Częste infekcje intymne – czym się objawiają i jak je leczyć?

Częste infekcje intymne w drogach rodnych kobiet prowadzą do poważnych zaburzeń mikroflory śluzówki narządów. Częste infekcje pochwy związane są z szeregiem czynników sprzyjających takich jak dieta, cukrzyca lub antybiotykoterapia.

Częste infekcje intymne dotykają co drugą kobietę w Polsce. W zdrowym i odpornym organizmie kobiety błony śluzowe zamieszkiwane są przez „dobre” bakterie kwasu mlekowego. Sprzyjają one utrzymywaniu kwaśnego pH (około 3,3–4) i chronią przed wnikaniem drobnoustrojów. Gdy dochodzi do spadku odporności, np. w czasie infekcji i przeziębienia, mogą pojawiać się częste infekcje pochwy.

Częste infekcje pochwy ‒ objawy i przyczyny

Częste zapalenie pochwy daje specyficzne dla siebie objawy. Oprócz pieczenia, świądu oraz upławów może pojawić się również parcie na pęcherz. Przyczyny częstych infekcji pochwy związane są ze spadkiem liczby pożytecznych szczepów bakterii Lactobacillus, inaczej bakterii kwasu mlekowego. Wówczas zwiększa się liczba bakterii beztlenowych, które zaczynają się szybko namnażać. Chorobotwórcze bakterie kolonizują powierzchnię śluzówki i wywołują zakażenie pochwy. Częste stany zapalenie pochwy mogą być wywoływane przez: długie przyjmowanie antybiotyków lub doustnych środków antykoncepcyjnych, częste wizyty na basenach publicznych, saunach oraz siłowniach, dużą liczbę partnerów seksualnych, wahania hormonalne oraz cukrzycę. Zanim dojdzie do pojawienia się objawów, stan zapalny rozwija się stopniowo przez kilka dni. Swędzeniu i pieczeniu miejsc intymnych zwykle towarzyszą upławy, zaczerwienienie sromu, obrzęk oraz nieprzyjemny zapach. Nierzadko wszystkie te objawy występują jednocześnie.

Częste grzybice pochwy

Odchylenia od homeostazy środowiska dróg rodnych kobiety stwarzają dogodne warunki dla rozwoju drożdżaków z gatunku Candida. Grzyby występują fizjologicznie u każdego człowieka na powierzchni skóry i śluzówki – nie czynią one większego spustoszenia i nie są szkodliwe dla zdrowia. Częste grzybice pochwy pojawiają się częściej u kobiet spożywających duże ilości cukru – węglowodany są bowiem doskonałą pożywką dla drożdżaków. Nie bez kozery do zaczynu ciasta drożdżowego dodaje się cukier, dzięki czemu drożdże rozmnażają się bardzo szybko.

Leczenie częstych infekcji pochwy

Częste nawracające infekcje intymne powinny być zdiagnozowane u lekarza ginekologa. Specjalista pobierze wymaz z pochwy i zleci jego dokładną analizę na obecność powszechnie występujących patogenów. Wyniki takich badań pomogą lekarzowi w dobrze odpowiednich leków i ich dawkowania. Bardzo częste infekcje pochwy nie mogą być leczone antybiotykami. Ich przyjmowanie może nawet zaostrzyć stany zapalne oraz odczuwanie pieczenia podczas oddawania moczu lub współżycia seksualnego. Antybiotyk ma działanie wyjaławiające, innymi słowy doprowadza do zubożenia naturalnej flory bakteryjnej. Podobny mechanizm występuje przy lekach i maściach sterydowych. Taki rodzaj leczenia włącza się jedynie w bardzo poważnych, częstych zakażeniach pochwy.

Bardzo częste zakażenia pochwy dobrze leczy się środkami farmakologicznymi w postaci tabletek zawierających pałeczki kwasu mlekowego (szczepy Lactobacillus gasseri lub Lactobacillus reuteri). Pierwsze efekty występują po około 3 tygodniach regularnego przyjmowania farmaceutyku. Globulki oraz czopki dopochwowe najczęściej aplikuje się przy częstych infekcjach grzybiczych pochwy. Globulki takie powinny zawierać w składzie kwas L-askorbinowy (zakwasza środowisko pochwy), inulinę (działającym jako prebiotyk), witaminę E (zmniejsza podatność śluzówki na urazy) oraz kwas hialuronowy (nawilża pochwę). Częste stany zapalne pochwy z powodzeniem leczy się również przy pomocy probiotyków dopochwowych. Mają one za zadanie uzupełniać florę bakteryjną pochwy, co zmniejsza prawdopodobieństwo występowania nawrotów infekcji.

Profilaktyka zakażeń narządów rodnych kobiet

Aby uniknąć nawracających zakażeń miejsc intymnych, należy przestrzegać kilku zasad:

• Zabezpieczać się globulką przeciwzapalną po skorzystaniu z publicznego basenu.
• Nie używać cudzych ręczników.
• Zabezpieczać się podczas stosunków seksualnych.
• Ograniczyć cukier w diecie.
• Przyjmując antybiotyki, zawsze wspomagać się probiotykami. W miarę możliwości unikać długiego przyjmowania antybiotyku.
• Higiena osobista powinna uwzględniać hipoalergiczny, delikatny płyn do mycia miejsc intymnych, częste zmienianie wkładek higienicznych, podpasek lub tamponów.
• Nie siadać na deskach klozetowych w toaletach publicznych.
• Nie lekceważyć pierwszych objawów świadczących o stanie zapalnym pochwy, takich jak upławy, pieczenie i swędzenie.