Choroba Gravesa-Basedowa jest chorobą gruczołu tarczowego o podłożu autoimmunologicznym. W jaki sposób się objawia?
Choroba Gravesa-Basedowa to schorzenie gruczołu tarczowego o podłożu autoimmunologicznym. Charakteryzuje się nadczynnością tarczycy, w której autoantygenem jest receptor hormonu tyreotropowego. Pobudzony przez przeciwciała, wydziela nadmiar hormonu, doprowadzając do wzrostu i rozwoju unaczynienia gruczołu tarczowego. Chorobę Gravesa-Basedowa można leczyć. Terapia jest trudna i wieloetapowa, ale daje chorym szansę na powrót zdrowia.
Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami
”Agnieszka Widera”
U osób z chorobą Gravesa-Basedowa objawem charakterystycznym jest powiększone wole, ale u niektórych pacjentów mogą pojawić się także wytrzeszcz oczu i obrzęki w okolicach piszczeli. Choć choroba jest łatwa do rozpoznania, to jej leczenie bywa trudne i długotrwałe. Kluczowym elementem terapii jest leczenie farmakologiczne, które nie zawsze jest wystarczające. Gdy leki zawiodą, potrzebna jest ingerencja chirurgiczna lub terapia jodem promieniotwórczym.
Przyczyny choroby Gravesa-Basedowa
Choroba Gravesa-Basedowa to schorzenie gruczołu tarczowego, w którym cechą dominującą jest nadczynność. Swoją nazwę zawdzięcza dwóm lekarzom: irlandzkiemu i niemieckiemu – Robertowi Gravesowi, który opisał ją po raz pierwszy w 1832 roku oraz Karlowi Adolphowi von Basedowowi, który ten sam zespół objawów rozpoznał i opisał kilka lat później. W przypadku choroby Gravesa-Basedowa przyczyna nie została do końca wyjaśniona, ale według badaczy schorzenie ma podłoże immunologiczne. Mechanizm działania opiera się na produkcji przeciwciał, które pobudzają receptor hormonu tyreotropowego i doprowadzają do jego nadprodukcji w organizmie. Skutkuje to stymulacją wzrostu i rozwojem unaczynienia gruczołu tarczowego, czego konsekwencją jest szereg dolegliwości.
Czym się objawia choroba Gravesa-Basedowa?
Charakterystycznym objawem gravesa-basedowa jest wole spowodowane wzrostem gruczołu tarczowego. Jest ono widoczne u ponad 80% chorych. U części z nich pojawiają się też wytrzeszcz oczu, do którego przyczynia się stan zapalny mięśni poruszających okiem, i obrzęki, głównie w okolicach piszczeli. W przebiegu choroby mogą wystąpić również inne symptomy:
- tachykardia (przyspieszone bicie serca);
- nadciśnienie tętnicze;
- drżenie;
- napady padaczkowe;
- nietolerancja zimna (chory nie toleruje przebywania w ciepłych pomieszczeniach, choć innym osobom wydaje się nawet za zimno);
- łatwa męczliwość, mała tolerancja wysiłku;
- utrata masy ciała pomimo zwiększonego apetytu;
- ciągłe biegunki;
- zaburzenia miesiączkowania;
- światłowstręt;
- spadek siły mięśniowej;
- ciepła i wilgotna skóra.
U chorych z gravesem-basedowem choroba może powodować zaburzenia w psychice. Pacjenci są bardzo pobudzeni, chcą być w ciągłym ruchu i mogą być niestabilni emocjonalnie.
Rozpoznanie choroby Gravesa-Basedowa
Diagnostyka choroby opiera się na badaniach laboratoryjnych i obrazowych. Kluczowymi badaniami są: oznaczenie hormonów tarczycowych, ultrasonografia lub scyntygrafia tarczycy oraz biopsja cienkoigłowa tego gruczołu. Pobranie wycinków odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Materiał oglądany jest pod mikroskopem. Przy chorobie Gravesa-Basedowa wyniki krwi i badań obrazowych są wiążące, jeśli chodzi o dalsze postępowanie terapeutyczne.
Zobacz także
Czy choroba Gravesa-Basedowa jest uleczalna?
TAK. Choroba tarczycy Gravesa-Basedowa jest uleczalna pod warunkiem, że chory jest pod stałą opieką medyczną i regularnie przyjmuje leki, ponieważ jest to kluczowy element terapii. Niestety nie ma środków, które łagodzą objawy powstałe wskutek produkcji przeciwciał, dlatego leczenie jest wyłącznie objawowe i opiera się na łagodzeniu dolegliwości. Lekiem pierwszego rzutu jest tiamazol – pochodna tiomidazolu o silnym działaniu przeciwtarczycowym. Jego mechanizm działania opiera się hamowaniu aktywności peroksydazy tarczycowej, a dokładnie na zahamowaniu utleniania jodków do jodu i blokowaniu jodowania tyreoglobuliny. W przebiegu choroby Gravesa-Basedowa leczenie farmakologiczne nie zawsze jest wystarczające i potrzebne jest wdrożenie innych metod terapeutycznych, np. jodu promieniotwórczego. Jest on alternatywą dla leczenia operacyjnego, ale podobnie jak zabieg może doprowadzić do niedoczynności tarczycy. W takich sytuacjach niezbędna jest suplementacja hormonem tarczycowym. Leczenie farmakologiczne musi trwać ponad rok, jeśli chory chciałby uzyskać całkowitą remisję immunologiczną. O skuteczności terapii świadczy brak nawrotu choroby przez blisko 12 miesięcy. Jeśli taka sytuacja nie wystąpi, trzeba znaleźć przyczynę niepowodzenia.
Najnowsze w naszym serwisie
Ludzie całujący się rano na pożegnanie żyją średnio 4 lata dłużej
Tabletki antykoncepcyjne a ciąża? Choć zdarza się to rzadko, może gruntownie zmienić nasze życiowe plany
Jedyna taka na świecie kapsuła do wykrywania raka piersi jest w Polsce. „21 tys. pomiarów w 4 minuty”
11 potencjalnych przyczyn bólu głowy i oczu. Czy warto się martwić?
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Choroby z autoagresji lubią niestety chodzić parami”. O chorobach autoimmunologicznych opowiada lek. Agata Skwarek-Szewczyk
Colin Farrell zebrał 2,5 mln zł dla cierpiących na rzadką i nieuleczalną chorobę. Sam pobiegnie w charytatywnym maratonie
Skąd bierze się cukrzyca typu 1.? Przyczyny u dzieci i dorosłych
„Gdyby pobrano organy, to byłby koniec”. W jednym szpitalu miano stwierdzić śmierć mózgu, w drugim – przywrócić do życia
się ten artykuł?