„W chorobie doświadczałam momentów załamania”. Agata Buzek opowiedziała o swojej walce z rakiem

Agata Buzek jako dziecko przez 4 lata walczyła z nowotworem. I choć udało jej się wygrać z rakiem, nadal wspomina ten niezwykle trudny czas. „Sprowadza się on do nieskończonej ilości nadziei, wiary i miłości ze strony rodziców. W chorobie doświadczałam momentów załamania, a mimo tego widzę tam jasność” – mówi w rozmowie z „Tygodnikiem Powszechnym”. 

Agata Buzek o swojej chorobie

Agata Buzek o swojej chorobie dowiedziała się, gdy miała 8 lat. Był 1985 rok, dziewczynka miała przystąpić do pierwszej komunii świętej. Ponieważ jednak nieustannie chorowała, jej rodzice zdecydowali się na wizytę u specjalisty.

U dziewczynki zdiagnozowano ziarnicę złośliwą – chorobę nowotworową węzłów chłonnych. Walczyła z nią przez 4 lata. Przeszła operację i chemioterapię.

Choroba nie odpuściła tak szybko. Powróciła ze zdwojoną siłą. To wtedy Agatę wysłano do Niemiec. W Polsce nie widziano już szans na jej powrót do zdrowia. Po 4 latach, w 1989 roku, przyszła aktorka wróciła do domu. Jak przyznaje po latach, czas choroby był trudnym doświadczeniem.

„Sprowadza się on do nieskończonej ilości nadziei, wiary i miłości ze strony rodziców. W chorobie doświadczałam momentów załamania, a mimo tego widzę tam jasność. Mama i tata nie karmili mnie lękiem, karmili mnie nadzieją. Nigdy nie doświadczyłam nakazów, zakazów, kar. Pewnie dlatego jest mi dziś łatwiej przekabacać się na tę stronę ufną i marzeniową, niż tkwić w ciemnościach, które przecież też dobrze znam” – opowiedziała w rozmowie z „Tygodnikiem Powszechnym”.

Od diagnozy minęło ponad 30 lat. Agata Buzek wygrała z chorobą, a teraz uchodzi za jedną z najpopularniejszych aktorek swojego pokolenia.

 

Wyświetl ten post na Instagramie.

 

Post udostępniony przez Agata Buzek Official (@agata.buzek_official)

Ziarnica złośliwa – co to za choroba?

Ziarnica złośliwa (chłoniak Hodgkina) to choroba, która rozwija się w węzłach chłonnych i pozawęzłowej tkance limfatycznej. Jest bardzo podstępna – przez długi czas nie daje żadnych objawów.

Pierwszym symptomem choroby, które pacjent może zauważyć, jest niebolesne powiększenie węzłów chłonnych w okolicy szyi, pod pachami, w pachwinach, a także wewnątrz klatki piersiowej i jamy brzusznej. Sygnałami rozwijającej się choroby może być również: podwyższona temperatura ciała, nadpotliwość (zwłaszcza nocą), duszności, osłabienie, nagły spadek wagi, bóle brzucha czy zmiany skórne.