Czy złamanie miednicy jest groźne? Jak wygląda rehabilitacja po urazie?

Miednica jest bardzo ważnym elementem szkieletu, ponieważ w dużej mierze utrzymuje ciężar ludzkiego ciała. Do jej złamania może dojść przykładowo w wyniku przygniecenia ciężkim przedmiotem, czy upadku. Jest to poważny uraz, który może wiązać się z licznymi powikłaniami. Ryzyko zgonu w przypadku złamania miednicy sięga nawet 50%.

Objawy złamania miednicy

Miednica składa się z wielu kości. W momencie urazu może dojść do uszkodzenia jednej z nich, niektórych narządów wewnętrznych znajdujących się w jamie brzusznej lub położonych w bezpośredniej okolicy miednicy. Jeżeli podejrzewamy, że doszło u nas do złamania miednicy, konieczna jest jak najszybsza pomoc lekarska.

Jakie są objawy złamania miednicy?

Do głównych symptomów można zaliczyć:

• skrócenie kończyny dolnej,
• zniekształcenie obrysów miednicy,
• ból samoistny w okolicy urazu,
• obrzęk i zasinienie okolicy,
• nasilające się bóle przy ruchach kończyn,
• silne bóle w obrębie jamy brzusznej,
• drętwienie lub mrowienie w pachwinie, lub w nogach,
• zmiany w obrębie unaczynienia kończyn dolnych,
• niewielka ilość krwi w wydalanym moczu spowodowana uszkodzeniem narządów w obrębie miednicy,
• trudności w oddawaniu moczu.

Najczęstsze przyczyny złamania miednicy to:

• upadek z wysokości,
• wypadek komunikacyjny,
• przygniecenie ciężkim przedmiotem,
• upadek na podłogę lub chodnik osoby starszej (ze względu na większą kruchość kości).

Jak dzieli się złamanie miednicy?

Najbardziej znany jest podział zaproponowany przez Judeta i Letournela, który wyróżnił złamania miednicy proste i złożone.

Złamania proste:

• przedniej ściany,
• przedniej kolumny,
• tylnej ściany,
• tylnej kolumny,
• poprzeczne.

Złamania złożone:

• obu kolumn,
• w kształcie litery T,
• tylnej kolumny z towarzyszącym złamaniem tylnej ściany,
• poprzeczne z towarzyszącym złamaniem tylnej ściany,
• poprzedniej ściany ze złamaniem poprzecznym połowiczym.

Powikłania po złamaniu miednicy

Wyróżniamy następujące powikłania urazów miednicy:

• ryzyko zakrzepowego zapalenia żył,
• zespół ciasnoty w miednicy,
• dysfunkcję seksualną,
• długotrwałe krwawienie na skutek uszkodzenia naczyń krwionośnych,
• różnicę w długości nóg,
• przewlekłe bóle w dolnej części pleców,
• nieprawidłowy zrost kości,
• uszkodzenie narządów wewnętrznych w jamie brzusznej, pęcherza i cewki moczowej.

Pierwsza pomoc przy złamaniu miednicy

Udzielając pomocy osobie z takim urazem, należy zachować szczególne środki ostrożności. Poszkodowanego nie można w żaden sposób przemieszczać do czasu przyjazdu karetki. Należy go ułożyć płasko na plecach. Kończyny i miednicę unieruchomić podkładając pod kolana zrolowany koc. Przestrzeń pomiędzy lędźwiami a podłożem należy wypełnić tkaniną, a drogi oddechowe udrożnić. Ranną osobę należy przykryć grubym kocem i oczekiwać z nią na przyjazd specjalistów.

Jak leczyć złamanie miednicy?

Na podstawie badania manualnego i zdjęcia RTG oceniany jest stan poszkodowanego. Bardzo często wykonuje się również tomografię komputerową. Dodatkowo lekarze przeprowadzają badanie per rectum, które ma na celu ocenę, czy nie doszło do złamań i krwawienia z odbytu.

Przy prostych urazach stosowane jest leczenie zachowawcze. Leczenie operacyjne stosowane jest przy skomplikowanych złamaniach miednicy. Urazy z przemieszczeniem wymagają nastawiania ręcznego lub za pomocą wyciągu. Po nastawieniu zakładany jest opatrunek gipsowy na 6 do 8 tygodni. Ciężkie obrażenia z masywnym krwotokiem wymagają leczenia przeciwwstrząsowego.

Oprócz tego przy złamaniu miednicy obowiązkowa jest również rehabilitacja, która obejmuje:

• pole magnetyczne,
• fizykoterapię,
• masaż tkanek głębokich okolicy miednicy,
• terapię manualną,
• kinesiotaping,
• neuromobilizację (stosowaną w przypadku uszkodzenia nerwów kończyny dolnej).

Kiedy dojdzie do zrostu kości, zalecana jest kinezyterapia, czyli odpowiednie ćwiczenia mające na celu stabilizację tkanek miękkich oraz podtrzymanie ich elastyczności. Taka forma aktywności musi być stale kontrolowana przez wykwalifikowanego rehabilitanta.