Depresja lękowa to zespół zaburzeń, w którym występują jednocześnie epizody depresyjne i nieuzasadniony lęk. Chorobę fachowo określa się mianem depresji agitowanej. Mimo dotyka ona osób w różnym wieku, to najczęściej z tym rodzajem depresji borykają się ludzie starsi. Depresja lękowa powinna być leczona, ponieważ nasilenie objawów może doprowadzić chorego do prób samobójczych.
Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami
Człowiek zmagający się z depresją lękową jest zniechęcony życiem i stale rozdrażniony. Brak energii i apatia przekłada się także na codzienne funkcjonowanie osób bliskich, którym trudno zrozumieć dziwne zachowania chorego i nie wiedzą, jak mu pomóc. Jeśli takie sytuacje zdarzają się coraz częściej, konieczna jest konsultacja z lekarzem.
Depresja lękowa – co to za choroba?
Depresja jest rodzajem zaburzeń, w których cechą charakterystyczną są wahania nastroju. Z powodu złego samopoczucia i negatywnego nastawienia chory unika kontaktu z innymi ludźmi. Jest smutny, przygnębiony i ma bardzo niską samoocenę. Odbieranie siebie i świata w ten sposób skutkuje rozdrażnieniem i złością, także w stosunku do osób bliskich. Może to prowadzić do wybuchów agresji lub nawet prób odebrania sobie życia.
Depresja lękowa manifestuje się w ten sam sposób, ale oprócz klasycznych objawów depresji chory ma również zaburzenia lękowe. Diagnostyka choroby jest trudna, ponieważ pojawiające się symptomy mogą świadczyć o istnieniu innych chorób, które należy najpierw wykluczyć.
Na zachorowanie narażone są głównie osoby z traumatycznymi doświadczeniami z przeszłości, które mimo upływu lat nie mogą się otrząsnąć z dawnych przeżyć. Podatne na zachorowanie są także osoby, u których w rodzinie wystąpiły przypadki depresji i samobójstw. Depresja lękowa może się także pojawić na skutek długotrwałej samotności. Osamotnienie jest najczęstszą przyczyną depresji u osób starszych.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Objawy depresji lękowej
Przy zaburzeniach takich jak depresja lękowa objawy mogą być mylące i błędnie utożsamiane z nerwicą lub innymi chorobami. Rozpoznanie nerwicy lękowej opiera się głównie na rozmowie z pacjentem, co nie jest łatwe, ponieważ jest on wyalienowany i trudno z nim nawiązać kontakt.
Do objawów nerwicy agitowanej zalicza się:
- nieuzasadniony lęk
- ataki
- wahania nastroju
- zmęczenie i wyczerpanie
- brak snu
- natrętne myśli samobójcze
- spowolnienie lub pobudzenie ruchowe
- izolacja od innych ludzi
- pogorszenie relacji z bliskimi i innymi ludźmi
- brak koncentracji, problemy z pamięcią
- wybuchy złości połączone z agresją
- podatność na uzależnienia
Złe samopoczucie chorego jest jeszcze bardziej spotęgowane przez objawy somatyczne, które pojawiają się pod postacią dysfunkcji jednego z organów lub układów w organizmie. Może to być ucisk w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu albo dolegliwości żołądkowe.
Zobacz także
„Nieleczona prokrastynacja może prowadzić do różnych problemów natury psychicznej, nawet depresji” – mówi psycholożka Iga Jaworska
Depresja w masce. Jak ją zdekonspirować i zadziałać skutecznie?
„Przez fobię nie czuję się panią swojego życia. To ona nim steruje”. Fobia – zaburzenie, które dezorganizuje życie
Jak leczyć depresję lękową?
W przebiegu nerwicy lękowej leczenie jest złożone. Konieczna jest nie tylko psychoterapia, ale i farmakoterapia, która pomoże w złagodzeniu dolegliwości, a tym samym zapobiegnie ewentualnym próbom samobójczym.
Najbardziej skuteczną formą leczenia jest terapia behawioralno-poznawcza. Stosuje się ją u chorych borykających się z depresją, różnego rodzaju fobiami i zaburzeniami lękowymi. Zajęcia behawioralno-poznawcze są prowadzone w Poradniach Zdrowia Psychicznego. Terapia może być indywidualna lub grupowa.
Zasadą psychoterapii o charakterze behawioralno-poznawczym nie jest rozpatrywanie przeszłości, ale pomoc w czasie rzeczywistym. Chorego uczy się, jak radzić sobie z lękiem, wybuchami złości i agresją w stosunku do osób z najbliższego otoczenia. Musi on wykonywać zadania zlecone przez psychoterapeutę, które pozwalają na zmianę zachowań mimo kontaktów z bodźcem wywołującym lęk.
Leczenie farmakologiczne powinno być uzupełnieniem psychoterapii. Leki o działaniu przeciwlękowym, przeciwdepresyjnym i uspokajającym może przepisać jedynie lekarz psychiatra. Podstawą do zalecenia farmakoterapii jest wywiad ogólny przeprowadzony z pacjentem.
W ciężkich stanach depresji lękowej przebiegających z nadmiernym pobudzeniem ruchowym, agresją lub próbą samobójczą kieruje się chorego do szpitala. Zdarza się, że przebywa on na oddziale kilka tygodni lub nawet miesięcy. Jego powrót do domu jest uzależniony od stanu zdrowia i reakcji organizmu na podjęte leczenie.
Najnowsze w naszym serwisie
Zdrowa dieta bogata w żelazo – co jeść przy niedokrwistości?
Pepsyna – najważniejszy enzym soku żołądkowego, który uaktywnia się w kwaśnym środowisku
RDW-SD czyli jak interpretować niektóre parametry morfologii krwi
Dieta wątrobowa – co można na niej jeść, a co wykluczyć? Co na NAFLD
Udostępnij
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Jak się żyje w szpitalu psychiatrycznym, na oddziale zamkniętym? Trochę jak w małej wiosce, gdzie wszyscy się znają i wiele ich łączy” – mówi Krystyna Piątkowska
Uważano, że jest karą za zepsucie moralne. Chorym podawano opium i kamienie szafiru. Jak kiedyś leczono dnę moczanową
Aktywność może być praktykowana nie po to, żeby „wyglądać”, a żeby „się czuć” – dobrze i zdrowo. Jak nie zrezygnować z siłowni po miesiącu
