się ten artykuł?
Jak pomóc osobie z depresją, aby nie zniechęcić jej do leczenia? Co zrobić, by zaufała zarówno lekarzowi prowadzącemu, jak i terapeucie? Nie jest to proces łatwy i wymaga wiele wysiłku i cierpliwości. Tym bardziej że wsparcie bliskich jest kluczowym elementem terapii.
Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami
”Agnieszka Widera”
Pytanie o to, jak pomóc osobie z depresją, spędza sen z powiek tym, którzy muszą doświadczać objawów tej ciężkiej choroby u bliskich. Zazwyczaj to oni sugerują choremu, że jego zachowanie uległo ostatnio wyraźnej zmianie i chcą mu udzielić wsparcia. Aby wiedzieć, jak pomóc osobie w depresji, należy nie tylko zapoznać się z mechanizmem rozwoju choroby, ale i zrozumieć, jakie mogą być skutki uboczne leczenia i terapii.
Zmaganie bliskich z depresją
Ból bliskich i przyjaciół, jaki towarzyszy widokowi osoby chorej na depresję, ciężko jest opisać słowami. Czują bezradność i frustrację zarazem. Wynika to przede wszystkim z braku wiedzy na temat przebiegu choroby i doświadczenia w podobnych sytuacjach. Pomoc takiej osobie jest wyjątkowo trudna, zwłaszcza gdy nie mieszka się razem. Jak pomóc osobie z depresją na odległość? Wiadomo, że nic tak nie umacnia chorego na depresję, jak rozmowa w cztery oczy z kimś bliskim, jednak gdy nie ma takiej możliwości, dobrym rozwiązaniem są rozmowy telefoniczne lub video. Warto wówczas wysłuchać i pocieszyć osobę cierpiącą, bez wydawania osądów, oskarżeń i oceniania. Słowa w stylu „weź się w garść” lub „będzie dobrze” nie są jednak najlepszym wyborem. Takie próby zmotywowania bliskiego odnoszą jeszcze gorszy skutek, ponieważ doprowadzają do frustracji. Kiedy nie wiemy, jak zabrać się do rozmowy i jak pomóc osobie chorej na depresję, najlepiej jest poprosić o pomoc specjalistę lub nakłonić chorego na wizytę u niego. Jest to niezwykle istotne, gdyż epizody depresyjne mogą nawracać i nawet jeśli samopoczucie chorego ulega chwilowej poprawie, z czasem może dojść do zaostrzeń. Wizyta u lekarza to najlepsze rozwiązanie, szczególnie gdy czujemy, że sami nie jesteśmy w stanie pomóc bliskiemu. Jak pomóc osobie w depresji, która nie chce się leczyć? Jest to sytuacja nieco bardziej skomplikowana, ale nie bez wyjścia. W przypadku gdy stan zdrowia chorego nie pozwala mu normalnie funkcjonować – miewa on problemy z podstawowymi czynnościami, takimi jak jedzenie, ubieranie się czy załatwianie potrzeb fizjologicznych, lub gdy chory stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia swojego i najbliższych, bliski może wnieść o ubezwłasnowolnienie chorego i włączenie leczenia przymusowego. Najczęściej jego stan jest na tyle poważny, że wymaga całodobowej opieki specjalistycznej w klinikach lub szpitalach psychiatrycznych.
Zobacz także: Jak walczyć z depresją
Jak pomóc osobie z nerwicą i depresją dwubiegunową?
Zaburzeniom lękowym, depresji dwubiegunowej i nerwicy często towarzyszą trudne emocje: wybuchy agresji, gniew i próba oskarżania o wszystko bliskich. Jest to wyjątkowo trudne, ponieważ chory raczej unika rozmowy i na wszystko reaguje w sposób gwałtowny. W konsekwencji tego dochodzi do narastania konfliktu i eskalacji problemu. Jak pomóc osobie z depresją dwubiegunową i nerwicą? Pomimo że nie jest to łatwe, należy znaleźć czynnik, który potęguje u chorego występowanie silnych emocji, i podjąć się próby zminimalizowania go lub wyeliminowania. Tym samym jeśli osoba z depresją lub nerwicą np. panicznie boi się jazdy samochodem, należy w miarę możliwości ograniczyć takie doświadczenia. Ponadto poza objawami natury psychicznej, chory może mieć objawy somatyczne: częste bóle głowy, nudności i wymioty, silne bóle żołądka, problemy z oddychaniem czy chociażby uczucie kołatania serca. Dlatego też rodzina chorego musi poznać techniki relaksacji i prawidłowego oddychania, które mogą pomóc przy pojawieniu się ataku lęki, paniki czy agresji. Od lat podkreśla się, jak ważne w pomocy osobie chorej na depresję czy nerwicę jest jej przekonanie o tym, że w każdej chwili może liczyć na drugą osobę i nie zostanie pozostawiona sama sobie. Osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne często izolują się od społeczeństwa, stając się introwertykami. Dlatego kontakt z bliskimi oparty na cierpliwości, miłości, zaufaniu i spokoju jest dla chorego sprawą kluczową.
