„1 kg masy ciała w moim przypadku 'kosztował’ 500 zł” – napisała na swoim Instagramie fizjoterapeutka Maja. Specjalistka policzyła, ile w procesie kosztowały m.in. odpowiednia diagnostyka, psychoterapia i leki. „Gdy czytam komentarze, że leczenie otyłości jest tanie, to ręce mi opadają” – podsumowała.
„Ukryte koszty” odchudzania
Myślisz, ze odchudzanie to łatwy i tani proces, bo wystarczy tylko mniej jeść? Jak bardzo jest to błędne myślenie, udowodniła na swoim instagramowym profilu „Okiem fizjoterapeuty” Maja. Wypunktowała wydatki, jakie poniosła przy swoim odchudzaniu:
- Dwie wizyty u endokrynologa prywatnie: 430 zł
- Rezonans przysadki mózgu: ponad 650 zł
- Multisport przez 6 miesięcy: 1080 zł
- Psychoterapia: 3000 zł
- Leki: 500 zł
Do tego – zaznacza autorka wpisu – doszły różne koszty w postaci m.in. dojazdów i czasu, który musiała zainwestować w cały proces. Maja nie wlicza tu badań wykonanych na NFZ oraz przeczytanych lektur, które wypożyczyła z biblioteki.
„Po co to piszę? Nie po to, żeby Was zniechęcać do zdrowego stylu życia, bo większość małych kroków można samodzielnie wdrożyć, nie kosztuje to dużo” – zwraca uwagę fizjoterapeutka. „Ale są osoby, które mają zaburzenia endokrynologiczne, psychiczne – niestety one wydadzą naprawdę sporo, żeby stworzyć WARUNKI do leczenia (a więc też schudnięcia)”.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Odchudzanie nie jest tanie!
Historia leczenia Mai jest najlepszym dowodem na to, że bez nakładów finansowych nie byłoby rezultatów. W podobnej sytuacji może być wiele osób, które mierzą się z otyłością czy nadwagą.
„Bardzo często chodzi głównie o pieniądze. Ja wydałam ok. 6 tys. na diagnostykę i leczenie w krótkim czasie (ok. pół roku). Czy każdy ma możliwość wyciągnięcia dodatkowego tysiąca na miesiąc? Absolutnie NIE”.
Fizjoterapeutka zwraca uwagę, że każdy stracony kilogram można przeliczyć na złotówki:
„1 kg masy ciała w moim przypadku 'kosztował 500 zł. A ja nie miałam otyłości, nawet niezbyt można powiedzieć, że miałam jakąś 'szkodliwą’ nadwagę” – przyznaje autorka wpisu.
Maja nie ma wątpliwości, że w przypadku chorób związanych z metabolizmem lub innych schorzeń powodujących trudności w utracie wagi, odchudzanie może być naprawdę dużym wyzwaniem – także finansowym.
„Gdy po raz kolejny czytam komentarze o tym, że leczenie otyłości jest tanie, to ręce mi opadają. Może być tanie, jak ktoś ma szczęście. W niektórych przypadkach koszty pójdą w dziesiątki tysięcy złotych i trzeba o tym pamiętać, trzeba o tym mówić i trzeba ludzi edukować”.
Zanim więc wydamy łatwą ocenę, weźmy pod uwagę fakt, że świat nie jest czarno-biały.
„Ocenianie ludzi po wyglądzie jako pracowitych czy leniwych jest błędne. Jest szkodliwe” – puentuje Maja.
„Okiem fizjoterapeuty”
Instagramowy profil „Okiem fizjoterapeuty” prowadzi Maja, która zapowiada:
„Nie będzie tutaj przepisywania podręczników do anatomii, nie będzie kopiowania memów i powielania informacji dostępnych na innych portalach”.
Fizjoterapeutka zamieszcza tu treści poświęcone – jak łatwo się domyślić – dziedzinie, w której się specjalizuje. Na profilu, który obecnie obserwuje ponad 5,5 tys. osób, znajdziemy również treści o ciele i ciałopozytywności.
Wyświetl ten post na Instagramie.
Poleć artykuł
Zobacz także
„Brzuch tarczycowy? Nie ma takiego objawu. Mylimy pojęcia” – mówi endokrynolog Maciej Jędrzejowski
„Bycie na diecie stało się w naszej kulturze atrybutem kobiety”. Małgorzata Akkus tłumaczy, jak jeść intuicyjnie i dlaczego diety odchudzające są nieskuteczne
„Jedzenie jest dla nas rozwiązaniem zarówno na okoliczność smutku, jak i radości. Tymczasem powinno służyć zaspokajaniu podstawowych potrzeb” – mówi Anna Sasin, psychodietetyk, autorka książki „Głodne emocje”
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
Są wyrafinowanymi myśliwymi, którzy w wymyślny sposób uśmiercają swoje ofiary. Czy grzyby mogą uratować świat?
Uważano, że ich przyczyną może być smutek, post, a nawet ciąża. Jak kiedyś leczono galopujące suchoty, czyli gruźlicę
„Neurolog uznał, że nie mam zespołu Tourette’a, bo nie mam tiku przeklinania, który dotyczy 10 proc. chorych” – mówi Piotr, który z zaburzeniem tym żyje od 25 lat
