Perlak ucha może skutkować znacznym niedosłuchem, a nawet głuchotą. Przyczyną jest między innymi uszkodzenie błony bębenkowej. Operacja to niezbędny element leczenia. Dzięki niej można zapobiec powikłaniom.
Perlak ucha to zmiana pojawiająca się wyłącznie w uchu środkowym. Trudno dokładnie określić przyczyny perlaka ucha. Zdarza się, że perlak jest już obecny przy urodzeniu, rozwija się jako powikłanie perforacji błony bębenkowe lub w innych sytuacjach klinicznych. Może pojawić się także u dorosłych. Głównym objawem jest upośledzenie słuchu. Konieczne jest chirurgiczne usunięcie zmiany. Nie ma innej metody leczenia. Objawy obejmują wypływanie ropnej wydzieliny z kanału słuchowego.
Co to jest perlak w uchu?
Perlak ucha to guz zlokalizowany w uchu środkowym. Jak sama nazwa wskazuje ma kolor perlisty i kulisty kształt. Czy perlak to nowotwór? Nowotwór to zmiana wynikająca z nieprawidłowego podziału komórek. Perlaka nie można określić nowotworem, gdyż jest zbudowany z komórek nabłonkowych prawidłowych, lecz zlokalizowanych niewłaściwie. Przyczyny powstawania perlaka ucha nie zostały do końca poznane. Wyróżnia się jednak sytuacje sprzyjające ich pojawieniu się. To przede wszystkim wady twarzoczaszki, urazy, uszkodzenia błony bębenkowej. Bardzo często chorzy z perlakiem przyznają się, że do uszkodzenia błony bębenkowej doszło na skutek czyszczenia ucha środkowego patyczkiem higienicznym, co oczywiście jest bezwzględnie zabronione. Perlak lub uszkodzenie błony bębenkowej może być również jatrogenne podczas zabiegów laryngologicznych. Perlak powoduje perlakowate zapalenie ucha środkowego.
Objawy perlaka ucha
Perlak w uchu to kulisty, perłowy twór stale powiększający się, lecz ten rozrost następuje bardzo powoli. Stopniowo, wraz z powiększaniem się zmiany, dochodzi do pojawienia się objawów klinicznych. Powiększający się perlak wypełnia ucho środkowe i stopniowo upośledza słuch, doprowadzając nawet do znacznego niedosłuchu czy głuchoty. Kolejnym objawem jest wydzielina z ucha, najczęściej o charakterze ropnym. Może mieć ona różny charakter i zmieniać się wraz z biegiem czasu. Zdarzają się również inne symptomy jak bóle i zawroty głowy, szumy uszne, uczucie rozpierania w uchu, wrażenie obecności ciała obcego, gniecenie w uchu.
Diagnostyka perlaka
Objawy perlaka stanowią podstawę rozpoznania. Diagnostykę przeprowadza otolaryngolog począwszy od oceny objawów klinicznych, przez wywiad lekarski, na badaniu laryngologicznym kończąc. Podstawowym badaniem w diagnostyce perlaka jest otoskopia, czyli wziernikowanie ucha. Wykonać można również inne badania diagnostyczne, na przykład tomografię komputerową głowy. Pozwala ona na dokładną ocenę rozmiarów perlaka. Jeśli guz się rozrasta, może uszkodzić okoliczne tkanki. Tomografia komputerowa pozwala na wykluczenie tego typu uszkodzeń.
Zobacz także
Operacja perlaka jako metoda leczenia
Jedyną skuteczną formą leczenia perlaka jest operacja. Stosowanie leków obejmuje przede wszystkim miejscowe leczenie stanu zapalnego ucha, ponieważ nie ma żadnych środków farmakologicznych, które pozwoliłyby na nieoperacyjne pozbycie się perlaka. Operacja ma różny zakres. Czasem obejmuje jedynie perlaka, inny razem konieczne jest rozszerzenie zabiegu w przypadku uszkodzenia przez perlaka struktur sąsiadujących. Operację wykonuje się nieraz dwuetapowo. Leczy się również niedosłuch będącego powikłaniem perlaka.
Perlak w uchu – czy jest niebezpieczny?
Perlak to nie jest rak ani nowotwór. Jednak perlak może być groźny ze względu na powikłania, jakie powoduje. Już sam niedosłuch czy nawet głuchota to poważne powikłanie. Im dłużej perlak istnieje, tym bardziej się rozrasta, uszkadzając sąsiadujące struktury począwszy od kosteczek słuchowych. Perlak jest przyczyną stanu zapalnego w uchu środkowym, który również może rozszerzyć się na sąsiadujące struktury. Istnieje więc ryzyko zakażenia opon mózgowo-rdzeniowych, zakrzepowego zapalenia zatoki jamistej, a nawet porażenia nerwu twarzowego. Nie wolno więc zwlekać z wizytą u laryngologa. Czasami zdarza się, że perlak zaczyna obejmować tkanki sąsiadujące i otolaryngolog przy operacji nie jest w stanie wyciąć guza w całości, co niestety istotnie zwiększa ryzyko nawrotu choroby. Im mniej perlaka daje się usunąć, tym większe ryzyko nawrotu guza. Konieczne są więc regularne wizyty u lekarza.
Udostępnij
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Jak się żyje w szpitalu psychiatrycznym, na oddziale zamkniętym? Trochę jak w małej wiosce, gdzie wszyscy się znają i wiele ich łączy” – mówi Krystyna Piątkowska
Uważano, że jest karą za zepsucie moralne. Chorym podawano opium i kamienie szafiru. Jak kiedyś leczono dnę moczanową
Aktywność może być praktykowana nie po to, żeby „wyglądać”, a żeby „się czuć” – dobrze i zdrowo. Jak nie zrezygnować z siłowni po miesiącu
