Migdałki nie są generującym choroby obciążeniem, ale istotną częścią układu odpornościowego. Ich usuwania nie traktujmy więc jako rutynowego zabiegu, ale ingerencję w sposób funkcjonowania organizmu. Lekarza rodzinnego, Aleksandra Biesiadę, zapytałam, kiedy ta procedura może być konieczna, kiedy trzeba się nad długo zastanowić oraz – jakie mogą być jej długofalowe konsekwencje.
Usuwanie migdałków – dlaczego to robimy?
Migdałki usuwane są z różnych powodów. Najważniejszym wskazaniem jest nawrotowy ropień tej okolicy oraz podejrzenie/potwierdzenie nowotworu. Również zespół bezdechu sennego jest wskazaniem do usuwania migdałków.
Ropień okołomigdałkowy pojawia się jako powikłanie anginy, ostrego zapalenia migdałków lub innych infekcji bakteryjnych. Przypadłość ta oprócz tego, że daje objawy takie jak ból gardła czy gorączka, generuje zagrożenie nawet zapalenia opon mózgowych. Z kolei bezdech senny może prowadzić do problemów z układem oddechowym i układem krążenia.
Dla migdałka III usunięcie wskazane jest przy zaburzeniach oddychania (stałe oddychanie ustami). Badania naukowe pokazują tutaj wyraźną poprawę, jeśli zabieg jest wykonywany w dzieciństwie.
Trzeci migdał, czyli powiększony migdał gardłowy, również powoduje sporo niebezpiecznych powikłań, między innymi: słabszą drożność nosa, stany zapalne górnych dróg oddechowych, a także trudności w oddychaniu podczas snu.
Pozostałe wskazania są względne – trzeba rozważyć sytuację każdego chorego indywidualnie. A więc: nawrotowe infekcje górnych dróg oddechowych, znacznie powiększone migdałki utrudniające mówienie i połykanie – wymagają głębokiego namysłu co do wskazań do usuwania migdałków.
Usuwanie migdałków – czy warto?
Muszę tu podkreślić swoją perspektywę – lekarza rodzinnego. Lekarza, który widzi zarówno małych pacjentów wracających z powodu infekcji nosogardła i migdałków, jak i później dorosłych, zmagających się z konsekwencjami usunięcia migdałków w dzieciństwie – tłumaczy Aleksander Biesiada.
W ostatnich latach usuwanie migdałków zaczęło zyskiwać coraz gorszą sławę. Przeciwnicy wysuwają argument, że zabieg ten może nie tylko powodować poważne powikłania, ale także w dłuższej perspektywie obniżać odporność. W tym kontekście lekarz Aleksander Biesiada przywołuje źródła naukowe:
W 2018 ukazały się duże duńskie badania z lat 1979-1999. Analizie poddano stan zdrowia prawie 1,2 miliona osób. Spośród nich grupa ponad 60 000 osób miała w dzieciństwie usunięte migdałki. Badania pokazały odległe niekorzystne następstwa zabiegu: trzykrotny wzrost liczby chorób dróg oddechowych, w tym astmy, POChP (przewlekłej obturacyjnej choroby płuc) i zapaleń płuc. Dlatego każdorazowo warto leczyć niezabiegowo – dopiero jeśli to nie przynosi rezultatu albo wskazania są bezwzględne – usuwać migdałki.
Usuwania migdałków nie powinniśmy więc traktować jako procedury rutynowej. Przed ostateczną decyzją zawsze szukajmy alternatywnych rozwiązań.
Czy migdałki usuwamy tylko dzieciom?
Migdałki można usuwać w każdym wieku. Dzieci podlegają znieczuleniu ogólnemu do zabiegu, dorosłym można przeprowadzać zabieg także w znieczuleniu miejscowym. Zawsze należy brać po uwagę wskazania do usunięcia migdałków.
Możliwość usuwania migdałków u dorosłych nie oznacza jednak, że możemy liczyć wtedy na takie same rezultaty. Lekarz rodzinny Aleksander Biesiada tłumaczy:
Uwaga, w badaniach okazało się, że pacjentom po 30. roku życia usunięcie migdałków nie przynosiło trwałej poprawy w zakresie nieprawidłowego oddychania (przez usta).
Jak zmniejszyć przerośnięte migdałki?
Migdałki są częścią układu odpornościowego. Ich przerośnięcie może mieć związek z chorobami (np. infekcjami, alergicznym nieżytem nosa czy refluksem), które wymagają leczenia. Często jednak są one powiększone u dzieci naturalnie – wynika to z niedojrzałości układu odpornościowego i tego, jak on w okolicy jamy ustnej działa. Po leczeniu stan migdałków powinien ulec poprawie. Jeśli migdałki nadal są powiększone, można podawać leki obkurczające je.
Ponadto istotnym czynnikiem wpływających na kondycje naszych migdałków jest styl życia:
Sporo można zrobić samemu w domu: nie pal papierosów w pomieszczeniach, wietrz mieszkanie (zwłaszcza przed snem), nie przegrzewaj się i dbaj o dobrą wilgotność powietrza.
Wyświetl ten post na Instagramie.
Zobacz także
POLEĆ ARTYKUŁ KOLEŻANKOM
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
Uważano, że są siedliskiem duszy, uczuć i akumulatorem ciepła ludzkiego ciała. Jak kiedyś leczono nerki
„Kiedy doświadczamy poważnych urazów psychicznych, nasz umysł może wyłączyć odczuwanie doznań z ciała” – mówi psychoterapeutka Anna Uściłowska
„Nie sztuka, a serce liczy się w tej pracy. Nasze osobiste znaczenie, które nadajemy obrazowi”. O terapeutycznej mocy fotografii mówi Joanna Szeluga
