W jeden z chłodnych, grudniowych dni w domu na Saskiej Kępie spotkaliśmy się z piątką kobiet, które podzieliły się z nami swoimi doświadczeniami i historiami. Spędziliśmy ze sobą kilka godzin przy wspólnym stole, rozmawiając na tematy lekkie – nasze pasje, ukochane zwierzęta, studia, praca – ale także te wymagające czasem przełamania tabu, jak temat bólu, samotności i potrzeby pomocy. Wiele czasu poświęciliśmy na pracę warsztatową, będącą pewnego rodzaju przedłużeniem rozmów przy stole w jadalni. Poprzez nią chcieliśmy lepiej poznać każdą z dziewczyn, a także spróbować zrozumieć, jak wyglądało ich doświadczenie raka piersi.
Wspólnie wytyczyliśmy mapę emocji, ważnych chwil i kluczowych etapów w trakcie ich choroby i leczenia. Rozmawialiśmy też o pomocnych osobach, które pojawiły się na ich drodze, i tych, które – umyślnie lub nie – utrudniały proces. To dzięki doświadczeniu naszych współautorek i ich otwartości w dzieleniu się swoimi historiami możliwe będą dalsze prace nad Instrukcją.
Wierzymy, że Krótka Instrukcja Raka Piersi będzie skondensowanym i mocnym narzędziem – bo osadzonym w realiach i perspektywie osób bezpośrednio doświadczających raka piersi. Już niebawem organizujemy kolejne warsztaty. Tym razem w szerszym gronie – zarówno pacjentek, działaczy, jak i specjalistek i specjalistów z różnych dziedzin. Wspólnie będziemy wypracowywać porady na zdiagnozowane problemy i bariery – tak dla osób przechodzących przez raka piersi, jak i towarzyszących im bliskim.
Jeżeli chcesz do nas dołączyć, wypełnij formularz zgłoszeniowy. Jeśli chcesz pomóc w jakikolwiek sposób – przysyłając swoje sugestie, pomysły, co można powiedzieć, przekazać innym kobietom, aby ułatwić im walkę z rakiem piersi – formularz pozwoli nam pozostać w kontakcie. Odezwiemy się niezwłocznie po rozpatrzeniu wszystkich zgłoszeń.
A może znasz kogoś, kto może nam pomóc?
Nie wstydzimy się prosić o pomoc – pomóż nam dotrzeć do tych osób, które pomogą nam stworzyć Instrukcję Obsługi Raka Piersi.
Bądźmy w kontakcie – wspólnymi siłami mamy szansę stworzyć coś, co może pomóc innym.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Neurolog uznał, że nie mam zespołu Tourette’a, bo nie mam tiku przeklinania, który dotyczy 10 proc. chorych” – mówi Piotr, który z zaburzeniem tym żyje od 25 lat
„Czym innym jest spędzać z dzieckiem czas i pytać je o różne rzeczy, a czym innym węszyć, podglądać, nasłuchiwać. To forma agresji”. O nadopiekuńczych rodzicach mówi psycholożka Magdalena Halicka
„Dla osoby głuchej język polski jest językiem obcym. We własnym kraju czujemy się jak obcokrajowcy” – mówi Zuzanna Szymańska z Akademii Młodych Głuchych
