Zaburzenia widzenia – w zależności od przyczyny, która je wywołuje – mogą być nagłe, postępujące, chwilowe lub stałe. Natychmiastowej interwencji lekarskiej wymagają stany nagłe, gdyż mogą zagrażać trwałym uszkodzeniem wzroku bądź utratą życia, jeśli są związane z problemami neurologicznymi.
Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami
Objawy zaburzeń widzenia mogą być różne. Zazwyczaj dotyczą ostrości wzroku, lecz niepokojące się również takie dolegliwości, jak mroczki, błyski, widzenie podwójne czy też zawężone, a także trudności w rozróżnianiu kolorów. Zaburzenia widzenia zawsze wymagają diagnostyki medycznej w celu ustalenia przyczyny.
Najczęstsze przyczyny zaburzeń widzenia
Najczęstszą przyczyną zaburzeń widzenia są wady wzroku. Wynikają one z nieprawidłowej budowy anatomicznej gałki ocznej, w związku z czym światło w niewłaściwy sposób koncentruje się na siatkówce, przez co obniża się ostrość widzenia. Wyróżnia się 3 rodzaje wad wzroku:
- krótkowzroczność – promienie świetlne koncentrują się w punkcie usytuowanym przed siatkówką, w związku z czym pacjent widzi wyraźnie z bliska, ale obraz z daleka odbiera jako rozmyty;
- dalekowzroczność – światło skupia się za siatkówką, co powoduje zaburzenia widzenia z bliska; występują problemy z czytaniem;
- astygmatyzm – promienie świetlne nie przecinają się w jednym punkcie, co powoduje, że obraz jest zniekształcony i nieostry.
U osób w podeszłym wieku problemy ze wzrokiem często wywołuje zmętnienie soczewki oka, czyli choroba zwana zaćmą. Ma ona charakter postępujący. W tym przypadku zaburzenia widzenia występują w jednym oku. Pozostałe choroby, które mogą być przyczyną nieostrego widzenia lub innych dolegliwości związanych ze wzrokiem to m.in. jaskra, zwyrodnienie plamki żółtej oraz zapalenia – błony naczyniowej oka, ciała szklistego, soczewki, twardówki czy rogówki. Są to przyczyny okulistyczne. Nagłe zaburzenia widzenia przebiegające z mroczkami i silnym bólem gałki ocznej mogą być spowodowane ostrym atakiem jaskry i wymagają natychmiastowej interwencji lekarskiej.
Przyczyny neurologiczne zaburzeń widzenia
Neurologiczne przyczyny zaburzeń widzenia najczęściej wynikają z problemów związanych z nerwem wzrokowym, lecz mogą dotyczyć także kory mózgowej. W celu ustalenia rozpoznania ważne jest określenie charakteru występujących problemów. Mogą być one przemijające, ostre, podostre lub przewlekłe. Chwilowe zaburzenia widzenia występują przy niedokrwieniu siatkówki i płatów potylicznych oraz przy chorobach naczyniowych, na które są narażeni przede wszystkim pacjenci po 50 roku życia. Mogą także wystąpić w przypadku obrzęku nerwu wzrokowego – tzw. migreny siatkówkowej, czyli migreny przebiegającej ze skurczem tętnic siatkówki, a także podczas ataku padaczki. Chwilowe zaburzenia widzenia u dzieci mogą być wywołane urazem potylicy. Nagłe zaburzenia widzenia występują przy uszkodzeniu siatkówki, tarczy nerwu wzrokowego, problemach naczyniowych, niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego i uszkodzeniach skrzyżowania nerwów wzrokowych. Podostra utrata widzenia rozwija się od kilku do kilkunastu dni. Jej przyczyną mogą być:
- zapalenie nerwu wzrokowego,
- dziedziczna neuropatia nerwów wzrokowych Lebera,
- idiopatyczne ciśnienie wewnątrzczaszkowe,
- zakrzepica wewnątrzczaszkowych zatok żylnych,
- sarkoidoza,
- zapalenie nerwu wzrokowego i siatkówki.
Z kolei ucisk nerwu wzrokowego może stać się przyczyną przewlekłej utraty wzroku. Ucisk może być spowodowany przez guzy, tętniaki, ziarniaki, malformację tętniczo-żylną oraz mięśnie gałkowo-ruchowe lub kość.
Zobacz także
Zaburzenia widzenia w nerwicy i depresji
Problemy emocjonalne, przewlekły stres oraz choroby takie jak depresja i nerwica także mogą wywoływać zaburzenia widzenia. Serotonina, zwana hormonem szczęścia, to substancja wpływająca także na prawidłowe funkcjonowanie wzroku. Jej niedobór stwierdzany w depresji może powodować pogorszenie widzenia. W takim przypadku koniecznie jest leczenie psychiatryczne. Leki przeciwdepresyjne podnoszące poziom serotoniny w mózgu, nie tylko poprawiają nastrój, ale także przyczyniają się do poprawy ostrości wzroku. Najczęściej występujące zaburzenia widzenia w nerwicy to z kolei zez i oczopląs.
Diagnostyka zaburzeń widzenia
Oko jest narządem niezwykle delikatnym. Wszystkie zaburzenia widzenia należy skonsultować z lekarzem okulistą. Natychmiastowej interwencji lekarskiej wymagają: nagła utrata wzroku oraz pogorszenie widzenia połączone z mroczkami, podwójnym widzeniem lub silnym bólem gałki ocznej. W takich przypadkach należy w trybie pilnym zgłosić się na pogotowie. W celu rozpoznania pacjent zostaje poddany badaniom okulistycznym i neurologicznym.
Stany nagłe stwarzają zagrożenie całkowitej utraty wzroku, dlatego też należy jak najszybciej ustalić ich przyczynę i wdrożyć odpowiednie postępowanie lecznicze.
Najnowsze w naszym serwisie
Udostępnij
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Przynajmniej nigdy wam nie umrze”. Karolina Jonderko i Basia Smolińska wyjaśniają, co dają kobietom lalki reborn
„Wiem, że moi podopieczni na mnie czekają i to daje mi siłę do pokonania wszelkich barier” – mówi pracownica socjalna Renata Orłowska, która jeździ na wózku inwalidzkim
Alicja Sekret: Chodzi o to, by chorzy „uczyli” siebie nawzajem, że mimo danej przypadłości mogą i mają pełne prawo żyć tak, jak tego pragną
