Chlor kojarzony jest głównie z właściwościami dezynfekującymi. Dzięki niemu woda płynąca w naszych kranach jest zdatna do picia, a ta użytkowana w basenach oczyszczona z chorobotwórczych bakterii. Chlor, czyli niemetal z rodziny fluorowców zaliczany jest też do makroelementów i choć na co dzień nie mówi się o nim w kontekście zdrowia, to trzeba pamiętać, że pierwiastek ten ma ogromne znaczenie w procesach życiowych naszego organizmu. Jakie są zdrowotne właściwości chloru, kiedy możliwe jest zatrucie chlorem i czy można cierpieć na niedobór chloru w organizmie?
Co to jest chlor?
Chlor (Cl) to trujący, żółtozielony gaz. Wchodzi w skład wielu powszechnie występujących w przyrodzie związków, zwłaszcza soli. Chlor wykorzystywany jest w środkach dezynfekcyjnych (wybielaczach), stosowany jest w procesie chlorowania wody.
Rola chloru w organizmie
Chlor to pierwiastek mineralny zaliczany do elektrolitów. Podstawowa rola chloru w organizmie to regulacja pH płynów ustrojowych, ciśnienia osmotycznego, przewodnictwa nerwowego i przepuszczalności błon komórkowych. Ponadto chlor uczestniczy w procesie trawienia białek i produkcja kwasu solnego w soku żołądkowym. Pierwiastek ten reguluje także przemiany metaboliczne.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję:
Dzienne zapotrzebowanie na chlor
Zapotrzebowanie dobowe na chlor różni się w zależności od grupy wiekowej i przedstawia się następująco:
- 0 – 6 mies. – 300 mg
- 7 – 12 mies. – 570 mg
- 1 – 3 r. ż. – 1150 mg
- 4 – 6 r. ż. – 1550 mg
- 7 – 9 r. ż. – 1850 mg
- 10 – 12 r. ż. – 2000 mg
- 13 – 18 r. ż. – 2300 mg
- dorośli – 2300 mg.
Zwiększone zapotrzebowanie na chlor
Zwiększonemu zapotrzebowaniu na chlor sprzyja intensywny wzrost u niemowląt i dzieci, obfite pocenie się, wymioty, przyjmowanie leków moczopędnych oraz choroby nerek i gruczołów nadnerczowych.
Naturalne źródła chloru
Źródłem chloru w diecie jest sól kuchenna i bogate w ten składnik produkty wysokoprzetworzone. Mowa o soli ukrytej w produktach określanych mianem żywności przetworzonej. Najwięcej soli, a tym samym chlorku zawierają fast foody, kiełbasy, konserwy, słone przekąski czy dania instant.
Niedobór chloru w organizmie
Zbyt niski poziom chloru w organizmie może być konsekwencją nadmiernej utraty jonów chlorkowych w organizmie w przebiegu:
- wymiotów
- biegunek
- pocenia się
- stosowania leków moczopędnych
Objawy zbyt niskiego poziomu chloru w organizmie to osłabienie, bolesne skurcze mięśni, bóle i zawroty głowy, drgawki czy chroniczne zmęczenie.
Nadmiar chloru w organizmie i zatrucie chlorem
Zbyt wysoki poziom chloru w organizmie towarzyszy diecie bogatej w sól, odwodnieniu, utracie wodorowęglanów przez przewód pokarmowych oraz chorobom nerek. Objawia się on zaburzeniami ze strony układu nerwowo – mięśniowego, zaburzeniami pracy nerek czy nadciśnieniem.
U niektórych osób pojawia się uczulenie na chlor. Dotyczy ono zwłaszcza osób korzystających z basenu. Kontakt skóry z chlorowaną wodą skutkuje rozwojem alergii na chlor, która objawia się pod postacią:
- zaczerwienienia skóry
- świądu
- wysypki
- obrzęku
Z kolei picie chlorowanej wody może prowadzić do alergii pokarmowej – nudności, wymiotów, biegunek i bólu brzucha.
Czy chlor jest szkodliwy? Zatrucie chlorem dotyczy wdychania chloru w postaci gazowej. Objawy zatrucia chlorem to ciężki oddech, kaszel, duszności. Konsekwencją zatrucia chlorem może być obrzęk płuc, a nawet śmierć.
Bibliografia:
Normy żywienia dla populacji Polski pod red. M. Jarosza, IŻiŻ 2017
Poleć artykuł znajomej
Zobacz także
„Istnieje takie przeświadczenie, że jak chorujemy na Hashimoto, to możemy zapomnieć o efektach odchudzania” – pisze Roksana Środa, dietetyczka
„Najgorszym asortymentem w aptece są słodycze udające leki”. Farmaceutka krytycznie o preparatach dla dzieci
„Mózg nie lubi samotności”. Neurolożka dr n. med. Anna Błażucka o tym, co niszczy zdrowie głowy
Podoba Ci się ten artykuł?
Powiązane tematy:
Polecamy
„Ważny jest ruch, ale równie istotne jest to, jaki on pozostawia w nas ślad”. O Metodzie Feldenkraisa i edukacji ruchowej jako drogi do samopoznania mówi Marta Górna-Wiszniewska
„Ludzie z zewnątrz mogą myśleć, że to są błahe rzeczy. A były takie momenty, że naprawdę chciałam skoczyć pod metro…” – mówi 30-letnia Alina, cierpiąca na dysmorfofobię
„Współuzależnienie nie zawsze znika po zakończeniu związku z osobą uzależnioną. I nie tylko wraz z nim się pojawia” – mówi terapeutka uzależnień Joanna Flis
