Przejdź do treści

„Pacjent jest wykończony przez długotrwały i silny ból”. Jak przebiega powikłanie migreny?

Podstawowym objawem migreny jest intensywny, pulsujący ból po jednej stronie głowy \źródło: Getty Images
Podoba Ci
się ten artykuł?
Podoba Ci
się ten artykuł?

Z migreną w Polsce zmaga się aż 8 mln osób. Bardzo często temat tej poważnej choroby neurologicznej podejmuje na swoim profilu na Instagramie farmaceutka Anna Wyrwas, autorka profilu Młody Farmaceuta. Tym razem zajęła się powikłaniem migreny, na którą sama cierpi. Czym jest opisywany przez nią status migrainosus?

Konieczna hospitalizacja

Światowa Organizacja Zdrowia określa migrenę jako jedną z dziesięciu głównych przyczyn życia z niepełnosprawnością. Kto choć raz miał w życiu atak migreny, ten wie, jak bardzo ten stan zaburza normalne, codzienne funkcjonowanie. Mogący trwać nawet kilkadziesiąt godzin ból głowy z objawami towarzyszącymi jest nie do zniesienia.

Jeszcze trudniejszą sytuacją jest stan migrenowy (status migrainosus), czyli powikłanie migreny. Anna Wyrwas opisała ten stan, opierając się m.in. na swoim doświadczeniu.

„W zeszłym tygodniu sama przeżyłam stan migrenowy, czego nie życzę nikomu” – relacjonuje. „Tak długotrwały ból połączony z wymiotami i ogólną niepełnosprawnością zmiótł mnie całkowicie z życiowej planszy. Trafiłam na SOR, gdzie profesjonalnie się mną zajęto. Po kilku godzinach badań i podaży leków na oddziale doprowadzono mnie do życia i wypisano do domu”

Dalej autorka wpisu tłumaczy, czym jest stan migrenowy. Jak pisze, możemy o nim mówić, jeśli stan silnej migreny utrzymuje się powyżej 72h (3 dni) i pogarsza znacznie stan ogólny organizmu.

Pacjent jest wykończony przez długotrwały i silny ból, a także odwodniony przez uporczywe wymioty, nudności i brak apetytu” – precyzuje.

Autorka podkreśla, że w takiej sytuacji osoba chorująca powinna być leczona w warunkach szpitalnych. Dlaczego? Bo jak uzasadnia, leczenie jest inne niż w przypadku ataku migrenowego.

„Pacjenta się nawadnia i wyrównuje zaburzenia elektrolitowe dzięki kroplówkom, a także podaje dożylny koktajl lekowy (m.in. leki przeciwbólowe, sterydy, benzodiazepiny, leki przeciwwymiotne, leki neuroleptyczne – wszystko dopasowane do chorego), czasem podskórnie lub donosowo (tryptany)” – opisuje proces leczenia.

Anna Wyrwas podkreśla, że osoby nadużywające leków przeciwbólowych, tryptanów czy ergotaminy będą musiały je na czas leczenia odstawić.

Migrena u kobiet / istockphoto.com

Migrena – co to jest?

Migrena jest bólem głowy – najczęściej jednostronnym, mającym charakter pulsujący, trwającym od kilku godzin do kilku dni. Objawy towarzyszące migrenie to często światłowstręt, wysoka wrażliwość na hałasy oraz nudności i wymioty. Pierwszy atak bólu migrenowego pojawia się zwykle już w wieku młodzieńczym, ale najczęściej dolegliwości obserwuje się u pacjentów między 35. i 45. rokiem życia. Migrena występuje dwa razy częściej u kobiet niż u mężczyzn, co związane jest z czynnikami hormonalnymi.

Ile trwa migrena?

Objawy migreny trwają zwykle od 4 godzin do 3 dni. Mogąca poprzedzać migrenę aura typowo utrzymuje się przez czas od około 5 minut do godziny. Zdarza się, że po wystąpieniu objawów typowych dla aury u pacjentów z migrenami ból głowy w ogóle się nie pojawia.

Częstotliwość występowania ataków migreny jest kwestią bardzo indywidualną – ból może pojawiać się nawet każdego tygodnia, u niektórych epizody występują o wiele rzadziej – np. raz w roku.

Jak leczyć migrenę?

Leczenie migreny warto rozpocząć od obserwacji, jakie czynniki mogą mieć wpływ na powstawanie bólu głowy. Najlepiej zatem notować swój jadłospis oraz spisywać dni, w których towarzyszyły nam silne emocje, zapachy lub dźwięki. W dużej liczbie przypadków napadom migrenowym można zapobiec właśnie przez unikanie lub ograniczenie wpływu takich wyzwalaczy. Jeśli nie uda się tym sposobem określić i wyeliminować czynników wyzwalających ból, następnym krokiem jest zastosowanie farmakoterapii.

Leki na migrenę

Powszechnie stosowane jest doraźne oraz profilaktyczne leczenie migreny przy pomocy środków farmakologicznych.

Celem doraźnego leczenia migreny jest szybkie ustąpienie objawów bólowych. Farmakoterapia obejmować może wtedy leki przeciwbólowe dostępne bez recepty, m.in. paracetamol, kwas acetylosalicylowy, ibuprofen. Ważne jest, aby przyjąć lek odpowiednio wcześnie, najlepiej do 30 minut po rozpoczęciu się pierwszych objawów – połknięcie tabletki później może okazać się nieskuteczne. Należy z rozwagą przyjmować leki przeciwbólowe w przypadku migreny – częste ich przyjmowanie może z czasem stać się powodem nasilenia ataków.

W przypadku nieskuteczności powyższych leków w terapii bólu, lekarz może zalecić przyjmowanie tryptanów – specyficznego rodzaju leku przeciwbólowego stosowanego przy migrenach. Czasami w leczeniu stosuje się także leki przeciwwymiotne – mogą one pomagać przy migrenie, nawet jeśli pacjent nie odczuwa nudności.

W profilaktycznym leczeniu migreny lekarz może zalecić codziennie przyjmowanie leków zmniejszających liczbę ataków. Leki profilaktycznie nie działają od razu, na efekt ograniczania bólu często trzeba poczekać nawet kilka miesięcy. W tej grupie leków wyróżnić można m.in. leki kardiologiczne, przeciwpadaczkowe, antydepresyjne.

Kobieta siedzi w aucie

Młody Farmaceuta

Informacje publikowane na profilu „Młody Farmaceuta”, który prowadzi farmaceutka Anna Wyrwas, w jasny sposób wyjaśniają wiele zagadnień dotyczących farmacji. Tak było np. gdy popularny lek stosowany na tarczycę zmienił swój skład albo gdy farmaceutka wyjaśniała, że stosowanie metforminy może powodować niedobór witaminy B12. Na podstawie wpisu farmaceutki pisałyśmy także o tym, że nie wszystkie tabletki należy dzielić na pół.

Jej profil na Instagramie śledzi obecnie ponad 22 tys. osób. Jak sama podkreśla, walczy na nim z pseudonauką, a także zamieszcza ciekawe anegdotki i ciekawostki z życia farmaceuty.

Zobacz także

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy:

i
Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.