4 min.
Chwyt Rauteka, czyli ratowniczy manewr pierwszej pomocy – wskazania, przeciwwskazania, sposób wykonania

Fot. Microgen/AdobeStock
Chwyt Rauteka to powszechnie stosowany w pierwszej pomocy przedmedycznej manewr ratowniczy, służący do ewakuacji poszkodowanego z miejsca bezpośredniego zagrożenia życia w momencie, kiedy on samodzielnie nie jest w stanie się oddalić.
Spis treści
Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami

Agnieszka Widera
lekarz
Prawidłowa metodyka wykonania chwytu Rauteka jest niezbędnym elementem każdego szkolenia i kursu pierwszej pomocy. Manewr najczęściej wykorzystywany jest w ratownictwie komunikacyjnym, gdzie po zdarzeniu drogowym nieprzytomny zakleszczony jest w pojeździe lub leży w jego pobliżu na ziemi.
Chwyt Rauteka
Chwyt Rauteka stanowi jedną z czynności ratowniczych pierwszej pomocy przedmedycznej do ewakuacji poszkodowanego w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia. Manewr został opracowany przez austriackiego instruktora ju jitsu w latach 80. XX wieku i jest z powodzeniem wykorzystywany do dziś. Chwyt Rauteka pozwala samodzielnie działającemu ratownikowi przenieść cięższą i wyższą od siebie osobę w bezpieczne miejsce bez użycia siły, z wykorzystaniem odpowiednich dźwigni i ciężaru własnego ciała. Nieumiejętne stosowanie chwytu Rauteka może wiązać się z dużym ryzykiem pogorszenia stanu zdrowia ofiary, dlatego należy go wykonać precyzyjnie, ale jednocześnie pewnie i zdecydowanie.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Kiedy użyć chwytu Rauteka?
Manewr Rauteka wykonuje się wyłącznie w określonych sytuacjach. Ewakuacja poszkodowanego z zastosowaniem chwytu niezbędna jest, kiedy ofiara:
- jest nieprzytomna i znajduje się w otoczeniu zagrażającym jej życiu, np. wśród toksycznych oparów, w palącym się pojeździe bądź kiedy istnieje ryzyko zsunięcia się samochodu ze skarpy;
- nie wykazuje podstawowych funkcji życiowych i niezbędne jest podjęcie akcji resuscytacyjnej krążeniowo-oddechowej.
W innych okolicznościach poszkodowany ewakuowany jest przez specjalistyczne służby ratownicze z zachowaniem odpowiednich procedur dotyczących stabilizacji kręgosłupa.
Co robić przed przystąpieniem do chwytu Rauteka?
Przed przystąpieniem do samodzielnej ewakuacji poszkodowanego z pojazdu należy wykonać standardowe kroki pierwszej pomocy przedmedycznej do czasu przybycia na miejsce służb ratowniczych, czyli:
- dokonać ogólnej oceny zdarzenia i stanu poszkodowanego, głównie ze zwróceniem uwagi na podstawowe funkcje życiowe, tzn. oddech i tętno; w przypadku stwierdzenia braku parametrów należy udrożnić drogi oddechowe;
- zabezpieczyć miejsce zdarzenia i zadbać o własne bezpieczeństwo;
- wezwać pomoc ratowniczą.
Do amatorskiej akcji ratowniczej warto zaangażować dodatkową osobę, o ile to możliwe. Kiedy w ocenie ratownika poszkodowanemu grozi niebezpieczeństwo wynikające z okoliczności zdarzenia, a ofiara jest nieprzytomna, należy przystąpić do wykonania chwytu Rauteka.
Zobacz także
Jak wykonać chwyt Rauteka?
Chwyt Rauteka można wykonać w sytuacjach, kiedy poszkodowany leży na ziemi i wymaga przeniesienia w bezpieczne miejsce lub znajduje się w samochodzie.
Aby wykonać chwyt Rauteka, kiedy ofiara leży, należy:
- przykucnąć lub uklęknąć za jej głową;
- wsunąć ręce pod jej ramiona lub w okolice łopatek;
- podnieść ofiarę do pozycji półsiedzącej, podciągnąć i oprzeć na siebie.
- wsunąć jedną rękę poszkodowanego pod jego własną pachę po przeciwnej stronie;
- wsunąć obie ręce pod pachy i chwycić odpowiednio za przedramię i nadgarstek nachwytem,
- podnieść się,
- podnieść ofiarę (warto pamiętać o ergonomicznym podnoszeniu i przenoszeniu z tzw. kolan, a nie z kręgosłupa);
- iść tyłem w uścisku z poszkodowanym, oddalając się z zagrożonego obszaru, ciągle stabilizując głowę i szyjny odcinek kręgosłupa. Kiedy ratowników jest dwóch, jeden z nich może trzymać poszkodowanego za nogi podczas przenoszenia;
- podjąć dalsze czynności ratownicze.
Wykonanie chwytu Rauteka podczas wyciągania ofiary z pojazdu:
- wyłączenie silnika, odpięcie pasów bezpieczeństwa, delikatne pochylenie poszkodowanego do przodu, aby mieć dostęp od jego tyłu na chwyt Rauteka;
- kiedy ofiara siedzi od strony kierowcy na lewym fotelu, należy prawą rękę wsunąć pod jej prawą pachę i nachwytem złapać jej prawe przedramię;
- w przypadku kierowcy lewą rękę wsunąć pod jego lewą pachę i złapać prawy nadgarstek lub ująć żuchwę w celu stabilizacji głowy, jednocześnie opierając ofiarę o własne ciało;
- unieść kierowcę, przesunąć w swoją stronę i ewakuować z pojazdu.
Jeśli poszkodowany siedzi na fotelu po prawej stronie auta, chwyt Rauteka wykonuje się analogicznie – odwrotnie. Po sprawnej ewakuacji należy sprawdzić stan ofiary, w razie potrzeby podjąć akcję reanimacyjną do momentu przyjazdu służb ratowniczych. Kiedy metodyka chwytu Rauteka nie jest znana lub pod wpływem stresu wynikającego z okoliczności wiedza na jego temat tymczasowo się ulotni, nie należy się wahać, tylko zdecydowanie przejść do ewakuacji poszkodowanego, pamiętając o stabilizacji głowy. Kolejność chwytów nie jest wówczas na tyle istotna, aby ryzykować życie poszkodowanego.
Najnowsze w naszym serwisie

30.03.2023
Pepsyna – najważniejszy enzym soku żołądkowego, który uaktywnia się w kwaśnym środowisku

30.03.2023
RDW-SD czyli jak interpretować niektóre parametry morfologii krwi

30.03.2023
Dieta wątrobowa – co można na niej jeść, a co wykluczyć? Co na NAFLD

30.03.2023
Próchnica – najczęstsza choroba zakaźna. Co warto o niej wiedzieć?
Udostępnij
Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Podoba Ci się ten artykuł?
Tak
Nie
Powiązane tematy:
Polecamy

29.03.2023
„Sami zapracowaliśmy na to, że wyżej cenimy wiedzę celebrytki niż profesora psychiatrii”. O fake newsach w kontekście zdrowia psychicznego mówi Marta Glanc, analityczka Stowarzyszenia Demagog

26.03.2023
Są wyrafinowanymi myśliwymi, którzy w wymyślny sposób uśmiercają swoje ofiary. Czy grzyby mogą uratować świat?

24.03.2023
Uważano, że ich przyczyną może być smutek, post, a nawet ciąża. Jak kiedyś leczono galopujące suchoty, czyli gruźlicę

22.03.2023