Jesteś bliską osobą – mamą, siostrą, przyjaciółką, chłopakiem, mężem – kobiety, która chorowała lub choruje na raka piersi?
Jesteś specjalistą – onkologiem, chirurgiem, psychoonkologiem?
A może działasz w fundacji zajmującej się pomocą osobom chorym na raka piersi?
Jeśli na któreś z powyższych pytań odpowiedziałaś/eś „tak” – i masz swoje wnioski i pomysły, co powiedzieć, jak sprawić, by innym chorym na raka piersi, ich bliskim i rodzinom, było na tej drodze choć trochę lżej – dołącz do nas!
W grudniu zorganizowaliśmy pierwsze warsztaty, których celem jest stworzenie Instrukcji Obsługi Raka Piersi. Przewodnika, który od pierwszego momentu po diagnozie ułatwi ułożenie planu działań, mających pomóc zarówno chorym kobietom, jak i ich bliskim. Przed nami kolejne spotkanie.
nasz zespół na pierwszych warsztatach. fot: archiwum własne
Chcemy, aby narzędzie, nad którym pracujemy, było tworzone z uwzględnieniem wielu punktów widzenia: osób z doświadczeniem raka piersi, ich bliskich, specjalistów – onkologów, chirurgów, psychoonkologów – oraz przedstawicieli NGO i fundacji.
Zależy nam, aby głos mogli zabrać wszyscy, których w jakikolwiek sposób dotyczy rak piersi. Dlatego uważamy, że najlepszym sposobem działania będzie spotkanie i dyskusja.
Jeżeli chcesz do nas dołączyć, wypełnij formularz zgłoszeniowy. Jeśli chcesz pomóc w jakikolwiek sposób – przysyłając swoje sugestie, pomysły, co można powiedzieć, przekazać innym kobietom, aby ułatwić im walkę z rakiem piersi – formularz pozwoli nam pozostać w kontakcie. Odezwiemy się niezwłocznie po rozpatrzeniu wszystkich zgłoszeń.
A może znasz kogoś, kto może nam pomóc?
Nie wstydzimy się prosić o pomoc – pomóż nam dotrzeć do tych osób, które pomogą nam stworzyć Instrukcję Obsługi Raka Piersi.
Bądźmy w kontakcie – wspólnymi siłami mamy szansę stworzyć coś, co może pomóc innym.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Podoba Ci się ten artykuł?
Polecamy
Kamila Belczyk-Panków dostała nerkę od swojej mamy. „Nie chciałam jej narażać. A dla niej to było naturalne. Dziś żyję każdym dniem”
Pozostawiano macicę niezaszytą, uważając, że zrośnie się dzięki naturalnym skurczom. Jak kiedyś robiono cesarskie cięcie
„Kiedy usłyszałam diagnozę, pomyślałam sobie: Czyli że co? Ja za pół roku umrę? Mam 28 lat!”. Rozmawiamy z Patrycją Lisiecką, która stworzyła projekt fotograficzny Młode z Rakiem
