Bezobjawowe zapalenie płuc charakteryzuje się stanem zapalnym miąższu płuc, przy braku charakterystycznych objawów.

Bezobjawowe zapalenie płuc jest normalnym procesem zapalnym toczącym się w obrębie miąższu płucnego, jednakże bez towarzyszących charakterystycznych objawów lub objawy te mają znacznie mniejszy stopień nasilenia. Bezobjawowe zapalenie płuc potwierdza lekarz. Leczenie jest takie samo jak w przypadku choroby objawowej.

Bezobjawowe zapalenie płuc nie jest w zasadzie terminem medycznym, a jedynie potocznym określeniem stanu zapalnego, któremu nie towarzyszą typowe objawy stanu zapalnego lub ich nasilenie ma bardzo nieznaczny stopień.

Przyczyny bezobjawowego zapalenia płuc

Zatem jak rozpoznać bezobjawowe zapalenie płuc? Osoby skarżą się przede wszystkim na osłabienie, zmęczenie, ogólne złe samopoczucie. Może im towarzyszyć stan podgorączkowy i niewielki kaszel. Z czasem objawy nasilają się i dochodzi do pełnoobjawowej choroby. Bezobjawowe zapalenie płuc może stwierdzić jedynie lekarz po badaniu fizykalnym lub oceniając wykonane zdjęcie rentgenowskie (RTG) klatki piersiowej. Takie zapalenie płuc może wystąpić praktycznie w każdym wieku. Zdarza się bezobjawowe zapalenie płuc u niemowlaka, ale znacznie częściej diagnozowane jest bezobjawowe zapalenie płuc u osób starszych, u których początkowe niecharakterystyczne dolegliwości mogą być mylone z ogólną nie najlepszą kondycją fizyczną i chorobami przewlekłymi. Bezobjawowe zapalenie płuc, podobnie jak choroba pełnoobjawowa, może być wywołane czynnikiem wirusowym, bakteryjnym, grzybiczym, atypowym. Może mieć też podłoże alergiczne oraz być związane z narażeniem dróg oddechowych na działanie szkodliwych czynników chemicznych. Zapalenie płuc jest chorobą dolnych dróg oddechowych i zaliczane jest do chorób cywilizacyjnych o wysokim współczynniku zapadalności. Najczęściej występuje bezobjawowe zapalenie płuc u dzieci i osób starszych, co wiąże się z nieprawidłowościami w funkcjonowaniu układu odpornościowego. Kondycja układu immunologicznego jest niezwykle ważna, zwłaszcza w aspekcie wystąpienia dodatkowych czynników ryzyka w postaci nikotynizmu, alergenów wziewnych, narażenia na przebywanie w pomieszczeniach zadymionych. Rozwojowi stanu zapalnego sprzyjają wcześniactwo, zaburzenia odżywiania, niedobór masy ciała i wrodzone wady układu krążenia i oddechowego – to czynniki dotyczące zwłaszcza dzieci. U osób starszych i chorujących przewlekle czynnikami są osłabienie odruchu z tylnej ściany gardła i aspiracja treści pokarmowej.

Bezobjawowe zapalenie płuc – objawy, które powinny wzbudzić czujność

Bezobjawowe zapalenie płuc przebiega dość podstępnie, gdyż może nie dawać żadnych dolegliwości lub mogą mieć one tak niewielkie nasilenie, że są lekceważone. Najczęściej przy bezobjawowym zapaleniu płuc u dorosłych objawy obejmują złe samopoczucie, uczucie rozbicia i osłabienia, zmniejszona jest sprawność psychofizyczna. Tym dolegliwościom może towarzyszyć niewielki kaszel, czasami duszność, jednakże tylko w przypadku nasilonego wysiłku fizycznego. Z czasem zwykle pojawiają się objawy charakterystyczne dla typowego zapalenia płuc: stan podgorączkowy i gorączka, bóle mięśniowe, narastający kaszel, który upośledza codzienne funkcjonowanie i uniemożliwia odpoczynek nocny oraz dolegliwości bólowe w klatce piersiowej. Chociaż możemy spotkać bezobjawowe zapalenie płuc u dorosłych, zdecydowanie bardziej niebezpieczne jest bezobjawowe zapalenie płuc u dzieci, gdyż nie potrafią się one jeszcze sprawnie komunikować i przekazywać swoich dolegliwości otoczeniu. Przy bezobjawowym zapaleniu płuc u dzieci objawy mogą polegać na niepokoju, braku apetytu, płaczliwości, zmęczeniu i zasinieniu wokół ust.

Diagnostyka bezobjawowego zapalenia płuc

W przypadku przedłużającego się występowania dolegliwości mogących wskazywać na bezobjawowe zapalenie płuc niezwłocznie należy udać się na konsultację lekarską, gdyż mimo braku ewidentnych objawów, proces zapalny się toczy i może być przyczyną wielu powikłań. Lekarz wykonuje podstawowe badanie fizykalne. Jeżeli ma wątpliwości co do diagnozy i rozróżnienia infekcji górnych dróg oddechowych od zapalenia płuc, powinien zlecić RTG klatki piersiowej, które uwidoczni charakterystyczne zmiany zapalne w miąższu płuc.

Bezobjawowe zapalenie płuc – leczenie choroby

Leczenie powinno być zależne od stopnia nasilenia zmian zapalnych, ogólnego stanu pacjenta oraz jego wieku. Czasem niezbędna jest hospitalizacja, czasami chory może być leczony ambulatoryjnie. Podstawę leczenia stanowi antybiotykoterapia. Dobór i dawka antybiotyku zależy od lekarza. Leczenia trwa minimum 7 dni, często jednak dłużej. Dodatkowo stosowane są preparaty przeciwgorączkowe oraz syropy na kaszel, ułatwiające ewakuację zalegającej wydzieliny. Przy antybiotykoterapii konieczne jest stosowanie probiotyków, działających ochronnie na florę bakteryjną jelit.