Mikcja jest medycznym określeniem oddawania moczu (mikcja moczu). Polega na oddaniu na zewnątrz, zalegającego w pęcherzu moczu, za pomocą cewki moczowej. Zbierający się w pęcherzu mocz, napiera na jego ścianki. To z kolei powoduje wysłanie sygnału do mózgu, o konieczności opóźnienia go. Ilość oddawanego dobowo moczu uzależniona jest w dużej mierze od ilości przyjmowanych płynów. Niestety u niektórych osób proces ten jest zaburzony, pomimo prawidłowej ilości przyjmowanych płynów. Jakie są najczęściej występujące zaburzenia mikcji? Jakie są ich przyczyny i objawy? Kto najczęściej boryka się z nimi?
Zaburzenia mikcji – przyczyny
Zdrowe oddawanie moczu przebiega bez uczucia bólu, strumień jest nieprzerwany, a po zakończeniu odczuwana jest ulga i całkowite opróżnienie pęcherza. W przypadku zaburzeń związanych z oddawaniem moczu wygląda to jednak inaczej. Przyczyny zaburzeń mikcji mogą być różne. Mogą wynikać z upośledzeń przesączania w kłębuszkach nerwowych, być wyrazem zaburzeń wydalania moczu na zewnątrz lub różnych stanów chorobowych, takich jak, np. przerost gruczołu krokowego, rozrost nowotworowy, pęcherz neurogenny, ostre zapalenie cewki moczowej, choroby nerek, zapalenie pęcherza, osłabienia mięśni. Zaburzenia oddawania moczu mogą pojawić się niezależnie od wieku i płci. Najczęściej jednak dotyczą mężczyzn w starszym wieku. Wynika to z bardzo dużej powszechności schorzenia, jakim jest przerost gruczołu krokowego (prostata).
Zaburzeń oddawania moczu i ich objawy
Zaburzenia oddawania moczu związane z głównie z jego częstotliwością, ilością, sposobem oddawania moczu oraz objawami towarzyszącymi mikcji. W wielu przypadkach ciężko mówić o normach, ponieważ częstotliwość oddawania moczu w dużej mierze wiąże się z ilością dziennie spożywanych płynów. Może mieć na nią wpływ również spożywanie produktów czy napojów, których działanie jest moczopędne (np. kawa, alkohol).
Wśród objawów zaburzeń mikcji wyróżnia się bezmocz (anuria), w wyniku którego dochodzi do całkowitego zatrzymania wytwarzania moczu na skutek uszkodzenia aparatu filtrującego nerek. Kolejnym zaburzeniem jest zatrzymanie moczu, czyli nie wydalanie go w wyniku uszkodzeń lub przeszkody w drogach moczowych. Wśród zaburzeń jest również skąpomocz (oliguria), który oznacza wydalanie zbyt małych ilości moczu. Jego przyczyną najczęściej jest odwodnienie. Może wystąpić również wielomocz (poliuria), czyli zwiększona ilość wydalanego moczu, której przyczyną może być, np. cukrzyca. Często występującym zaburzeniem jest także częstomocz (polakisuria), w wyniku którego oddaje się mocz bardzo często, ale w bardzo małych ilościach. Wśród zaburzeń związanych z mikcją, wyróżnia się również bolesne oddawanie moczu (dysuria) i częste oddawanie moczu w nocy (nykturia).
Zaburzenia mikcji mogą dotyczyć także kwestii kontroli, a raczej jej braku nad oddawaniem moczu. Wspomnieć należy tutaj o zaburzeniach takich, jak nietrzymanie moczu, kropelkowe nietrzymanie moczu, nocne moczenie. Wśród nich wyróżnić można wysiłkowe nietrzymanie moczu i nietrzymanie moczu z przepełnienia. Wysiłkowe nietrzymanie moczu dotyczy sytuacji, gdy mocz jest popuszczany podczas wysiłku fizycznego, kichania, śmiechu, kaszlu. Nietrzymanie moczu z przepełnienia poprzedzone jest uczuciem parcia na pęcherz (jest niekontrolowane). Powodowane jest nadmierną pobudliwością wypieracza pęcherza. Występuje też mieszane nietrzymanie moczu, które przyjmuje postać połączenia objawów kilku zaburzeń nietrzymania moczu.
Zaburzenia mikcji – występowanie
Problem nietrzymania moczu jest przypadłością częściej występującą u kobiet. Może pojawić się niezależnie od wieku. Jego przyczyną najczęściej jest uszkodzenie lub upośledzenie mięśni Kegla, mięśni dna miednicy lub mięśni otaczających cewkę moczową. U mężczyzn najczęstszą przyczyn problemów z oddawaniem moczu jest przerost prostaty. Ogólnie na wystąpienie problemów z kontrolowaniem/oddawaniem moczu bardziej narażone są osoby zmagające się z otyłością, osoby po przebytych operacjach w rejonie układu moczowego, cierpiące na choroby układu nerwowego lub osoby zmagające się z częstymi zaparciami.
Moczenie nocne to przypadłość najczęściej występująca u dzieci. W zdecydowanej większości przemija około 5 roku życia. Jego przyczyny mogą być różne. Zdarza się, że moczenie nocne wynika z wad dróg moczowych, rozszczepienia rdzenia kręgowego lub przewlekłej niewydolności nerek. Podłoże tych zaburzeń może być również psychogenne. W przypadku, gdy dolegliwość nie mija po ukończeniu 5-6 roku życia, zalecana jest konsultacja z lekarzem oraz wykonanie niezbędnych badań.
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Przed diagnozą maskowałam się, chciałam się dostosowywać, a i tak nigdy mi się nie udawało” – mówi Katarzyna Zwolska-Płusa z fundacji Dziewczyny w Spektrum
„Dziś wiem, jak bardzo odłączone od siebie i swoich ciał są osoby zmagające się z ortoreksją. To nie ma prawa skończyć się dobrze” – mówi Ola
„20 proc. pacjentek, niejednokrotnie nawet z zaawansowaną endometriozą, nie ma żadnych dolegliwości bólowych” – mówi dr Jan Olek
