Przejdź do treści

Kiedy stosuje się elektrowstrząsy i czy są one bezpieczne?

Leczenie elektrowstrząsami - skuteczna czy drastyczna forma terapii?
Leczenie elektrowstrząsami - skuteczna czy drastyczna forma terapii?
Podoba Ci
się ten artykuł?
Podoba Ci
się ten artykuł?

W Polsce terapię elektrowstrząsów stosuje się od drugiej połowy XIX w. Wykazuje ona wysoką skuteczność w leczeniu pacjentów cierpiących na zaburzenia depresyjne. Na czym polegają elektrowstrząsy? Kiedy się je stosuje, a kiedy należy ich unikać? 

Co to są elektrowstrząsy? 

Elektrowstrząsy zaliczają się do niefarmakologicznych metod leczenia zaburzeń psychicznych. Decyzję o skierowaniu pacjenta na zabieg podejmuje lekarz psychiatra. Terapia elektrowstrząsów polega na stymulacji elektrycznej ośrodkowego układu nerwowego w celu wywołania krótkiego napadu padaczkowego o kontrolowanym przebiegu. Zabieg jest przeprowadzany pod ścisłą kontrolą medyczną, a pacjent przez cały czas pozostaje podłączony do aparatury pozwalającej na kontrolowanie jego funkcji życiowych. 

Warto wspomnieć, że przeprowadzenie elektrowstrząsów jest uzależnione od przejścia pacjenta przez procedurę kwalifikacyjną. W jej trakcie wykonywane są takie badania, jak: 

Pacjent poddawany jest także konsultacji internistycznej, neurologicznej i okulistycznej. 

Na czym polegają elektrowstrząsy? 

Elektrowstrząsy przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, zwykle 2-3 razy w tygodniu. Jedna seria liczy sobie od 8 do 15 zabiegów. Pojedyncze wyładowanie (w zależności od źródła) może trwać od zaledwie 15 sekund do ponad 30 sekund. Parametry prądu wykorzystywanego są ściśle ustalone i wynoszą do 450 V napięcia oraz do 0,9 A natężenia. Przed zabiegiem należy powstrzymać się od jedzenia przez minimum 12 godzin oraz unikać palenia tytoniu. 

Zasadność stosowania terapii elektrowstrząsami jest tłumaczona zwiększonym wydzielaniem neuroprzekaźników podczas zabiegu. W wyniku wyładowania elektrycznego dochodzi także do pobudzenia komórek Schwanna (komórek glejowych obwodowego układu nerwowego) oraz osi podwzgórze-przysadka. Bariera krew-mózg staje się też bardziej przepuszczalna. 

W wyniku zabiegu dochodzi do przywrócenia równowagi elektrobiochemicznej w mózgu, co można porównać np. do resetu jakiegoś urządzenia, by wymusić uporządkowanie danych – w tym wypadku nadmierną aktywność ośrodków mózgu się wycisza, niewystarczającą wzmacnia, ale do końca nie wiemy, dlaczego tak się dzieje. Istnieje wiele teorii, prowadzonych jest wiele badań, ale nic nie jest do końca wyjaśnione. Badania wskazują również na zwiększenie neurogenezy, synaptogenezy pod wpływem elektrowstrząsów, czyli tworzenia nowych połączeń. Można powiedzieć, że stymulacja elektryczna zwiększa plastyczność mózgu, co jest bardzo pożądane w każdym wieku.

dla Hello Zdrowie mówi psychiatra prof. dr hab. n. med. Joanna Rymaszewska
Katatonia i jej objawy, przyczyny oraz leczenie

Jakie są wskazania do elektrowstrząsów? 

W literaturze wskazuje się, że zastosowanie elektrowstrząsów należy rozważać w przypadku: 

  • sytuacji, kiedy stosowanie farmakoterapii niesie ze sobą większe ryzyko niż elektrowstrząsy, np. ciężka depresja, psychoza w ciąży; 
  • stanów, kiedy istnieje potrzeba uzyskania szybkiej reakcji na leczenie ze względu na stan psychiczny lub somatyczny pacjenta, np. ostra katatonia, ostra mania, depresja psychotyczna, występowanie tendencji samobójczych; 
  • kiedy terapia elektrowstrząsami przynosi zadowalające efekty. 

Elektrowstrząsy mogą być stosowane również w przypadku innych zaburzeń psychicznych w zależności od wskazań lekarza. 

Przeciwwskazania do elektrowstrząsów 

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do elektrowstrząsów jest podwyższenie ciśnienia śródczaszkowego u pacjenta. Niemniej jednak należy zachować ostrożność, jeżeli u danej osoby wystąpiły: 

  • zawał serca w ciągu ostatnich 3 miesięcy; 
  • niewydolność mięśnia sercowego (np. dusznica bolesna); 
  • tętniak aorty; 
  • niewyrównana cukrzyca; 
  • niewyrównana niewydolność nerek; 
  • ciężkie zaburzenia metaboliczne; 
  • ostry napad jaskry; 
  • odklejenie siatkówki; 
  • nowotwór wewnątrzczaszkowy. 

Czy elektrowstrząsy są bezpieczne? 

Elektrowstrząsy są z reguły dobrze tolerowane przez pacjentów. Aż w 75% przypadków przechodzą oni terapię bez żadnych powikłań. U 23% osób występują łagodne działania niepożądane takie, jak: 

  • ból głowy; 
  • łagodne bóle mięśniowe; 
  • zaburzenia pamięci; 
  • stan łagodnego otępienia po zabiegu. 

Zaburzenia pamięci obejmują zarówno niepamięć wsteczną, jak i niepamięć następczą. Zazwyczaj jednak objaw ten ustępuje samoczynnie do 3 miesięcy po zabiegu. Elektrowstrząsy nie upośledzają codziennego funkcjonowania pacjenta. 

U pozostałych 2% pacjentów stwierdza się objawy niepożądane o silnym nasileniu, w tym 1 na 50 tysięcy przypadków – zagrażające życiu. Bezpośrednią przyczyną śmierci są zwykle zaburzenia ze strony układu sercowo-naczyniowego lub płuc. Wynika to z faktu, że w trakcie zabiegu może dojść do wahań ciśnienia tętniczego, tachykardii, bradykardii oraz zaburzeń oddechowych. 

Czy elektrowstrząsy bolą i ile kosztuje terapia? 

Zabieg elektrowstrząsów jest całkowicie bezbolesny. U pacjenta dochodzi do zwiotczenia mięśniowego, więc nie pojawiają się również niekontrolowane drgawki, które mogłyby prowadzić do uszkodzeń ciała. 

Leczenie elektrowstrząsami prywatnie w Polsce jest możliwe w wybranych placówkach medycznych. Koszt takiej terapii ze znieczuleniem waha się między 400 a 600 zł.  Elektrowstrząsów nie przeprowadza się na życzenie klienta. Musi to wynikać wyraźnie ze wskazania lekarskiego. 

 

Bibliografia: 

  1. Antosik-Wójcińska A. Z. i in., Terapia elektrowstrząsowa — skuteczna i bezpieczna alternatywa dla nieskutecznej farmakoterapii, Psychiatria, Tom 11, nr 3 166-170.
  2. Smulewicz K. i in., Potencjalne mechanizmy działania i skuteczność terapii elektrowstrząsowej w leczeniu zaburzeń depresyjnych – praca przeglądowa, Journal of Education, Health and Sport 2022;12(11):216-221. eISSN 2391-8306.
  3. Dąbrowski M. i in., Analiza kliniczna skuteczności i bezpieczeństwa leczenia elektrowstrząsowego, Psychiatria Polska, 2012, tom XLVI, nr 3 345-360. 

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy: