie jak traumy czy ciężkie przeżycia.  

Ludzie są bardzo biegli w rozróżnianiu emocji, regulowaniu ich i reagowaniu na nie. U podstaw wszystkich tych funkcji leży świadomość emocjonalna. Zakłócona świadomość emocjonalna – powszechnie określana jako aleksytymia – występuje w szeregu zaburzeń psychiatrycznych i neurologicznych. [...] Konstrukt świadomości emocjonalnej, pomimo intuicyjnego odwołania się do dowodów naukowych, pozostaje słabo określony na poziomie neurokomputacyjnym. Ten brak jasnej specyfikacji jest ograniczeniem dla pracy klinicznej nad aleksytymią, ponieważ utrudnia podejście [do pacjenta] od strony medycyny precyzyjnej.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8456171/

Aleksytymia w związku 

Bardzo dużym problemem jest stworzenie związku z osobą z aleksytymią. W końcu jednostka, która nie odczuwa własnych emocji i nie rozumie uczuć innych ludzi, nie jest w stanie doświadczać miłości, przywiązania, zaangażowania, radości, smutku. Tym samym stworzenie relacji jest praktycznie niemożliwe. Takie związki są pełne chłodu, pustki emocjonalnej, a czasami również samotności. Niestety dla drugiej osoby taka relacja może być przyczyną ogromnego cierpienia ze względu na brak odwzajemnionych uczuć, a także rozumienia emocji.  

Wiele osób w ogóle nie wchodzi w związku z osobami z aleksytymią, ponieważ powoduje to zbyt wiele problemów i negatywnych odczuć. Inni szybko rezygnują z tego typu relacji, a bardzo niewielki odsetek decyduje się na próby nauczenia drugiej osoby rozumienia emocji oraz zwykle zachęcają ją do wizyty u odpowiedniego specjalisty.  

Dla zdecydowanej grupy ludzi jednak związek z osobą z aleksytymią nie ma sensu, a ważniejsze jest branie pod uwagę własnego dobra i zadowolenia z życia. Dobrą opcją w takiej sytuacji jest stworzenie relacji przez dwie osoby z aleksytymią, ponieważ w ten sposób nie ma cierpienia i bólu w związku, chociaż rodzi się pytanie, czy ma on sens. 

Czy można leczyć aleksytymię?

Leczenie aleksytymii jest niezwykle trudne, ponieważ właściwie nie da się nauczyć człowieka odczuwania emocji własnych i innych ludzi. Zwykle jednak polecana jest psychoterapia, która może łączyć w sobie elementy z zakresu psychoedukacji oraz terapii poznawczo-behawioralnej. Dla osób będących w związkach przydatna może być terapia par, umożliwiająca zrozumienie siebie nawzajem.  

Niestety nie każdy aleksytymik chce zdecydować się na terapię, zwłaszcza że wiele osób w ogóle nie dostrzega swojego problemu. Niektórzy wolą z kolei nie odczuwać emocji, ponieważ kojarzą im się one z bólem, cierpieniem i traumami – zwykle ma to miejsce w przypadku, kiedy problem jest nabyty.  

Dodatkowym problemem jest czas leczenia, który zwykle wynosi minimum 2 lub 3 lata. Szczególne znaczenie ma więc odpowiednia motywacja i znalezienie specjalisty o wysokim poziomie wiedzy z zakresu tego zaburzenia. Ważne jest także wsparcie ze strony bliskich osób, w tym rodziny.  

Czasami przydatne jest spotkanie z rodzicami danego pacjenta, nawet w sytuacji, gdy osoba ta jest już dorosła. Chodzi tutaj szczególnie o kwestie wychowania i przekazania pewnych wzorców oraz sposobów postępowania w dzieciństwie. Najlepszym rozwiązaniem jest więc połączenie terapii, edukacji i dodatkowych zadań dla pacjenta. 

 

Bibliografia: 

  1. Ginalska K.,  Aleksytymia a schematy poznawcze, Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J–Paedagogia-Psychologia 2020, 33: 191-203. 
  2. Larionow P., Preece D. A., Mudło-Głagolska K.,  Kwestionariusz aleksytymii Perth: arkusz testowy oraz instrukcja do obliczania wyników, 2022.  
  3. Płońska D., Hnat L., Grzesiewska J., Czernikiewicz A., Aleksytymia-ciągle wiele pytań. Część II. Aleksytymia w wybranych zaburzeniach psychicznych i somatycznych, Psychiatria 2006, 3: 8-14. 
  4. Tomalski R., Aleksytymia i dysocjacja. Psychoterapia 2008, 145: 35-43. 

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy:

i
Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.