Przejdź do treści

Suchy zębodół – skąd się bierze i jakie są jego objawy?

Kobieta z suchym zębodołem podczas wizyty u dentysty.
sabuhinovruzov/ AdobeStock
Podoba Ci
się ten artykuł?
Podoba Ci
się ten artykuł?

Czasami po dokonanej ekstrakcji dochodzi do powikłania nazywanego suchym zębodołem (inaczej pustym zębodołem). Przypadłość ta dotyczy około 4% pacjentów, którzy zostali poddani zabiegowi wyrwania zęba. Suchy zębodół, określany też jako poekstrakcyjne zapalenie kości zębodołu, odnotowuje się u osób w różnym wieku, jednak ta bolesna przypadłość najczęściej dotyka ludzi po 40. roku życia.

Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami

Agnieszka Widera

lekarz

Czynnikami, które mogą sprzyjać powstawaniu pustego zębodołu, są infekcje jamy ustnej, niedobory witaminowe, zaburzenia krzepnięcia krwi, zaburzenia immunologiczne i hormonalne, niedobory w diecie, a także palenie papierosów. Suchy zębodół zazwyczaj pojawia się po usunięciu dolnych zębów trzonowych, chociaż może wystąpić i w innych miejscach.

Mężczyzna leczy ból zęba domowymi sposobami

Suchy zębodół – jak go rozpoznać?

Pierwsze objawy suchego zębodołu rozwijają się zazwyczaj w okresie obejmującym od dwóch do czterech dni po usunięciu zęba. Początkowo pacjenci zaczynają odczuwać uciążliwy, pulsujący ból, który z czasem zaczyna się pogłębiać i stawać dolegliwością trudną do wytrzymania. Bolesność może czasem być odczuwana również w okolicach skroni lub ucha. Suchy zębodół daje takie objawy, jak odczuwanie nieprzyjemnego zapachu z jamy ustnej oraz zaburzenia smaku. Pacjenci, u których rozwinęła się ta przypadłość, przez odczuwanie silnych bolesności mogą miewać problemy ze snem i prawidłowym przyjmowaniem pokarmów.

Jak wygląda suchy zębodół i jak go leczyć?

Jeśli doszło do rozwinięcia się suchego zębodołu we wnętrzu, może być widoczna kość, wrażliwa nawet na najdelikatniejszy dotyk. Czasami rana po wyrwanym zębie wypełnia się resztkami tkanek martwiczych i skrzepu. Ponadto, w niektórych przypadkach dochodzi do niewielkiego powiększenia się lokalnych węzłów chłonnych, zlokalizowanych pod żuchwą pacjenta.

Pacjenci odczuwający po usunięciu zęba niepokojące sygnały powinni koniecznie zgłosić się z tym problemem do swojego stomatologa. Kiedy lekarz przeprowadzi badanie, możliwe stanie się postawienie diagnozy, a następnie wdrożenie odpowiedniego leczenia. Suchy zębodół jest bardzo uciążliwym i bolesnym schorzeniem, dlatego nie można ignorować jego objawów. Leczenie polega przede wszystkim na zwalczaniu bolesności za pomocą odpowiednich środków. Dostępne w aptekach środki bez recepty zazwyczaj są jednak nieskuteczne, dlatego poekstrakcyjne zapalenie zębodołu wymaga przyjęcia silniejszego leku, przepisanego przez lekarza.

W czasie wizyty stomatolog oczyszcza także ranę ze znajdujących się w niej zanieczyszczeń za pomocą roztworu soli fizjologicznej bądź wodorowęglanu sodu. Następnie, po wykonaniu tej procedury, lekarz może zaaplikować środek wykazujący działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Do takich leków należy np. Nipas, w którego składzie znajduje się aspiryna. Środek, pasujący kształtem do zębodołu, wkładany jest do jego wnętrza, a następnie zabezpieczany za pomocą opatrunku. Przepłukiwanie należy wykonywać regularnie, aż do chwili, gdy objawy bólowe zaczną mijać. Suchy zębodół wymaga leczenia przez 7–10 dni. W momencie, gdy do przypadłości dojdzie jeszcze zakażenie bakteryjne, wówczas niezbędne może stać się podanie antybiotyków. Czas gojenia się pustego zębodołu może trwać około 2 tygodni.

Zobacz także

Suchy zębodół – domowe leczenie

W czasie leczenia suchego zębodołu niezwykle istotne jest, w jaki sposób pacjent zachowuje się po opuszczeniu gabinetu stomatologicznego. Chory również w domu powinien zadbać o prawidłowe postępowanie, dzięki któremu leczenie stanie się sprawniejsze. Ważna jest prawidłowa higiena jamy ustnej, zwłaszcza w okolicach pustego zębodołu. Podczas czyszczenia zębów trzeba pamiętać o delikatnym wypłukiwaniu jamy ustnej. Pomocne może okazać się zastosowanie ziołowych naparów do płukania jamy ustnej (np. z rumianku) albo skorzystanie z gotowych już roztworów.

Jak zmniejszyć ryzyko wystąpienia dolegliwości?

Pacjenci po ekstrakcji zębów powinni przestrzegać zaleceń, by zmniejszyć ryzyko powstania suchego zębodołu. Ważne, by tuż po usunięciu zęba nie spożywać przez dwie godziny jedzenia ani picia. W dniu, w którym odbywał się zabieg, lepiej unikać gorących potraw i nie pić tego rodzaju napojów. Spożywane posiłki powinny mieć miękką, papkowatą konsystencję. Czynnikiem, który zwiększa prawdopodobieństwo wywołania schorzenia pustego zębodołu, są papierosy. Osoby palące powinny wstrzymać się od nich przez minimum 24 godziny od zabiegu. Należy też wiedzieć, że płukanie jamy ustnej po zabiegu może być wykonane w trzeciej dobie po wykonanej ekstrakcji.

Najnowsze w naszym serwisie

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy:

i
Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.