się ten artykuł?
Łuszczycy nie można wyleczyć. Ale można skutecznie łagodzić jej przykre objawy. I nawet jeśli teraz ten problem was nie dotyczy, nie oznacza to, że jesteście poza grupą ryzyka. Zachorować może każdy. Czym jest łuszczyca, skąd się bierze, jaki jest jej przebieg i jak sobie radzić?
Łuszczyca objawia się zmianami na skórze w postaci czerwonobrunatnych lub zaróżowionych płaskich grudek pokrytych srebrzystą łuską. Wykwity pojawiają się głównie na łokciach, kolanach, plecach, pośladkach, na owłosionej skórze głowy, stopach i dłoniach. W łagodnej formie zmiany będą niewielkie, a łuszczycowe grudki wielkości łepka od szpilki pojawią się w nielicznych miejscach. Ciężką postać choroby cechują obszerne zmiany zapalne obejmujące znaczną część ciała. W skrajnych przypadkach łuszczyca przybierze formę uogólnioną i dojdzie do łuszczycowego zapalenia stawów. Zmiany pojawiające się na skórze są tylko częścią problemu. Występuje też dokuczliwe swędzenie, a nawet ból. Chorobie towarzyszą objawy depresji, lęk, poczucie odrzucenia, braku akceptacji.
Łuszczyca – skąd się to bierze?
Jeśli przyjrzymy się bliżej łuszczycy, szybko zauważymy, że jest tak samo tajemnicza i uciążliwa jak atopowe zapalenie skóry. Nie do końca są znane przyczyny zachorowania na łuszczycę. Powszechnie panuje przekonanie, że łuszczyca jest dziedziczna. Potwierdzają to badania przeprowadzone m.in. na University of Michigan, University of Utah i University of California, San Francisco. Naukowcy zidentyfikowali około 25 wariantów genetycznych, które są odpowiedzialne za zwiększone ryzyko rozwoju łuszczycy. Jeśli jeden z rodziców jest chory, to ryzyko zachorowania u dziecka wynosi 25 proc. Ryzyko wzrasta do 60 proc., jeśli choruje oboje rodziców.
Istotną rolę w zachorowaniu na łuszczycę odgrywają również czynniki immunologiczne i nieprawidłowo funkcjonujący lub osłabiony układ odpornościowy. Choroba może pojawić się na przykład w efekcie bakteryjnych lub wirusowych infekcji górnych dróg oddechowych. Winowajcami stają się wówczas paciorkowce, grzyby i bakterie oraz niewyleczone stany zapalne. Do nadkażeń może dojść również wskutek mechanicznych uszkodzeń skóry w miejscach zadrapań, ran, blizn czy oparzeń. Łuszczyca może być również efektem ubocznym przyjmowania niektórych leków. 30 proc. pacjentów potwierdza również, że silny stres był u nich przyczyną pojawienia się pierwszych objawów choroby. Co ciekawe, niektóre choroby serca, naczyń i błony naczyniowej oka mają te same mechanizmy powstawania co łuszczyca, czego dowodzą badania naukowców z Academic Dermatology and Skin Cancer Institute w Chicago, Nippon Medical School w Kawasaki (Japonia) i University of Copenhagen w Hellerup (Dania).
Łuszczyca – jak sobie pomóc?
Leczenie łuszczycy polega głównie na łagodzeniu objawów i wydłużaniu czasu remisji. Dobre nawilżenie skóry i stałe dbanie o jej kondycję to podstawa terapii. Odpowiednie środki pielęgnacyjne powinien dobrać lekarz dermatolog. Zwróćmy jednak uwagę, by były one pozbawione sterydów i parabenów. Na pomoc przychodzi nam również natura. Niezwykle właściwości, pomocne w leczeniu łuszczycy, ma olej uśpianowy. Pierwotnie stosowany w leczeniu trądu, dziś z powodzeniem jest wykorzystywany w leczeniu zakażeń skórnych. Ma właściwości przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, dzięki czemu hamuje rozwój zmian łuszczycowych. Wyciąg z nasion selernicy bogaty w kumarynę jest stosowany w medycynie chińskiej od tysięcy lat jako lek na dolegliwości skórne. Dziś z powodzeniem znajdziemy ten składnik kosmetykach do pielęgnacji skóry z łuszczycą. Łagodzi swędzenie, aktywnie eliminuje ogniska zapalne i wykazuje działanie przeciwdrobnoustrojowe. Równie pomocne okaże kłącze rabarbaru dłoniastego (nie mylić z pospolitym rabarbarem do ciasta i kompotu). Wybierając produkty do leczenia i ochrony skóry łuszczycowej, w składzie szukajcie również tarczycy bajkalskiej. To jedno z podstawowych ziół medycyny chińskiej stosowane w chorobach skóry, o silnym działaniu przeciwzapalnym, zwalczającym drobnoustroje i regulującym wydzielanie łoju.
Ważna jest również prewencja. Aby wydłużyć czas remisji, należy szczególnie dbać o skórę, stosując odpowiednie kosmetyki. Skórę należy chronić przed skaleczeniami, otarciami i podrażnieniami. Jeśli pojawią się zmiany, nie wolno ich rozdrapywać. Zamiast długich kąpieli lepszy będzie krótki prysznic, który nie wysuszy tak skóry. Gąbkę wyrzucamy, a mydło można zastąpić kosmetykami na bazie leczniczych ekstraktów roślinnych z oleju uśpianowego, wyciągu z drzewa mydlanego czy portulaki pospolitej.
