Glukoza w moczu – znaczenie, norma, badanie

Obecność glukozy w moczu bez wyjątków jest sytuacją, która wskazuje, że w organizmie dzieję się coś nieprawidłowego. O ile poziom glukozy we krwi może być w normie lub nie, u w pełni zdrowego człowieka nie występuje ona w moczu. Nawet niewielki jej poziom jest wskazaniem do dalszej diagnostyki, która pozwoli określić przyczyny. Jakie mogą być przyczyny wystąpienia glukozy w moczu? Jak ją wykryć?

Glukoza w moczu – norma w organizmie

Glukoza jest cukrem prostym, wykorzystywanym przez organizm jako główne źródło energii. Jest związkiem bardzo łatwo przyswajalnym dla naszego organizmu. Jego poziom oznacza się poprzez badania krwi. Odchylenia od normy, czyli zbyt wysoki lub zbyt niski poziom są sygnałem zaburzeń lub choroby. U zdrowego człowieka glukoza nie występuje w moczu. Normą jest jej zerowy poziom w moczu. Dlatego jeśli zostanie wykryta, nawet w niewielkiej ilości, jest to sygnał, że dzieje się coś złego. Oznacza to jednocześnie kontynuację diagnostyki. Konieczne jest również zbadanie poziomu glukozy we krwi – z dużym prawdopodobieństwem on również będzie zaburzony. U osoby zdrowej, przy badaniu wykonywanym na czczo poziom glukozy powinien mieścić się w przedziale 70-99 mg/dl.

Co oznacza glukoza w moczu?

Glukoza w moczu (nazywana również cukromoczem) najczęściej oznacza cukrzycę (cukrzycę typu I, cukrzycę typu II lub cukrzycę ciążową). Aby cukier pojawił się w moczu, jego stężenie we krwi musi przekroczyć aż 180 mg/dl. Cukier w moczu wykrywa się również w przypadku niewłaściwego leczenia cukrzycy lub gdy chory zaprzestanie przyjmowanie leków. Zdarza się także wykrycie glukozy w moczu w ciąży. W takich sytuacjach nie zawsze jest powodem do niepokoju, niezbędna jest jednak konsultacja z lekarzem. Cukier w moczu w ciąży nie musi, ale może oznaczać cukrzycę ciążową. Glukoza w moczu może być efektem rzadko występujących problemów z nerkami. Dokładniej, oznacza zaburzenia wchłaniania cukru w cewkach nerkowych. Tym zaburzeniom może towarzyszyć również problem z wchłanianiem innych substancji takich, jak białko i kwas moczowy. Zaburzenie to nazywa się zespołem Fanconiego.

Wykrycie cukru w moczu może być również skutkiem nadmiernego spożywania alkoholu, wysokiego i przedłużającego się stresu, zażywania niektórych leków (m.in. sterydowych), spożywania zbyt dużych ilości węglowodanów, zaburzenia funkcjonowania przysadki mózgowej, zatrucia, choroby nadnerczy lub wątroby. Wykrycie glukozy w moczu może mieć również bardzo błahą przyczynę, jaką jest nieprawidłowe przygotowania pojemnika z moczem oddawanego do badania.

Poziom glukozy w moczu – badanie

Najczęściej występujące nieprawidłowości związane ze składem moczu są możliwe do wykrycia w ogólnym badaniu moczu. Pozwala ono na ocenę podstawowych parametrów określających pracę układu moczowego (barwa, ciężar pH, składniki). Wśród składników, które nie powinny pojawić się w moczu, oprócz glukozy należy wskazać: bakterie, kryształy, wałeczki (tłuszczu, nabłonka, krwinek), białko, erytrocyty, leukocyty.

Przy badaniu moczu niezwykle ważne jest to, aby oddawana do badania próbka została odpowiednio przygotowana. W innym wypadku uzyskany wynik będzie zaburzony. Podstawową kwestią jest kupienie specjalnego, sterylnego pojemnika, do którego oddamy mocz. Oddanie próbki moczu powinno odbyć się na czczo – rano, przy pierwszym oddawaniu moczu. Oznacza to, że przed tym (minimum 8h) nie wolno spożywać zarówno pokarmów, jak i napojów. Na 24h przed wykonywaniem próbki moczu nie należy spożywać pokarmów, które mogą wpłynąć na jego barwę (m.in. buraki, marchewki, jagody). Przed oddaniem próbki wskazane jest zadbanie o higienę i przemycie wodą z mydłem miejsc intymnych. Ważne, aby mocz umieszczony w pojemniku pochodził z jego środkowego strumienia, a nie z początkowego. Wykonaną próbkę trzeba przekazać do laboratorium najlepiej w ciągu 2 godzin po jej wykonaniu. Konsultacji kwestii wykonania badania moczu należy dokonać w przypadku przyjmowania niektórych z leków lub środków moczopędnych. Dodatkowo kobiety nie powinny oddawać moczu do badania podczas menstruacji lub tuż przed nią.