Do złamań kości dochodzi pod wpływem poważnych urazów, np. silnych uderzeń, upadków. Zawsze towarzyszy im krwotok pourazowy, miejscowy obrzęk i martwica tkanek.
Objawy złamania kości
Typowymi objawami złamania są: ból nasilający się przy próbach ruchu, obrzęk, ucisk w miejscu urazu, częściowe lub całkowite ograniczenie ruchomości uszkodzonej części ciała, krwawienie.
Jeżeli złamanie jest zamknięte, tzn. nie nastąpiło przerwanie skóry, krwawienie bywa niezauważalne, ponieważ krew może rozlać się w tkanki miękkie. W takim przypadku pojawia się przebarwienie skóry, ale często następuje to dopiero po kilku godzinach czy nawet dniach od momentu urazu. Jeśli mamy do czynienia ze złamaniem otwartym, następuje przerwanie skóry i może pojawić się krwotok zewnętrzny.
Jeśli przemieszczenia kości są duże, może dojść do różnych powikłań w postaci uszkodzeń struktur leżących głębiej, takich jak naczynia i tkanki okołostawowe lub nerwy. Czasami na skutek złamania dochodzi do deformacji kończyny.
Złamaniom żeber towarzyszy płytki i bolesny oddech.
Pierwsza pomoc przy złamaniu kości
Pierwsza pomoc w przypadku złamań kończyn górnych i dolnych polega na ich unieruchomieniu (stabilizacji) poprzez ułożenie na płaskim, sztywnym przedmiocie, np. kawałku deski, i delikatnym obandażowaniu. Jeśli złamanie jest otwarte, dodatkowo należy założyć opatrunek osłaniający ranę.
W przypadku złamania obojczyka układamy rękę w poprzek klatki piersiowej i „zawieszamy” na temblaku. Prawidłowo założony temblak unieruchamia rękę w pozycji zmniejszającej napięcie – w okolicy uszkodzonego obojczyka. W przypadku złamania żeber unieruchamiamy rękę po uszkodzonej stronie. Szczególną ostrożność podczas udzielania pierwszej pomocy należy zachować, jeśli podejrzewamy złamanie miednicy. Jest to uraz bardzo skomplikowany i niekiedy zagrażający życiu poszkodowanego. Chorego nie wolno przemieszczać! Pod kolana i lędźwie podkładamy np. zrolowany koc, głowę należy unieść i odchylić do tyłu w celu udrożnienia dróg oddechowych.
W każdym przypadku, gdy uraz uniemożliwia poruszanie się poszkodowanego, po udzieleniu pierwszej pomocy najbezpieczniej jest wezwać pogotowie i pozostać przy chorym do momentu udzielenia mu fachowej pomocy lekarskiej.
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Większość ćwiczących kobiet przyznaje, że zapominają, co to PMS, klimakterium i bolesne miesiączki, płaczliwość i drażliwość” – mówi Katarzyna Majak, trenerka gimnastyki słowiańskiej
„Mamy problem ze słowem „wsparcie”, bo sugeruje, że sobie z czymś nie radzimy. A przecież matki, z którymi się spotykamy, radzą sobie ze wszystkim” – mówią Katarzyna Dołęgowska-Urlich i Janka Rykowska z Fundacji Sto Pociech
„Potwornie bolało mnie dosłownie wszystko. Potem mąż mi opowiadał, że nie dawałam się dotknąć, bo dosłownie wyłam z cierpienia” – mówi 30-letnia Natalia, która przeszła udar mózgu
