Przejdź do treści

Cefalosporyny – czym są, właściwości i zastosowanie

Cefalosporyny - definicja, właściwości i zastosowanie
Cefalosporyny - definicja, właściwości i zastosowanie
Podoba Ci
się ten artykuł?
Podoba Ci
się ten artykuł?

Cefalosporyny to grupa antybiotyków o szerokim zastosowaniu antybakteryjnym. Często są wykorzystywane w medycynie do zwalczania najcięższych zakażeń bakteryjnych. Czym są cefalosporyny, w jaki sposób działają oraz w jakich sytuacjach się je stosuje.

Cefalosporyny — czym są i jak działają?

Cefalosporyny są grupą półsyntetycznych antybiotyków. Mają szerokie spektrum działania antybakteryjnego. Cefalosporyny są pochodnymi kwasu 7 – ACA. Te półsyntetyczne antybiotyki zostały po raz pierwszy uzyskane z hodowli grzyba w 1948 roku. Cefalosporyny na rynek wprowadzono w 1964 roku i rozpoczęto ich masową sprzedaż. Działanie cefalosporyn polega na hamowaniu syntezy bakteryjnej ściany komórkowej. Substancja łączy się z komórkami bakteryjnymi i uniemożliwia ich rozwój. Do dnia dzisiejszego wprowadzono pięć generacji tego specyfiku. Poszczególne generacje leku posiadają nieco inne właściwości i w inny sposób oddziaływają na bakterie. Cefalosporyny podaje się jedynie po przepisaniu ich przez lekarza. Nie można przerywać terapii, dopóki lekarz nie stwierdzi wyleczenia. Cefalosporyny — szczególnie te nowszych generacji są niskotoksyczne.

Cefalosporyny — wskazania i zastosowanie

Preparaty z grupy cefalosporyn stosuje się w dolegliwościach bakteryjnych, salmonelli, przy posocznicy oraz brucelozie. Cefalosporyny znajdują też zastosowanie podczas leczenia zakażeń, które są spowodowane gronkowcem złocistym, bakteriami Gram – ujemnymi czy pałeczką okrężnicy E – coli. Kolejnym wskazaniem do stosowania Cefalosporyn są zabiegi operacyjne. W takich przypadkach półsyntetyczne antybiotyki wykorzystuje się do zapobiegania powstawania zakażeń pooperacyjnych. Ponadto cefalosporyny trzeciej generacji wykorzystuje się do leczenia zapalenia opon mózgowo – rdzeniowych — a piątej generacji do zwalczania drobnoustrojów opornych na działanie antybiotyków. Istotnym zastosowaniem tej grupy leków jest możliwość podawania ich w czasie ciąży. Badania kliniczne, które zostały przeprowadzone na zwierzętach, nie wykazywały żadnych negatywnych skutków. Badania kliniczne na ludziach nie zostały przeprowadzone, a cefalosporyny zostały sklasyfikowane w grupie B według klasyfikacji FDA.

Cefalosporyny — działania niepożądane

Choć cefalosporyny mają wiele zalet i są pomocne przy różnych chorobach, posiadają pewne skutki uboczne. Pierwszym działaniem niepożądanym jest reakcja alergiczna. Pojawia się, jeśli pacjent jest uczulony na preparaty z grupy penicylin. Do kolejnych skutków ubocznych zaliczyć można zapalenie jelit, nudności, biegunkę czy zaburzenia flory jelitowej. Do jednych z najpoważniejszych skutków niepożądanych należy zaburzenie krzepliwości krwi. Podczas stosowania cefalosporyn pacjenci narażeni są na uszkodzenie nerek oraz zaburzenia pracy tego organu. Jeśli leki z tej grupy są podawane dożylnie lub domięśniowo mogą powodować również ból. Cefalosporyny mogą wywoływać również reakcję disulfiramową. Bardzo rzadko występującym skutkiem uczonym są reakcje anafilaktyczne. Zaobserwować je można u grupy pacjentów poniżej 0,1%. Często nie dotyczą całego cała, a poszczególnych narządów, co jeszcze bardziej ogranicza ryzyko poważnych powikłań. Pewnym skutkiem ubocznym tej grupy leków jest zmniejszenie skuteczności antykoncepcji hormonalnej. W czasie przyjmowania specyfiku oraz jeszcze 7 dni po zakończeniu terapii zaleca się zatem stosowanie dodatkowych środków antykoncepcyjnych nieopartych na hormonach.

Podoba Ci się ten artykuł?

Powiązane tematy:

i
Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.