się ten artykuł?
Terapia pedagogiczna w przedszkolu i w szkole podstawowej to coraz bardziej powszechna metoda pracy z dziećmi ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu. Cele i zadania terapii pedagogicznej nastawione są na wszechstronny rozwój zdolności poznawczych i percepcyjno-motorycznych dziecka.
Co to jest terapia pedagogiczna?
Terapia pedagogiczna (inaczej nazywana zajęciami korekcyjno-kompensacyjnymi) jest przeznaczona dla dzieci i młodzieży ze stwierdzonymi deficytami w zakresie funkcji percepcyjno-motorycznych, które powodują trudności w czytaniu, pisaniu czy nauce matematyki. Z jednej strony polega na usprawnianiu z pomocą terapeuty zaburzonych funkcji, a z drugiej – doskonaleniu tych funkcji, które są dobrze rozwinięte.
Taka terapia zawsze dobierana jest do potrzeb dziecka, które wcześniej zostało poddane diagnozie psychologiczno-pedagogicznej i któremu została wystawiona odpowiednia opinia. Są to głównie dzieci:
- przedszkolne i wczesnoszkolne, u których zdiagnozowano ryzyko dysleksji,
- rozwijające się nieharmonijnie,
- z trudnościami z koncentracją uwagi i zapamiętywaniem,
- z problemami dotyczącymi lateralizacji,
- z zaburzeniami integracji sensorycznej,
- mające obniżony poziom umiejętności manualnych i grafomotorycznych,
- przejawiające trudności w zakresie orientacji przestrzennej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej.
Początkowo w klasach I-III jest diagnozowane ryzyko dysleksji rozwojowej. Po co najmniej roku intensywnych zajęć korekcyjno-kompensacyjnych przeprowadzane jest badanie kontrolne. Jeśli trudności ucznia nadal się utrzymują pomimo uczestnictwa w zajęciach, można (najczęściej w klasie IV) stwierdzić specyficzne trudności w uczeniu się, co nie zwalnia ucznia z dalszego udziału w terapii.
Cele terapii pedagogicznej
Cele terapii pedagogicznej są ściśle uzależnione od potrzeb danego dziecka i różnią się w zależności od tego, na jakim etapie jest terapia. Celem nadrzędnym terapii pedagogicznej jest stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju dziecka – na miarę jego możliwości. Poza tym zalicza się do nich też:
- stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych,
- wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach ucznia,
- eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji.
Formy terapii pedagogicznej
Zajęcia korekcyjno-kompensacyjnemogą odbywać się w formie indywidualnej albo grupowej (zazwyczaj są to bardzo małe grupy) i zawsze uwzględniają potrzeby i możliwości psychomotoryczne każdego dziecka. Dzieci, które pracują razem w grupie, powinny mieć ten sam deficyt w zakresie danej funkcji, żeby praca z nimi przyniosła jak najlepsze rezultaty. Bardzo ważne jest też, żeby każdy uczeń utrwalał materiał z zajęć w domu, z rodzicami.
Zasady terapii pedagogicznej
Zasadami, na podstawie których możliwe jest skuteczne prowadzenie terapii pedagogicznej, są:
- zasada indywidualizacji środków i metod,
- zasada powolnego stopniowania trudności w nauce czytania i pisania, uwzględniającego złożoność tych czynności i możliwości percepcyjne dziecka,
- zasada korekcji zaburzeń: ćwiczenie przede wszystkim funkcji najgłębiej zaburzonych i najsłabiej opanowywanych umiejętności,
- zasada kompensacji zaburzeń: łączenie ćwiczeń funkcji zaburzonych z ćwiczeniami funkcji niezaburzonych w celu tworzenia właściwych mechanizmów kompensacyjnych,
- zasada systematyczności,
- zasada ciągłości odziaływania terapeutycznego.
Etapy terapii pedagogicznej
Podstawowa terapia pedagogiczna przebiega w dwóch etapach:
- etap przygotowawczy, czyli praca na konkretnym materiale, jak obrazki i figury, kształtująca dojrzałość do czytania i pisania poprzez np. ćwiczenia sprawności manualnych, funkcji wzrokowych, słuchowych i orientacji przestrzennej;
- etap właściwy, czyli trening literowy, sylabowo-słowny, rozumienie tekstu, przepisywanie, pisanie z pamięci;
- etap końcowy – doskonalenie umiejętności czytania i pisania.
Bibliografia:
Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami
”Ewa Ślarzyńska”
Zobacz także
„Jestem dumna z ciebie, nie ze świadectwa!” – to zdanie warto powtarzać każdemu dziecku, nie tylko na zakończeniu roku szkolnego
„Moja córka jest jedną z uczennic. Nie mogę dłużej milczeć o tym, co się dzieje…”. Co robić, gdy w szkole jest przemoc?
Dysleksja u dziecka – skąd się bierze i jak wygląda leczenie?
Polecamy
Marcin Szala: „To, że u nas nie ma pokoju nauczycielskiego, nie oznacza i nie powinno oznaczać, że nauczyciel jest kumplem”
„Pierwszoklasistów rodzice powinni motywować, a nie wywierać na nich presję” – mówi psycholożka i pedagożka Sandra Kalista
Cztery dni zajęć lekcyjnych, zamiast pięciu. Te szkoły czeka prawdziwa rewolucja
