Niestrawność, zwana też dyspepsją, to dyskomfort w jamie brzusznej.
Lekka i niegroźna niestrawność występuje zazwyczaj po przejedzeniu się. Dolegliwość bywa groźna, gdy pojawia się częściej. Zazwyczaj spowodowana jest nieprawidłowym odżywianiem się. Może być także objawem poważniejszych schorzeń, np. przewlekłego nieżytu żołądka, stanu zapalnego dróg żółciowych lub trzustki, upośledzenia czynności wątroby, wrzodów żołądka i dwunastnicy, nadwrażliwości jelit lub nawet nowotworów przewodu pokarmowego. Może mieć też podłoże psychiczne – stanowi wtedy reakcję na silny stres.
Najczęstsze objawy to: nudności, uczucie pełności, ucisk w nadbrzuszu, zgaga, wzdęcia oraz nieprzyjemny posmak w ustach. Zdarzają się także zaburzenia w wypróżnianiu, nadmiar gazów fermentacyjnych w przewodzie pokarmowym i wymioty.
Diagnostyka zbyt częstego występowania niestrawności opiera się przede wszystkim na gastroskopii, USG, badaniu kału oraz sprawdzeniu czynności motorycznej przełyku (manometria).
W leczeniu dolegliwości wykorzystuje się środki hamujące wydzielanie kwasu solnego oraz preparaty poprawiające działanie przewodu pokarmowego. Jeżeli została stwierdzona infekcja wywołana przez Helicobacter pylori, stosuje się także terapię antybiotykową. W przypadku psychologicznego podłoża występowania niestrawności zaleca się psychoterapię.
Zarówno w leczeniu, jak i zapobieganiu najważniejszą rolę odgrywa odpowiednio dobrana dieta. Osoby cierpiące na niestrawność powinny unikać tłustych pokarmów, napojów gazowanych i zbyt obfitych lub przyjmowanych późnym wieczorem posiłków. Niewskazane jest palenie papierosów oraz picie alkoholu i kawy.
Zaleca się lekkostrawną dietę, która zawiera potrawy z niską zawartością tłuszczu, najlepiej gotowane na parze. Należy pić duże ilości wody. Pomocne bywają także herbaty ziołowe, zwłaszcza z rumianku, mięty pieprzowej i dziurawca.
Podoba Ci się ten artykuł?
