Serce pani Barbary biło, kiedy operowali je lekarze z Lublina. „Operacja pozwoli mi jeszcze trochę pożyć i wychować wnuki”

Serce 63-letniej pani Barbary było ciepłe, ukrwione i bijące, kiedy lekarze naprawiali jej zastawki. „Standardowo tego typu operacje wykonywane są na zatrzymanym sercu. Wykonanie jej na bijącym sercu jest trudniejsze” – przyznaje dr n. med. Adam Stadnik, z Klinicznego Oddziału Kardiochirurgii SPSK Nr 4 w Lublinie. Zabieg zakończył się sukcesem. 

„Nie mogłam zbyt wiele robić, miałam coraz większe problemy z wejściem po schodach”

Pani Barbara spod Lublina od lat boryka się z problemami z sercem. Ma wadę zastawek: trójdzielnej i mitralnej (dwudzielnej). Lekarze podjęli decyzję o operacji obu. Standardowo tego typu operacje wykonuje się na zatrzymanym sercu i w krążeniu pozaustrojowym. Jednak w przypadku pani Barbary było to niemożliwe.

„W czasie przedoperacyjnego badania echokardiograficznego okazało się, że aorta pacjentki jest zmiażdżycowana, co uniemożliwiało jej bezpieczne zakleszczenie i w konsekwencji zatrzymanie akcji serca podczas operacji. Standardowy zabieg operacyjny wiązałby się z ryzykiem ostrego rozwarstwienia aorty wstępującej i pojawienia się powikłań neurologicznych, w tym udaru mózgu. Zespół podjął decyzję o przeprowadzeniu operacji naprawy zastawki trójdzielnej i mitralnej na bijącym sercu” – tłumaczy dr n. med. Adam Stadnik, lekarz operujący z Klinicznego Oddziału Kardiochirurgii SPSK Nr 4 w Lublinie.

Operacja na pracującym sercu jest trudniejsza do wykonania i bardziej skomplikowana w zakresie prowadzenie pacjentki przez anestezjologa i perfuzjonistę (specjalista obsługujący płucoserce – red.) Mimo tego, lekarze w kierowanym przez prof. dra hab. n. med. Janusza Stążkę Klinicznym Oddziale Kardiochirurgii Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 4 w Lublinie, podjęli się tego wyzwania. To była pierwsza w województwie lubelskim operacja naprawy dwóch zastawek serca z minitorakotomii na bijącym sercu.

Wcześniej dolegliwości pani Barbary, utrudniały jej codzienne funkcjonowanie, a najprostsze czynności nastręczały problemów.

„Z roku na rok mój stan się pogarszał. Miałam wykonaną kardiowersję, przyjmowałam też dużo leków, które nie przynosiły skutków – opowiadała. – Bywało, że człowiek nie nadawał się do życia. Musiałam leżeć, nie mogłam chodzić, ani zbyt wiele robić, miałam coraz większe problemy z wejściem po schodach do domu. Po kilku schodkach musiałam odpocząć, żeby wejść na kolejne trzy, cztery. Rzadko więc wychodziłam z domu”.

“Przez dziurkę od klucza”

U pani Barbary wykonano operację zastawki mitralnej serca z minitorakotomii, czyli z minidostępu. Pacjentka cierpi na cukrzycę, która może powodować trudności w gojeniu się ran, dlatego ta metoda była najlepsza. Minitorakotomia, nazywana niekiedy dostępem “przez dziurkę od klucza” zmniejsza pooperacyjne dolegliwości bólowe pacjenta, przyspiesza gojenie, skraca czas rekonwalescencji i rehabilitacji pooperacyjnej. W SPSK Nr 4 w Lublinie zabiegi tą techniką wykonywane są od czerwca 2023 roku. Ale właśnie u pani Barbary, po raz pierwszy w regionie, tego typu zabieg wykonano bez zatrzymania akcji serca i jego ponownego uruchomienia po zakończeniu naprawy zastawek serca.

„Standardowo tego typu operacje wykonywane są na zatrzymanym sercu. Wykonanie jej na bijącym sercu jest trudniejsze i odbywa się w momencie, gdy mamy do czynienia z dodatkowymi, określonymi czynnikami. W tym wypadku były to nasilone zmiany miażdżycowe w aorcie. Zabieg zakończył się sukcesem, chora czuje się dobrze, nie wystąpiły także żadne ubytki neurologiczne” – mówi dr n. med. Krzysztof Jaguś, lekarz operujący z Klinicznego Oddziału Kardiochirurgii SPSK Nr 4 w Lublinie.

źródło: mat. prasowe oprac. AT