się ten artykuł?
Mówi się, że jej zatańczenie wymaga odwagi. Dlaczego? Bo jest tańcem zmysłowym, erotycznym, w którym uwodzenie i bliski kontakt z partnerem są najważniejsze. Dzięki niej możesz odkryć kolejne pokłady swojej kobiecości i sensualności. Rumba – bo o niej mowa – jest bardzo widowiskowym tańcem, który kiedyś siał zgorszenie na parkietach. Jednocześnie tańcząc rumbę, możesz lepiej poznać swoje ciało i rozruszać biodra. Jak tańczyć rumbę?
Co to jest rumba?
Rumba należy do grupy tańców latynoamerykańskich. Kiedyś sama nazwa oznaczała po prostu imprezę taneczną. Istniało też określenie rumbero, które odnosiło się do osoby lubiącej się dobrze bawić.
Jak powstała rumba? Skąd pochodzi? Chociaż można by się doszukiwać jej korzeni w gorącej Hiszpanii, to jednak kolebką rumby jest Kuba. Była ona reakcją na zniesienie w kraju niewolnictwa w latach 80 XIX wieku. Oczywiście głównymi twórcami byli rdzenni Afrykańczycy, którzy to ze swojej kultury przekazywali innym śpiewy i tańce. Ludzie w końcu mogli poczuć się wolni. Wyrażając to tańcem, porównywanym do ptasich godów, na początku budzili oburzenie. Jednak już w latach 20. XX wieku Amerykanie szybko pokochali rumbę.
Niedługo później rumba dotarła do Europy, a to dzięki Pierre’owi Laffite – jednemu z najsłynniejszych w tamtych czasach tancerzowi i choreografowi. Rumba szybko wkroczyła na parkiet zawodów tanecznych. Problemem był jednak wybór wersji rumby, która obowiązuje na turniejach. W tym czasie bowiem istniały aż trzy odmiany tego tańca: kubańska, amerykańska oraz europejska. Ostatecznie zdecydowano się na pierwszą odmianę i ją znamy do dziś.
Sama rumba kubańska ma swoje 3 odmiany:
- Rumba Columbia – to rumba solo, którą wykonują wyłącznie mężczyźni. Ma szybkie tempo i dużo elementów akrobatycznych. Praktykowana jest wyłącznie w swoim rodzimym kraju.
- Rumba Guaguancó – najpopularniejsza odmiana, w której istotna jest historia opowiadana przez tancerzy. Dominuje w niej uwodzenie w tańcu.
- Rumba Yambú – to wolna rumba, tańczona bardzo powoli i wręcz „sztywno”. To powściągliwa odmiana, w której nie ma charakterystycznego „wicia się” przez partnerkę.
Jak tańczyć rumbę?
Aby tańczyć rumbę, powinnaś być bardzo świadoma swojego ciała. Każdy ruch w rumbie, każde przejście musi być płynne, a jednocześnie precyzyjne i z pełną gracją.
W rumbie jest kilka ważnych elementów. Pierwszy to nieruchoma głowa oraz nieruchome ramiona. Pracować powinna reszta tułowia, a szczególną uwagę zwraca się na pracę bioder oraz stóp. W nogach niezwykle istotne są przeprosty w kolanach. Ważne są także detale, takie jak dotykanie partnera po twarzy, delikatne muśnięcia palcami. To wszystko tworzy klimat rumby.
W rumbie obowiązuje takt 4/4. Jednak w trakcie taktu wykonuje się tylko trzy ruchy. Pierwszy krok to przeniesienie ciężaru ciała na jedną nogę. Pozostałe ruchy to krok w przód, tył i bok. A w praktyce wygląda to następująco:
- Przenieś ciężar ciała na prawą nogę.
- Wykonaj lewą nogą krok w przód.
- Wykonaj lewą nogą krok w tył.
- Wykonaj lewą nogą krok w bok.
W rumbie istnieją dwa rytmy, według których rozlicza się kroki. Pierwszy to square (raz, dwa, trzy, cztery), a drugi rytm zwany jest cubana i rozlicza się go na cztery, raz, dwa, trzy.
Istotny jest też charakter trzymania partnerki w rumbie:
- charakter otwarty – trzymanie za jedną rękę;
- charakter zamknięty – trzymanie partnerki za obie ręce.
Przy każdym ruchu aktywuj do pracy biodra. To właśnie dzięki nim będziesz w stanie uzyskać efekt wijącej się sylwetki. Oczywiście sekwencja ruchów musi zostać powtórzona na drugą stronę. Gdy tańczysz z partnerem, obowiązuje was efekt lustra: jeśli partner – który prowadzi – robi krok w przód, ty robisz krok w tył.
Ponieważ rumba jest tańcem zmysłów i uwodzenia, to i muzyka musi być odpowiednio do niej dobrana. Chociaż dominują latynoskie rytmy, to są to ballady. Rumba jest tańczona spokojnie, wręcz powolnie. Tak, aby każdy ruch był precyzyjnie wykończony. Ważna jest cierpliwość, lekka powściągliwość. Tutaj nie masz się spieszyć, lecz skupić na chwili obecnej.
Aby dokładnie poznać technikę i dowiedzieć się jak tańczyć rumbę, najlepiej zapisać się na kurs do szkoły tańca, prowadzony przez zawodowców. Dzięki popularności programów tanecznych takie zajęcia dostępne są w niemal każdym polskim mieście, dlatego z pewnością znajdziesz kurs, który będzie ci odpowiadał.
Na kursie, oprócz podstawowego kroku, poznasz też wszystkie figury wykorzystywane w rumbie, m.in. takie jak New York, spot turn czy hand to hand.
Co daje tańczenie rumby?
Trenując rumbę, przede wszystkim pracujesz nad pewnością siebie. Rumba polega na uwodzeniu partnera, dlatego też musisz czuć swoją energię kobiecą w pełni. A jeśli jej nie czujesz, to właśnie w tym tańcu masz okazję to zmienić.
Rumba może Ci się wydawać bardzo intymnym tańcem ze względu na bliski kontakt z partnerem. I taka jest – bardzo zmysłowa, sensualna i seksualna. Dlatego rozpoczynając przygodę z rumbą, wybierz się na zajęcia ze swoim partnerem. Powinna być to osoba, którą dobrze znasz, której ufasz, i której się nie wstydzisz. Wspólny taniec pomoże wam jeszcze bardziej zbliżyć się do siebie i rozgrzać związek na nowo.
Poza tym będzie to dla was nowa forma aktywności, a wspólne treningi będą motywować do tego, by nie opuścić żadnych zajęć.
Oprócz motywacji i polepszenia relacji w związku, tańcząc rumbę, zwiększysz też świadomość swojego ciała. Będziesz umiała odczytywać jego sygnały, poczujesz każdy ruch. A jest to niezwykle ważne dla osób regularnie trenujących. Świadomość ciała i pracy mięśni pozwala na osiągnięcie lepszych rezultatów.
Rumba nie jest szybkim tańcem, dlatego nie spodziewaj się, że podczas zajęć spalisz setki kalorii. Jednak jest to dodatkowa aktywność, która będzie sprzyjała utrzymaniu ciała i zdrowia w dobrej formie. Tańcząc, pracujesz nad prawidłową sylwetką, co niesie ze sobą przede wszystkim korzyści zdrowotne. Ale zwiększasz też elastyczność i gibkość ciała, co pomaga w pozostałych formach ruchu.
Najważniejszym efektem rumby jest dobry nastrój, zadowolenie z siebie i ciekawie spędzony czas wolny.
Polecamy
„Często osoby z wadami wymowy wycofują się z życia społecznego. To bardzo poruszające historie”. Kamil Kijonka o terapii logopedycznej osób dorosłych
„Kiedy poczułam się gorzej, usłyszałam, że jestem najsłabszym ogniwem i nie powinnam tu pracować”. Zatrudniły się w sieciówkach, dziś tego żałują
„Przekąski ruchowe mają urozmaicić czas spędzony w jednej pozycji i dostarczyć organizmowi różnorodnych bodźców. Mówi się, że jedyna dobra pozycja to pozycja… następna” – mówi terapeuta ruchowy Maciej Borucz
