Chlamydia – objawy, diagnostyka i leczenie. Jak dochodzi do zakażenia?

Bakterie z rodzaju Chlamydia określa się mianem pasożytów, które rozwijając się w komórkach organizmu, doprowadzają do rozwoju chorób bez wysyłania objawów. Zarazić się można drogą kropelkową lub poprzez kontakty seksualne z osobą zakażoną. Czas wylęgania bakterii wynosi 2–4 tygodnie, w zależności od szczepu.

Objawy chlamydii są mało charakterystyczne, dlatego rozwijająca się choroba jest w wielu przypadkach błędnie rozpoznawana. Wpływa to na cały proces leczenia, które jest przez to nieskuteczne lub mocno opóźnione. Problemem jest oporność bakterii na niektóre antybiotyki.

Chlamydia – co to za bakteria?

Rodzina Chlamydia to bakterie gram-ujemne, które rozwijają się w komórkach gospodarza, doprowadzając do ich uszkodzenia. Zarazić się można drogą kropelkową lub poprzez kontakty seksualne. Źródłem zakażenia może być człowiek albo chore ptactwo, choć takie przypadki zdarzają się rzadko. Szacuje się, że zakażenie bakterią Chlamydia przeszła lub obecnie przechodzi połowa populacji. Większość chorych nie wie o zakażeniu, ponieważ choroba długo rozwija się w ukryciu. Ponadto przy zakażeniu chlamydią objawy są mało charakterystyczne i kojarzone bardziej z częstymi schorzeniami dróg oddechowych i moczowych, aniżeli z bakterią.

Obecnie wyróżnia się trzy gatunki bakterii z rodziny Chlamydia:

• Chlamydia pneumoniae;
• Chlamydia trachomatis;
• Chlamydia psittaci.

Objawy zakażenia chlamydią są zależne od rodzaju szczepu, którym człowiek został zarażony. Okres wylęgania bakterii trwa od 2 do 4 tygodni.

Chlamydia pneumoniae – objawy

Chlamydia pneumoniae przenosi się drogą kropelkową. Szczep atakuje głównie górne drogi oddechowe, rzadziej dolne. Żywicielem jest wyłącznie człowiek. Bakteria nie występuje u zwierząt. Zarazić się nią można poprzez kichanie, pokasływanie lub kontakt z przedmiotami należącymi do zakażonego. Pierwsze objawy chlamydii są praktycznie niezauważalne, a gdy są wyraźne, to przypominają infekcję dróg oddechowych. W wielu przypadkach jest to powód nieprawidłowego rozpoznania, np. objawy chlamydii w gardle są niemal identyczne jak przy zapaleniu gardła lub krtani. Chory uskarża się na ból i nieprzyjemną chrypkę. Dodatkowo mogą wystąpić:

• ból mięśni i stawów;
• ból głowy;
• ból ucha;
• uporczywy kaszel;
• gorączka.

Przy zakażeniu tym gatunkiem bakterii Chlamydia objawy skórne nie występują. Chorzy z takimi zmianami powinni wykonać badania na Chlamydia trachomatis.

Chlamydia trachomatis – objawy

Zakażenie Chlamydią trachomatis powoduje chlamydiozę. Jest to choroba weneryczna, którą człowiek nabywa poprzez kontakty seksualne z nosicielem. Na zakażenie szczególnie narażone są osoby, które często zmieniają partnerów seksualnych lub lubią przygodny seks. Kobiety z tą chorobą borykają się częściej. Bakteria Chlamydia trachomatis atakuje układ moczowo-płciowy, czego rezultatem są bardzo uporczywe objawy, podobne do zapalenia pęcherza, takie jak ból i pieczenie podczas oddawania moczu, krwawienie z dróg rodnych albo podczas stosunku. Przy chlamydii u mężczyzn objawy są podobne do zapalenia cewki moczowej. Dolegliwościom bólowym towarzyszy ropna wydzielina wyciekająca z penisa. Choroba może zaatakować również odbytnicę albo gardło. U osób chorych na chlamydiozę może się pojawić zespół Reitera. Jest to nie tylko stan zapalny cewki moczowej, ale też charakterystyczne dla tego szczepu chlamydii zmiany skórne i zapalenie spojówek. Chlamydioza zwiększa również ryzyko zachorowania na inne choroby weneryczne. Zakażenie Chlamydią trachomatis jest niebezpieczne, ponieważ nieleczone, może doprowadzić do bezpłodności. Kobiety ciężarne mogą nią zarazić dziecko, czego efektem będzie zapalenie płuc lub spojówek zaraz po porodzie.

Chlamydia psittaci – objawy

Zakażenia Chlamydią psittaci zdarzają się rzadko. Ten gatunek bakterii jest przenoszony przez ptactwo. Bakteria przenika do organizmu przez drogi oddechowe i wraz z krwią wędruje do komórek wątroby, śledziony oraz płuc, siejąc w nich spustoszenie. Nieprawidłowo rozpoznana, może doprowadzić do martwicy ścianek pęcherzyków płucnych. Charakterystycznymi przy tej chlamydii objawami są uporczywy kaszel i bardzo wysoka temperatura sięgająca 40℃. Nieleczone zakażenie może doprowadzić do sinicy lub zapalenia mięśnia sercowego.

Chlamydia – diagnostyka i leczenie

Diagnostyka zakażeń chlamydią obejmuje szereg badań laboratoryjnych. Najnowszą i najbardziej czułą metodą jest test PCR, który polega na wyodrębnieniu DNA bakterii z próbki wymazu pobranego z gardła lub cewki moczowej. Niestety jest on rzadko wykonywany ze względu na koszt. Badanie kosztuje około 160 zł. Tańszą metodą jest test ELISA, w którym oznacza się miano przeciwciał w klasie IgG, IgM i IgA, które świadczą o przebytym lub obecnym zakażeniu. Niektórym osobom zaleca się także badanie fluorescencyjne. Leczenie chlamydii polega na podawaniu antybiotyków. Kuracja powinna trwać co najmniej 14 dni. W terapii stosuje się antybiotyki z grupy makrolidów, tetracyklin lub fluorochinolonów, ponieważ inne nie są skuteczne. Przy przewlekłych zakażeniach leczenie może trwać nawet 6 tygodni. Zakażenie bakteriami Chlamydia może współistnieć razem z innymi chorobami przewlekłymi, takimi jak astma, sarkoidoza lub przewlekła obturacyjna choroba płuc. Obecnie prowadzone są badania nad udziałem tych bakterii w stwardnieniu rozsianym, miażdżycy i chorobie Alzheimera.