Irydologia jest metodą medycyny alternatywnej. Wywodzi się ze starożytnych Chin, Indii oraz Japonii. Polega na ocenie wyglądu tęczówki oka i odczytaniu z niej stanu zdrowia osoby badanej oraz predyspozycji do niektórych chorób. Należy mieć świadomość, że irydologia nie jest uznawana przez medycynę konwencjonalną.
Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami
Irydologia oka była znana już w starożytności. Początkowo wykorzystywano ją do oceny stanu zdrowia kupowanych zwierząt hodowlanych. Ówcześni lekarze zaczęli jednak stosować ją także do diagnozowania chorób u człowieka. Współczesna irydologia odrodziła się w XIX wieku i z tego okresu pochodzi najwięcej opracowań na jej temat. Zainteresowanie tą dziedziną wzrosło ponownie w 1951 roku, kiedy założono pierwszą Organizację Irydologów.
Na czym polega irydologia?
Według osób, które specjalizują się w irydologii, tęczówka człowieka zawiera specyficzne punkty, które są odzwierciedleniem konkretnych narządów wewnętrznych. Każda zmiana, która pojawia się w ich obrębie (plamka, linia, zmiana barwy), może świadczyć o procesie patologicznym lub stanie zapalnym toczącym się w organizmie. Irydologia jest jednym z elementów medycyny alternatywnej. Opiera się na dokładnej analizie wyglądu oka, a szczególnie tęczówki. Specjaliści w tej dziedzinie opracowali mapy irydologiczne, do których przyrównują badane struktury. Są to bardzo szczegółowe schematy przedstawiające pola projekcji poszczególnych układów w organizmie człowieka. Można z nich odczytać, który punkt na tęczówce odpowiada za konkretny narząd wewnętrzny. Istnieje kilka wersji map, ponieważ każdy z badaczy opracowywał je na podstawie własnych doświadczeń. Według zwolenników tej metody badanie irydologiczne jest w stanie dostarczyć informacji na temat stanu: wątroby, serca, płuc, jajników, śledziony, mózgu, tarczycy, kości, kręgosłupa i układu immunologicznego.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Co może wykryć badanie irydologiczne?
Zwolennicy irydologii zgodnie uważają, że dzięki badaniu irydologicznemu można:
- określić predyspozycje do zachorowania na poszczególne choroby,
- ocenić funkcjonowanie układu nerwowego, pokarmowego i krwionośnego,
- ocenić stan układu immunologicznego,
- wykryć choroby na wczesnym etapie, kiedy nie pojawiają się jeszcze żadne objawy, a wyniki badań laboratoryjnych pozostają w normie,
- wskazać narządy objęte stanem chorobowym lub stanem zapalnym,
- określić stopień zatrucia organizmu,
- wykryć chorobę nowotworową,
- wykryć alergie.
Jedno badanie irydologiczne może dostarczyć bardzo wielu informacji na temat zdrowia pacjenta, jego ogólnej kondycji i wszelkich predyspozycji do konkretnych schorzeń. Według zwolenników irydologii główną zaletą tej metody jest możliwość oceny całego organizmu bez konieczności wykonywania licznych, kosztownych i czasochłonnych badań diagnostycznych.
Zobacz także
Irydologia w praktyce – jak wygląda badanie?
Badanie irydologiczne polega na dokładnej obserwacji tęczówek obu oczu. Przyjmuje się, że lewe oko odpowiada za lewą stronę ciała, a prawe za prawą. Początkowo irydolog sam oświetlał i oglądał narząd wzroku, następnie porównywał to, co widział z mapą irydologiczną i stawiał diagnozę. Dzięki rozwojowi techniki dostępnych jest więcej narzędzi, które ułatwiają analizę. Współcześnie irydolodzy stosują lampę szczelinową do oświetlenia oka, a obserwowany obraz (w powiększeniu) rejestrują za pomocą kamery podłączonej do monitora. Specjalista wykonuje zdjęcie, następnie szczegółowo je omawia, pokazując i wyjaśniając pacjentowi poszczególne zmiany. Utrwalenie obrazu umożliwia ocenę skuteczności zastosowanej terapii oraz skraca do minimum czas naświetlania oka. W badaniu irydologicznym ocenia się: barwę, budowę i strukturę tęczówki, układ włókien w tęczówce oraz kształt i wielkość źrenicy. Struktury obecne na tęczówce, na które szczególną uwagę zwraca irydologia, to: plamka na oku, przebarwienia i rozjaśnienia, zagłębienia i rozwarstwienia beleczek, krypty, czarne punkciki, kreseczki, pierścienie, linie promieniste i poprzeczne. Oceniana jest także źrenica i jej ewentualne odkształcenia. Każda ze zmian oznacza konkretną patologię.
Skuteczność irydologii
Irydologia nie jest uznawana za wiarygodną metodę diagnostyczną i nie można na niej opierać leczenia. Dzieje się tak przede wszystkim ze względu na duże rozbieżności między stawianymi rozpoznaniami przez kilku irydologów. Problemy wynikają głównie z różnorodności map irydologicznych (każdy badacz posiada swoją, opartą na własnych doświadczeniach). Brak jest także potwierdzenia wiarygodności irydologii w badaniach klinicznych i publikacjach naukowych. Diagnozy stawiane podczas tego badania nie potwierdzają się podczas konwencjonalnej diagnostyki.
Najnowsze w naszym serwisie
Udostępnij
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Dla osoby głuchej język polski jest językiem obcym. We własnym kraju czujemy się jak obcokrajowcy” – mówi Zuzanna Szymańska z Akademii Młodych Głuchych
„Profesjonalna ofiara karmi się zainteresowaniem emocjonalnym i zaangażowaniem innych” – mówi Dominika Cwynar
Po operacji każdy poszedł za głosem swojego nowego serca, do innego domu. Jak kiedyś leczono: historia przeszczepów
