Przejdź do treści

Test Amslera – na czym polega ten rodzaj badania wzroku?

Test Amslera – na czym polega ten rodzaj badania wzroku?
Test Amslera – na czym polega ten rodzaj badania wzroku?
Podoba Ci
się ten artykuł?
Podoba Ci
się ten artykuł?

Test Amslera wykorzystywany jest w okulistyce już od kilkudziesięciu lat. Uważany jest także za jedną z najprostszych metod badania wzroku i oceny widzenia w obrębie dołka środkowego siatkówki. Regularne wykonywanie tego badania pozwala na szybkie wykrycie powstawania zwyrodnień w narządzie wzroku. Dowiedz się, jak przebiega badanie i w jakich przypadkach wykonuje się ten test.

Czym jest test Amslera? 

Został on stworzony przez szwajcarskiego okulistę Marca Amslera, od którego nazwiska wziął potem swoją nazwę. Badanie wzroku z wykorzystaniem testu Amslera jest tzw. badaniem percepcyjnym. Polega ono na zbadaniu sposobu widzenia pacjenta i jego wrażeniach wzrokowych wystawionych na pewne bodźce. Oznaką choroby są zniekształcenia w widzeniu i błędne postrzeganie regularnych kształtów.

Jak przebiega test Amslera?

Test Amslera jest całkowicie bezinwazyjny, nie niesie ze sobą ryzyka powikłań i nie wymaga żadnego przygotowania ze strony osoby badanej. Z powodzeniem można go wykonać nawet samodzielnie w domu, ale oczywiście prawidłowa diagnoza zawsze powinna zostać wydana przez lekarza okulistę. Sam wynik badania powinien być bowiem zestawiony ze wcześniejszą historią chorób oczu i ich wad. Warto również podejść do testu Amslera wypoczętym i zrelaksowanym. Zmęczenie oczu lub ogólne zmęczenie psychofizyczne może nieznacznie zaburzyć wynik.

Do badania stosuję się tzw. siatkę Amslera. Jest to relatywnie mały kwadrat o boku długości 10 centymetrów, podzielony pionowymi i poziomymi liniami na mniejsze kwadraty o wymiarach 5×5 milimetrów. W środku siatki umieszczony jest punkt, na którym powinno się skupić wzrok. Pacjenci, którzy na co dzień noszą okulary, powinni mieć je ze sobą w trakcie badania.

Do testu Amslera można przystąpić uprzednio umieszczając siatkę w odległości około 30-40 centymetrów od twarzy. Po zasłonięciu jednego oka należy skupić wzrok na punkcie centralnym i jednocześnie obserwować pozostałą część siatki. Po około jednej minucie tę samą czynność trzeba powtórzyć przy użyciu drugiego oka. Wynik pozytywny otrzymamy, gdy wszystkie linie pozostaną proste i równe. Na chorobę oczy wskazują natomiast wszystkie inne zakrzywienia obrazu:

  • metamorfopsje – powiększanie się małych kwadracików
  • mikropsje – kwadraciki wydają się pomniejszone
  • mroczki – część linii przestaje być widoczna
  • falowanie linii

Jakie choroby wykrywa tekst Amslera? Jak się je leczy?

Początkowo test Amslera służył do wykrycia chorób centralnej części siatkówki, tzw. plamki żółtej. Z czasem z powodzeniem zaczęto go także stosować przy podejrzeniu innych schorzeń: retinopatii, zakrzepów żylnych oraz zakrzepu tętnicy środkowej siatkówki.

Zwyrodnienie plamki żółtej najczęściej jest przyczyną nieostrego widzenia przedmiotów. Jest to choroba przewlekła i niestety postępująca. Najczęściej występuje u osób starszych, po ukończeniu 50. roku życia, ale nie jest to regułą, bo problem ten coraz częściej dotyczy również osób młodszych. Nieleczona prowadzi do utraty tzw. widzenia centralnego (dlatego też punkt w teście Amslera umieszczony jest w środku siatki), które zwykle prowadzi do ślepoty. Negatywny wynik testu Amslera może na nią wskazywać, ale dla całkowitej pewności konieczne będzie przeprowadzenia także badanie dna oka, tomografię, a często także angiografię fluoresceinową lub indycyaninową.

Leczenie zwyrodnienia plamki żółtej jest trudne i zależy od jej odmiany. Łagodniejszy przebieg choroby (tzw. postać sucha) może być leczona farmakologicznie oraz poprzez wprowadzenie bogatej w owoce i warzywa diety. Konieczne będzie także regularne przeprowadzanie testu Amslera i obserwowanie tego, czy zniekształcenia obrazu pogłębiają się lub spłycają. Niestety, w przypadku postaci mokrej zwyrodnienia plamki żółtej jedynym ratunkiem dla chorego może być tylko laserowe usuwanie powstałych na siatkówce nieprawidłowych naczyń krwionośnych. Nie prowadzi to jednak do wyleczenia, a jedynie do zahamowania rozwoju choroby.

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy:

i
Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.