Przejdź do treści

Trzeci migdałek u dzieci – czym jest, jakie ma zadanie i jak radzić sobie z jego przerostem?

Trzeci migdałek u dzieci — czym jest, jakie ma za zadanie i jak radzić sobie z jego przerostem?
Trzeci migdałek u dzieci — czym jest, jakie ma za zadanie i jak radzić sobie z jego przerostem?
Podoba Ci
się ten artykuł?
Podoba Ci
się ten artykuł?

Trzeci migdałek u dzieci to bardzo sporny temat. Istnieje wiele opinii na jego temat, a sam migdałek jest często rzeczywistym problemem, z którym muszą zmierzyć się rodzice dzieci. 

Trzeci migdałek — czym jest?

Trzeci migdałek jest zwykłym migdałkiem gardłowym, który pojawia się i powiększa od 6 tygodnia życia do 8 roku życia, po czym zanika. Znajduje się w górnej części gardła i jest zlokalizowany za języczkiem gardłowym. Nie można dostrzec go bez specjalnych przyrządów. Z medycznego punktu widzenia trzeci migdałek jest zgrupowaniem tkanki chłonnej. Do piątego roku życia (gdy migdał jest już odpowiednio wykształcony) pełni określoną rolę w organizmie dziecka. Wspiera on układ odpornościowy, pomagając rozpoznawać bakterie, wirusy czy alergeny, jakie dziecko wchłania oddychając — przekazując odpowiednie informacje do układu odpornościowego.

Trzeci migdałek — przerost

Trzeci migdał może być problemem w sytuacji, kiedy staje się on przerośnięty. Najczęściej dzieje się tak w okresie od 2 do 5 roku życia, kiedy dziecko trafia do żłobka czy przedszkola. Trzeci migdałek jest wtedy narażony na dużą ilość bakterii, wirusów czy alergenów, wskutek czego dochodzi do nadmiernego przerośnięcia. Często przerośnięcie migdałka następuje w momencie, gdy dziecko zmienia środowisko z wręcz sterylnego, jakim jest dom na inne. Nieco rzadszą sytuacją jest też rodzenie się dzieci już z przesuniętym migdałem.

Trzeci migdałek, który jest przerośnięty u dzieci, powoduje szereg dolegliwości i negatywnych skutków. Do najczęstszych należeć będzie utrudnione oddychanie przez nos, spowodowane zmianą tylnej części nosa. Przerost tego typu powodować może problemy ze słuchem oraz częste zapalenie ucha, gdyż migdałek przytyka ujścia trąbek słuchowych. Najniebezpieczniejszym objawem przerośniętego migdałka jest bezdech senny. Przerost migdałka i nieprawidłowa struktura gardłowa może powodować brak dopływu tlenu do mózgu i serca, przez co organy te mogą być niedotlenione. Groźnym objawem przerostu są też nawracające infekcje ucha. W skrajnych przypadkach mogą prowadzić nawet do utraty słuchu. Pośrednio oddychanie przez usta i nienaturalne ułożenie twarzy może powodować problemy ze zgryzem. Do kolejnych objawów przerostu trzeciego migdałka należą chrapanie, częste zapalenie zatok, katar czy nieprawidłowa wymowa niektórych głosek. Ogólne negatywne objawy przerostu migdałka mogą powodować wolniejszy rozwój dziecka, które nie będzie wykorzystywało w pełni wszystkich swoich zmysłów takich jak słuch czy mowa.

Trzeci migdałek — leczenie

Przerośnięty trzeci migdałek można leczyć na różne sposoby. Jeśli u dziecka zachodzi podejrzenie, że trzeci migdałek jest przerośnięty, należy udać się do laryngologa. Specjalista odpowiednimi narzędziami sprawdzi dokładnie tę część jamy ustnej oraz jasno określi stan dziecka. Jeśli migdałek nie zagraża dziecku, możliwe jest leczenie farmakologiczne. Polega ono na podawaniu środków przeciwzapalnych oraz wspomaganiu układu odpornościowego u dziecka. Jeśli migdał jest zbyt duży, należy go wyciąć. Wycięty migdał może odrosnąć, lecz obecnie niektóre kliniki oferują zabieg elektrokoagulacji (podczas niego naczynia operowanego pola są zamykane, a migdał nie odrasta). Sama operacja przebiega małoinwazyjnie. Zabieg usunięcia trzeciego migdałka trwa 20 minut – dziecko w jego trakcie znajduje się pod narkozą. Nie jest to jednak zabieg, który wymaga hospitalizacji. Po kilku godzinach od wybudzenia, dziecko jest wypisywane do domu. Zabieg w klinice prywatnej to koszt 3 tysięcy złotych.

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy:

i
Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.