Zapotrzebowanie dobowe: kobiety 1100 mg, mężczyźni 900 mg
Rola: budowa kości i zębów; składnik związków magazynujących i transportujących energię; budowa fosfolipidów tworzących błony komórkowe i otoczki mielinowe komórek nerwowych; udział w syntezie kwasów nukleinowych.
Zwiększone zapotrzebowanie: częste spożywanie alkoholu; zażywanie leków zobojętniających kwas żołądkowy; schorzenia wątroby, nerek; nadczynność gruczołów przytarczycznych; nowotwory.
Objawy niedoboru: występują rzadko, to m.in. osłabienie, utrata apetytu, bóle kończyn, osłabienie kośćca, krzywica.
Skutki nadmiaru: spowodowane są wzrostem wydalania wapnia, to m.in. zaburzenia pracy serca, przyspieszony oddech, drgawki; długofalowe skutki nadmiernej podaży związków fosforu to demineralizacja kości.
Interakcje: fosfor jest antagonistą wapnia i dla optymalnego wchłaniania tych pierwiastków ich proporcje w diecie powinny wynosić ok. 1:1; przemiany fosforu, tak jak i wapnia, wymagają obecności witaminy D.
Źródła: produkty białkowe, jak mięso, ryby, owoce morza, nabiał, jaja, soja i inne nasiona roślin strączkowych; orzechy, pestki słonecznika i dyni; zarodki pszenne. Jako dodatek do żywności kwas fosforowy i jego związki występują w produktach wysokoprzetworzonych, m.in. napojach typu cola, serach topionych, skondensowanym mleku.
Podoba Ci się ten artykuł?
