Przejdź do treści

Stabilizator na kolano — jakie są jego rodzaje i kiedy stosować dany model?

Stabilizator na kolano — jakie są jego rodzaje i kiedy stosować dany model?
Stabilizator na kolano — jakie są jego rodzaje i kiedy stosować dany model?
Podoba Ci
się ten artykuł?
Podoba Ci
się ten artykuł?

Stabilizator na kolano to niezwykle pomocny sprzęt medyczny, który odciąża kolano i zapewnia jego stabilizację. Istnieje jednak kilka typów takich stabilizatorów, które różnią się budową, działaniem i przeznaczeniem. Czym zatem charakteryzuje się każdy z trzech typów stabilizatora? Jak wybrać odpowiedni stabilizator na kolano? 

Stabilizator na kolano — Jaki wybrać?

Wybór odpowiedniego stabilizatora na kolano nie jest prostą czynnością. Powinien być on podyktowany wieloma czynnikami. Z pewnością musimy określić, w jakim celu potrzebny jest nam stabilizator oraz jaki cel chcemy osiągnąć, używając go. Przy wyborze stabilizatora ważna jest również masa ciała oraz rozmiar. Nieodpowiednio dobrany stabilizator może spowodować u nas otarcia czy powierzchowne uszkodzenia lub nawet pogłębiać kontuzje. Zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem przed wyborem stabilizatora na kolano będzie udanie się do lekarza. Stwierdzi on, jakiej ortezy potrzebujemy i podpowie, na zakup której powinniśmy się zdecydować.

Stabilizator na kolano — elastyczny

Pierwszym rodzajem stabilizatora na kolano są stabilizatory elastyczne. Są one wykonane z jednego kawałka materiału, który opina kontuzjowane kolano. Najczęściej wykonane są one z dzianiny, neoprenu lub elastycznego materiału. Stabilizatory takie nie powodują żadnego ograniczenia ruchu oraz są lekkie i gwarantują stabilizację stawu. Niektóre modele posiadają specjalny otwór na rzepkę w celu jej dodatkowej stabilizacji. Głównym celem tego typu stabilizatorów jest odciążenie chorego kolana. Sytuacjami, w jakich stosuje się te takie stabilizatory to lekka niestabilność stawu, lekkie naciągnięcia, skręcenia i nadwyrężenia czy podczas wspomagania leczenia chorób zwyrodnieniowych. Elastyczny stabilizator na kolano bardzo często wykorzystuje się w celu profilaktycznym przy zwykłej lub intensywnej aktywności fizycznej, jeśli istnieje prawdopodobieństwo nabawienia się kontuzji.

Stabilizator na kolano — półsztywny

Stabilizator na kolano półsztywny to drugi rodzaj ortez kolanowych. Tak jak stabilizator elastyczny jest on wykonany z elastycznego materiału, który opina staw. Stabilizatory półsztywne posiadają jeszcze w swojej konstrukcji metalowe elementy usztywniające. Mogą być to sprężyny, fiszbiny, szyny czy pręty. Ten typ stabilizatora ma za zadanie stabilizować staw kolanowy w sposób dokładniejszy oraz nie powodować niepotrzebnego ograniczenia ruchowego. Jest to opcja pośrednia między ortezami elastycznymi a sztywnymi. Wskazania do stosowania tego typu ortezy to częściowe uszkodzenie więzadeł, RZS (reumatoidalne zapalenie stawów), zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe czy odciążenie stawu po uszkodzeniach łąkotek i więzadeł (poprzez skręcenie czy zwichnięcie).

Stabilizator na kolano — sztywny

Stabilizatory sztywne to najbardziej zaawansowane ortezy kolanowe. Składają się one z wielu części oraz wykonane są z takich materiałów jak aluminium, włókno szklane, włókno węglowe czy kevlar. Oprócz elementu, który opinia kolano wykonanego ze specjalnej pianki czy materiału posiadają także specjalne szyny oraz zegary. Umożliwiają one regulację kąta zgięcia, a jednocześnie nie pozwalają wykonywać szkodliwych, nienaturalnych ugięć. Celem takich stabilizatorów jest zapewnienie osobie chorej wykonywania jedynie konkretnych — korzystnych ruchów nogą. Wskazaniami do użycia takich ortez są ciężka niestabilność stawu, urazy łąkotek, ciężkie uszkodzenia więzadeł krzyżowych i pobocznych czy długoterminowa rehabilitacja. Stabilizatory te wykorzystuje się również po zabiegach operacyjnych łękotek, więzadeł czy rzepki.

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy:

i
Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.