Przejdź do treści

Mizofonia, czyli problem utrudniający odpoczynek i sen

Mizofonia - co to jest, objawy i przyczyny. Jak leczyć to schorzenie?
Mizofonia - co to jest, objawy i przyczyny. Jak leczyć to schorzenie? Istock.com
Podoba Ci
się ten artykuł?
Podoba Ci
się ten artykuł?

Mizofonia charakteryzuje się nadwrażliwością na dźwięki, przede wszystkim te codzienne, odnoszące się do funkcji życiowych. Niestety, problem ten w znacznym stopniu utrudnia wykonywanie wielu czynności, a przede wszystkim sen i odpoczynek. Dowiedz się więcej na temat symptomów mizofonii oraz metod leczenia tego zaburzenia. 

Czym jest mizofonia i jakie są jej objawy?

Mizofonia to termin pochodzący z języka greckiego, od słów misos (nienawiść) i fone (głos). Zaburzenie to zostało dokładnie opisane po raz pierwszy dopiero w 2002 roku, w trakcie badania osób cierpiących na szumy uszne. Zgodnie z obecnymi statystykami, wskazuje się na to, że na omawiany problem może cierpieć od 3% do nawet 15% populacji, a różnice te są tak znaczne ze względu na to, że sporo osób w ogóle nie decyduje się na diagnozę i leczenie. Do najważniejszych objawów mizofonii można zakwalifikować:

  • nadwrażliwość na różne dźwięki,
  • zauważanie szczególnie tych dźwięków, które są dosyć naturalne dla ludzkiego organizmu oraz otoczenia, a więc oddychanie, mlaskanie, chrapanie, szuranie, pociąganie nosem, kichanie, pisanie na klawiaturze, tykanie zegara itp.,
  • nadwrażliwość nie dotyczy tylko hałasów przekraczających normy decybeli, jak na przykład wiercenie, tylko większej ilości dźwięków, również tych cichych,
  • określone sygnały akustyczne wywołują lęk, złość, drażliwość i niecierpliwość,
  • po pewnym czasie mizofonia rozszerza się o kolejne dźwięki.

Mizofonia to dolegliwość nieprzyjemna nie tylko dla osoby na nią cierpiącej, ale także całego otoczenia, a więc znajomych oraz rodziny. Chodzi o to, że osoba z nadwrażliwością na dźwięki może upominać innych, przeszkadzać im w różnych czynnościach, denerwować się przy pewnych sygnałach akustycznych, co z kolei może znacząco wpłynąć na relacje, a nawet doprowadzić do ich rozpadu.

Jakie są przyczyny mizofonii? 

Niestety dotychczas nie opisano jednej i konkretnej przyczyny powodującej nadwrażliwość na dźwięki. Najczęściej mówi się o nadaktywności układu autonomicznego oraz limbicznego. Dodatkowo mizofonia może towarzyszyć różnym schorzeniom takim jak autyzm, depresja, choroba afektywna dwubiegunowa, fonofobia, a także zaburzeniom lękowym i obsesyjno-kompulsyjnym.

Kobieta mająca objawy autyzmu

Jak sobie radzić z mizofonią? 

Musisz pamiętać, że samodzielne radzenie sobie z mizofonią jest niezwykle trudnym zadaniem, ponieważ w zasadzie niemożliwe jest przyzwyczajenie się do konkretnych dźwięków na własną rękę, żeby zmniejszyć poziom lęku oraz stresu. Właśnie dlatego kluczowe znaczenie ma udanie się na konsultację psychiatryczną i uzyskanie konkretnej diagnozy.

Jak leczyć mizofonię?

Proces leczenia mizofonii jest trudny i długotrwały, ponieważ zaburzenie to nie poddaje się farmakoterapii. Najczęściej wykorzystywana jest psychoterapia poznawczo-behawioralna, której celem jest nauczenie pacjenta wykrywania sytuacji nerwowych, godzenia się z dźwiękami i przyzwyczajenie do stresogennych sygnałów akustycznych. Właśnie dlatego w leczeniu wykorzystywane są często metody habituacyjne, czyli systematyczne przyzwyczajanie do dźwięków.

Duże znaczenie mają również techniki relaksacyjne oraz pokazywanie pacjentowi, jak radzić sobie ze stresem w różnych sytuacjach. Zdarza się, że osoby z mizofonią stosują stopery do uszu oraz słuchają muzyki w codziennym życiu, co prowadzi czasami do izolacji społecznej.

W tym kontekście ważnym zadaniem psychoterapeuty jest również nauczenie pacjenta cierpliwości i wyrozumiałości, a także poszukiwania kontaktów towarzyskich oraz otwarcia się na różne sytuacje społeczne. Doraźnie stosowane są czasami leki uspokajające czy antydepresyjne, które mogą przynieść krótkotrwałą ulgę. W niektórych przypadkach konieczne jest również zażywanie farmaceutyków nasennych.

Mizofonia wymaga leczenia i zaangażowania w terapię ze strony pacjenta, ponieważ zaburzenie to może bardzo negatywnie wpływać na codzienne funkcjonowanie, zmniejszając zdolność organizmu do regeneracji, wypoczynku i snu.

 

Bibliografia:

  1. Czarnecka E., Lachowska M., Nadwrażliwość słuchowa – definicja, etiologia, etiopatogeneza, możliwości diagnostyczne i terapeutyczne, Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny 2020, 9: 27-34.
  2. Raj-Koziak D., Świerniak W., Skarżyński H., Skarżyński P. H., Obniżona tolerancja na dźwięki – przegląd piśmiennictwa, Nowa Audiofonologia 2020, 8: 9-17.
  3. Ratajczak A., Skarżyński P. H., Zjawisko nadwrażliwości słuchowej – przegląd piśmiennictwa, Nowa Audiofonologia 2020, 6: 16-21. 
  4. Siepsiak M., Dragan W., Mizofonia – przegląd badań i głównych koncepcji teoretycznych, Psychiatria Polska 2019, 53.

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy:

i
Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.