09.10.2019
4 min.
Rotawirus przenoszony jest drogą pokarmową i kropelkową. Powoduje objawy żołądkowo-jelitowe i ogólne zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, choć w przypadku najmłodszych, a w szczególności u niemowląt i małych dzieci, te zakażenia mają często ciężki przebieg i wymagają hospitalizacji.
Rotawirusy to wysoce zakaźne drobnoustroje, które wywołują zakażenie przewodu pokarmowego, głównie żołądka i jelit. Typowe objawy rotawirusa obejmują trwające 1-2 dni wymioty, biegunkę utrzymującą się nawet tydzień, a także sięgającą nawet 40℃ gorączkę. Rotawirusy stały się jedną z najczęstszych przyczyn hospitalizacji niemowląt i małych dzieci, które ze względu na charakter zakażenia, są główną grupą chorych narażonych na powikłania. Wystarczy niewiele, by objawy zakażenia rotawirusowego dotknęły Twoje dziecko!
Objawy rotawirusa u dzieci, jak i objawy rotawirusa u dorosłych, są bardzo zróżnicowane. Niektóre osoby przechodzą chorobę bardzo łagodnie, a u innych przybiera ona bardzo ciężki przebieg. Nigdy nie wiadomo, w jakiej grupie znajdzie się Twoje dziecko. Z pewnością do ukończenia 5. roku życia przeszło 95% dzieci ma kontakt z rotawirusem. Zdarza się, że dziecko może przejść zakażenie bezobjawowo. Do zakażenia może dojść przez bezpośredni kontakt z zakażoną osobą bądź jej wydalinami. Ponadto zarazić można się przez kontakt pośredni, kiedy dziecko korzysta z tych samych przedmiotów, np. zabawek czy dotyka klamek. Wystarczy jedynie 10 pojedynczych wirusów, by doszło do zakażenia. Wirusy bytują na różnych przedmiotach, w ślinie, w wydzielinach, a przede wszystkim na brudnych rękach. Na rękach przeżywają nawet do 4 godzin, a na przedmiotach codziennego użytku, zabawkach, mogą bytować nawet przeszło tydzień. Większość środków higienicznych niestety nie zwalcza zupełnie tych wirusów, stąd bardzo łatwo o zakażenie. Można sobie wyobrazić, że małe dzieci w żłobkach i przedszkolach biorą do buzi zabawki czy inne przedmioty, które wcześniej dotykało inne dziecko, które mogło być zakażone. Przyjmuje się również, że do zakażenia może dojść drogą kropelkową.
Istotny jest również fakt, że w momencie zachorowania choruje cała rodzina, a nie tylko jeden członek. Małe dziecko może zachorować również przez wirus przeniesiony do domu przez innych członków rodziny. Nie jest więc powiedziane, że dziecko musi uczęszczać do przedszkola czy żłobka, by być narażone na tego typu infekcje.
Rotawirus daje dość charakterystyczne objawy. Początkowo pojawiają się wymioty. Najczęściej nasilone nudności i wymioty trwają około 2 dni. Następnie rozpoczyna się biegunka, choć może ona pojawić się już na początku, wraz z wymiotami. Biegunka może mieć różne nasilenie i czas trwania. Uznaje się, że powinna minąć do 10 dni. Ostatnim objawem rotawirusa jest wysoka gorączka, która sięga do około 40℃. Chory często skarży się z powodu bólu brzucha, jak również obserwuje się u niego brak apetytu, osłabienie, ogólną męczliwość. Nie zawsze objawy są tak nasilone, by wymagały hospitalizacji. W większości, wśród osób, u których istnieje konieczność leczenia szpitalnego, wyróżnia się małe dzieci do 2. roku życia.
Niemowlęta i małe dzieci bardzo szybko mogą ulec odwodnieniu. Nakłada się na to mała masa ciała dziecka w stosunku do utraconych płynów, jak również problem z nawadnianiem. Szczególnie często dochodzi do odwodnienia u dzieci w pierwszym półroczu życia. Nie tylko obecność objawów odwodnienia powinna skłonić rodzica do wizyty u lekarza, ale także bardzo nasilone wymioty i biegunka. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo gwałtownego odwodnienia. Objawy niepokojące mogące świadczyć o odwodnieniu obejmują:
Tak naprawdę trudno jest zupełnie zapobiec zakażeniu rotawirusem, gdyż jest on obecny wszędzie. Jednak można ograniczyć ryzyko wystąpienia ciężkiego przebiegu rotawirusa, szczególnie u dziecka. Dostępne są bowiem szczepionki przeciw rotawirusom. Jak każda szczepionka, również i ta nie daje gwarancji, że dana osoba nigdy na 100% nie zachoruje. Jednak nawet jeśli u osoby szczepionej pojawią się objawy, to mają one łagodny przebieg.
Szczepionka przeciw rotawirusom nie jest obowiązkowa, lecz zalecana. Do wyboru są 2 rodzaje szczepionek. Pierwsza jest 2-dawkowa, a druga 3-dawkowa. Pierwsza dawka powinna być podana po ukończeniu przez dziecko 6. miesiąca życia. Może być łączona z innymi szczepionkami.