Paciorkowce – poznaj wroga i wylecz go. Jakie daje objawy? Jak rozpoznać jego obecność?

Paciorkowce to bakterie, które pojawiają się wraz ze spadkiem odporności organizmu. Często towarzyszą niemowlętom i osobom starszym. W zależności od grupy, z której pochodzą, mogą powodować wiele chorób, infekcji i groźnych powikłań. Najczęściej atakują układ oddechowy, prowadząc do anginy paciorkowca. Jak dochodzi do zakażenia paciorkowcem? Gdzie bytuje bakteria?

W założeniu paciorkowce są niegroźne, bytują bowiem w naszym organizmie. Zaczynają swoją aktywność w momencie znacznego osłabienia organizmu. Przenoszą się drogą kropelkową oraz przez kontakt bezpośredni. Rozwijają się długo i często bezobjawowo, korzystając z flory bakteryjnej. Niekiedy przyjmują ostrą postać, odporną na działanie antybiotyków. Szczególnie groźne są dla płodu.

Grupy paciorkowców

Wieloletnie badania nad paciorkowcami wyodrębniły 130 odmian. Medycyna skatalogowała je w grupy charakteryzujące się ostrością objawów, przebiegiem, rozwojem paciorkowca i możliwymi powikłaniami. Dodatkowym czynnikiem była również ich odporność na temperaturę i leczenie. To umożliwiło trafny dobór antybiotyków do poszczególnych rodzajów paciorkowca i możliwość wyleczenia go. Podzielone zostały na następujące grupy: A, B, C, D, G, osobną grupę stanowią pneumokoki. Do najgroźniejszej należy paciorkowiec z grupy A – odporny na antybiotyki i wysoką temperaturę. Powoduje m.in. szkarlatynę i zapalenie gardła. Paciorkowce z grupy B znane były już w XIX wieku. Odpowiedzialne są za rozwój m.in. zapalenia opon mózgowych. Najbardziej znane są paciorkowce z grupy D. Wchodzą w naturalny skład środowiska przewodu pokarmowego. Bytują również w jamie ustnej, pochwie, skórze. Pojawiają się wraz z obniżeniem odporności i dają się łatwo wyeliminować.

Paciorkowiec w gardle, co należy wiedzieć?

Paciorkowiec w gardle, a właściwie paciorkowcowe zapalenie gardła, to ostra choroba górnych dróg oddechowych obejmująca również migdałki. Angina paciorkowcowa zwykle ma przebieg ropny i powodowana jest przez paciorkowce z grupy A, C i G. Zwykle dotyka dzieci do 15 roku życia, jednak może pojawić się również u dorosłych. Paciorkowiec ropny zwykle wykluwa się przez 5 dni i daje o sobie znać stopniowo poprzez nasilenie objawów. Anginie towarzyszy ból gardła, obrzęk gardła, zaczerwienienie śluzówki, ból brzucha, wymioty, ropna wydzielina osadzona na migdałach. U większości chorych dodatkowo obserwuje się znaczne powiększenie węzłów chłonnych. Paciorkowiec w gardle leczony jest zwykle antybiotykami, a jego ostre objawy ustępują już po tygodniu. Niekiedy jednak dochodzi do powikłań. Szczególnie na ich wystąpienie narażone są osoby chronicznie chorujące na anginę. Jakie powikłania mogą się pojawić?

• zapalenie ucha środkowego,
• zapalenie zatok,
• ropne zapalenie węzłów chłonnych,
• angina Ludwiga,
• problemy reumatyczne,
• zapalenie nerek,
• liszajec,
• posocznica,
• martwicze zapalenie powięzi.

Paciorkowiec w ciąży zagrożeniem dla płodu?

Zagnieżdżony paciorkowiec w pochwie może być zagrożeniem dla płodu, szczególnie w ostatnim trymestrze ciąży. Nie stanowi on zagrożenia dla matki, jednak może mieć wpływ na odporność dziecka w jego pierwszych godzinach życia. Za infekcje odpowiedzialne są paciorkowce w grupy B, które bytują w przewodzie pokarmowym. Bardzo często jednak dochodzi do przeniknięcia bakterii do dróg rodnych i cewki moczowej. Samo ich występowanie nie jest groźne, jednak obecność w pochwie może stanowić zagrożenie dla rodzącego się dziecka. W jaki sposób? Noworodek w chwili narodzin pozbawiony jest wszelkich bakterii i drobnoustrojów, a jego układ odpornościowy nie jest wykształcony na tyle, by radzić sobie nawet z ich najmniejszą dawką. Paciorkowiec może przejść na dziecko w momencie porodu, a nawet w chwili odejścia wód płodowych. Zakażenie paciorkowcem dziecka może prowadzić do choroby płuc lub zapalenia opon mózgowych.

W jaki sposób zdiagnozować paciorkowca w pochwie?

Do zdiagnozowania paciorkowca pochwy wystarczy wykonać standardowe badanie posiewu, na które powinna zdecydować się kobieta w ciąży. Im wcześniej przeprowadzone, tym więcej czasu na całkowite wyleczenie i tym samym bezpieczny poród. Leczenie jest proste i oparte jest na antybiotykoterapii dopochwowej. W niektórych przypadkach, kiedy paciorkowiec został wykryty zbyt późno, antybiotyk w formie dożylnej podawany jest kobiecie podczas porodu. Badanie na posiew powinno być wykonane pomiędzy 35 a 37 tygodniem ciąży.

Paciorkowiec kałowy

Powodowany jest przez bakterię z grupy D. Występuje w przewodzie pokarmowym, jednak w chwili osłabienia przenika do wielu organów, powodując ostre stany zapalne. Zakażenie paciorkowcem kałowym może prowadzić do rozwoju infekcji prostaty, jąder, układu moczowego, układu nerwowego. Co ciekawe, bakteria powodująca paciorkowiec kałowy bardzo często bytuje w zębach, roznosząc bakterie po całym organizmie. Często psujące się zęby powinny więc być powodem do niepokoju i podjęcia badań na obecność paciorkowca.