Nadżerka szyjki macicy – rodzaje, objawy i sposoby leczenia

Nadżerka to zmiana chorobowa w pochwowej części szyjki macicy. Charakteryzuje się ubytkiem tkanki nabłonka. Najczęściej przypomina wyglądem czerwoną plamkę o nierównej powierzchni. Może przybrać formę kilku połączonych przebarwień. Chorobę wykrywa się zazwyczaj u kobiet dojrzałych płciowo, podczas rutynowego badania ginekologicznego z użyciem wziernika.

Objawy nadżerki szyjki macicy

Nadżerka może rozwijać się niepostrzeżenie, stanowi jednak doskonałe siedlisko infekcji. Najczęstszymi objawami są: upławy, stany zapalne, świąd i pieczenie okolic intymnych. Czasami pojawia się także ból w podbrzuszu lub w okolicy lędźwiowej. Zaawansowana choroba może być przyczyną bólu w trakcie stosunku płciowego i krwawienia narządów rodnych.

Możliwe skutki występowania nadżerki szyjki macicy

Wynikiem nadżerki może być także torbiel Nabotha. Jest to narośl powstała w procesie samoistnego gojenia się nabłonka płaskiego, który zamyka ujście gruczołów produkujących śluz i powoduje ich rozdymanie.

Rodzaje nadżerki szyjki macicy

Istnieją trzy rodzaje choroby: nadżerka prawdziwa spowodowana ubytkiem nabłonka, infekcja rzekoma, która oznacza występowanie jednowarstwowego nabłonka, oraz nadżerka stanów przednowotworowych, czyli pierwotna forma raka szyjki macicy. Nieleczona zmiana może także prowadzić do raka lub innych niebezpiecznych powikłań. By tego uniknąć, konieczna jest konsultacja z lekarzem. Schorzenie może ustąpić samoistnie.

Leczenie nadżerki szyjki macicy

Leczenie dostosowuje się indywidualnie. Wpływ na wybór sposobu leczenia ma zaawansowanie choroby i wiek pacjentki. W przypadku niewielkiej zmiany stosuje się tzw. leczenie wyczekujące. Polega ono na monitorowaniu stanu choroby. Jeśli zmiany są poważniejsze, lekarz przepisuje odpowiednie środki farmakologiczne. Zaawansowana nadżerka może wymagać zabiegów inwazyjnych, np. elektrokoagulacji lub laseroterapii. W skrajnych przypadkach zmianę należy usunąć chirurgicznie.

Ryzyko występowania nadżerki zmniejsza przede wszystkim przestrzeganie elementarnych zasad higieny życia seksualnego. Raz w roku każda kobieta powinna także wykonywać badanie cytologiczne, które pomaga wykryć schorzenie już we wczesnym stadium.