Rumień albo wysypka, problemy żołądkowe, wodnisty katar. Objawy alergii dają o sobie znać zazwyczaj w pierwszych latach życia, w większości przypadków z wiekiem łagodnieją lub zupełnie zanikają. Mówi się, że „z alergii się wyrasta”, ale czy na pewno? Przyjrzyjmy się najbardziej rozpowszechnionym opiniom o dziecięcych alergiach.
Mit 1. Alergii pokarmowych się nie leczy…
… a produkty, które uczulają, trzeba na stałe wykreślić z jadłospisu.
Na szczęście nie! Jeśli chodzi o alergie pokarmowe, odstawienie szkodzącego produktu rzeczywiście przynosi szybką poprawę stanu zdrowia, ale dobrych wiadomości jest więcej. Alergie pokarmowe należą do tych, które najczęściej ustępują z wiekiem (zazwyczaj do 5-6 roku życia). Te ujawniające się u maluchów związane są z niedojrzałością układu pokarmowego. Wraz z jego rozwojem wzrasta tolerancja na dany czynnik, a uciążliwe objawy zacznie się zmniejszają lub całkowicie znikają. Wyeliminowanie z diety produktów uczulających jest tu kluczowe. Ważne, żeby alergii nie leczyć na własną rękę – przy diecie eliminacyjnej współpraca z lekarzem pozwala uniknąć niedoborów żywieniowych.
Mit 3. Alergie ujawniają się wyłącznie we wczesnym dzieciństwie
Nieprawda. Nie istnieje data, po której można odetchnąć z ulgą, że zagrożenie minęło. Zarówno alergie pokarmowe, jak i wziewne i kontaktowe mogą dać objawy w dowolnym czasie. Faktem natomiast jest, że zdecydowana większość alergii pokarmowych rozwija się w pierwszych dwóch latach życia dziecka, czyli w okresie rozszerzania jego diety.
Mit 4. Alergia mija raz na zawsze
Niestety to fałsz. Tak jak alergia może ujawnić się w każdym wieku, tak i jej objawy mogą powrócić po wielu latach uśpienia, także pod postacią alergii krzyżowej (gdy u uczulonego na jeden alergen niepożądane objawy pojawiają się także po kontakcie z innymi alergenami o podobnej budowie chemicznej). Taka reakcja występuje najczęściej w przypadku uczulenia na pyłki roślin i owoce (np. brzoza i jabłko), ale również tak nieoczywistych par, jak mięso wieprzowe i… sierść kota.
Alergie się dziedziczy? I tak, i nie
To nie do końca prawda, doprecyzujmy: dziedziczna, a więc uwarunkowana genetycznie, jest sama skłonność do alergii. Co ciekawe, nie dziedziczy się alergii na konkretny czynnik, a jedynie tendencję do jej wystąpienia. Większe prawdopodobieństwo (ale ciągle nie pewność) zmagania się z alergią mają dzieci, których rodzice są alergikami.
Zobacz także
„Pani doktor, ja mam chyba alergię na słońce!” – słyszy dermatolożka w gabinecie. Czy to jednak możliwe?
„Prawidłowo funkcjonujący układ odpornościowy dla kobiet w okresie rozrodczym to prawdziwy skarb” – o naszej odporności mówi dr Anna Romaniuk, mikrobiolog, immunolog, psychodietetyk
„Założyłam sukienkę odkrywającą nogi. Czułam się dobrze i byłam dumna, że się przełamałam. Wróciłam uśmiechnięta”- o swojej łuszczycy mówi Alicja
Spodobał ci się ten artykuł? Poleć go koleżance
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„20 proc. pacjentek, niejednokrotnie nawet z zaawansowaną endometriozą, nie ma żadnych dolegliwości bólowych” – mówi dr Jan Olek
Uważano, że kobietom papierosy szkodzą szczególnie, niszcząc nie tyle ich zdrowie, co moralność. Jak kiedyś leczono tytoniem
„Perspektywa psychoterapeuty nie ogranicza się do spojrzenia na indywidualne cierpienie. Sięga do tego, co się dzieje między światem a człowiekiem” – mówi Bogdan de Barbaro
